Η Νέα Ελλάδα, η Ελλάδα του Μέλλοντος είναι εδώ!

Δεν είναι πλάκα, δεν είναι αστείο. 

Η νέα Ελλάδα, η Ελλάδα του Μέλλοντος είναι εδώ μαζί μας. 

Ο Πρωθυπουργός μας από χθες σε μια επίδειξη νεωτερίστικου πνεύματος και ανοιχτών αντιλήψεων, έχει πάρει σβάρνα εκκλησιές και επιτάφιους και προσκυνάει, σταυροκοπιέται, ψέλνει και από πίσω οι κάμερες των εργολάβων-καναλαρχών να μας δείχνουν κάθε πτυχή της βαθιάς του πίστης!!! 

Αλλά δεν είναι μόνο ο πρωθυπουργός μας. 

Το καμάρι του νέου πολιτικού συστήματος, ο υπάλληλος του ΔΟΛ, ο "σαν έτοιμος από καιρό..", ο Σταύρος ο Θεοδωράκης σε μια αυθόρμητη και άμεση αντίδραση άδειασε και οδήγησε σε παραίτηση τον βλάσφημο Νίκο Δήμου που τόλμησε να πει ότι είναι ΓΕΛΟΙΟ ένα σύγχρονο Κράτος να αποδίδει τιμές Αρχηγού Κράτους σε ένα αναμμένο ......καντήλι!!

Έμπαινε Σταύρο, μάθε μας εμάς τους παλαιοκομματικούς, ξεπερασμένους ημί-τρελους που τολμάμε ακόμα να διαδηλώνουμε, φώτισε εμάς τους λαϊκιστές που πιστεύουμε στο τρισκατάρατο δικαίωμα του συνδικαλισμού, ΤΙ ΕΣΤΙ εκσυγχρονισμός, ανοχή στην αντίθετη άποψη και ανατροπή των ξεπερασμένων νοοτροπιών του παρελθόντος!

Οι πολιτικοί του παρελθόντος αν θυμάμαι καλά φωτογραφίζονταν κρατώντας το σακάκι με το δεξί χέρι ριχτά πάνω στον ώμο. Ο Σταύρος και εδώ φεύγει μπροστά: φωτογραφίζεται με το σακίδιο στον ώμο. 

Μιλάμε για τεράστιες προόδους από τους κ.κ. Σαμαρά και Θεοδωράκη. 

Το Αύριο πλέον είναι εδώ!

Καλή Ανάσταση 1950

Ουκρανία: Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας διχοτόμησης

Αν κάποιος θέλει να μάθει πια είναι τα γεωπολιτικά σενάρια που θα ξετυλιχθούν στο μέλλον, δεν χρειάζεται να καταφύγει ούτε στα βιβλία του ......Δημοσθένη Λιακόπουλου, ούτε σε συνωμοσιολογικά μπλογκ.
 

Αυτό που πρέπει να κάνει είναι να ...παίζει παιχνίδια εξομοιωτή σε υπολογιστή. Εξηγούμαι: Πριν 10 περίπου χρόνια κυκλοφόρησε ένας πετυχημένος εξομοιωτής μαχητικών αεροσκαφών για υπολογιστή, το γνωστό Su-27 Flanker από τη Ubisoft. Τα σενάρια που μπορούσε να παίξει ο παίκτης ήταν ένας υποθετικός πόλεμος της Ρωσίας απέναντι στην Ουκρανία, η οποία θα είχε την υποστήριξη του ΝΑΤΟ μέσω αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων των ΗΠΑ και της Τουρκίας. Πεδίο των virtual αερομαχιών ήταν .......η Κριμαία! 

 Όλοι το ήξεραν πως ο χώρος που αποτέλεσε την Ουκρανία μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, κάποια στιγμή θα προκαλούσε προστριβές ανάμεσα στους Ουκρανούς και τους Ρώσους. Άλλωστε η Ουκρανία σαν χώρος πάντα ισορροπούσε ανάμεσα στην Κεντροευρωπαϊκή και την Ρωσική κυριαρχία. 

Εθνολογικά η Ουκρανία είναι μια κατά κανόνα Σλάβικη περιοχή με έντονη όμως παρουσία και άλλων εθνοτήτων όπως Πολωνοί, Γερμανοί, Ρουμάνοι και Τουρκόφωνοι Τατάροι (οι τελευταίοι στην Κριμαία), αλλά και Ελλήνων κοντά στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας. Πρακτικά οι Ουκρανοί είναι Ρωσικό φύλο, "μικρορώσοι" όπως τους έλεγαν παλιά για να ξεχωρίζουν από τους κυρίως Ρώσους. 

Γεωγραφικά, αυτό που λέμε σήμερα Ουκρανία είναι ένας χώρος που τους τελευταίους αιώνες "μετακινείται" εδαφικά σύμφωνα με τα αποτελέσματα που αφήνουν οι πόλεμοι και οι συμφωνίες των ισχυρών. Κατά καιρούς το εδάφη της Ουκρανίας μοιράζονταν ανάμεσα στην Λιθουανία, την Πολωνία, την Αυστρο-ουγγαρία και τη Ρωσία. 

Τελευταία μεταβολή των Ουκρανικών συνόρων ήταν μετά το τέλος του Β' ΠΠ, οπότε η τότε ΕΣΣΔ ενσωμάτωσε στην Ουκρανία τμήμα της Πολωνίας η οποία με τη σειρά της μετακινήθηκε δυτικότερα σε βάρος της Γερμανίας. Το "ντόμινο" φαίνεται στον ακόλουθο χάρτη:

Το "ντόμινο" ανάμεσα στην Ουκρανία και την Πολωνία μετά τη λήξη του Β' ΠΠ.

Με γκρι χρώμα, περιοχές της Πολωνίας που πέρασαν στη Σοβιετική Ουκρανία

Με κόκκινο χρώμα, περιοχές της Γερμανίας που πέρασαν στην Πολωνία

Και ήταν το 1954 που ο ηγέτης της ΕΣΣΔ Ουκρανός Νικήτα Χρουτσώφ παραχώρησε την παραδοσιακά υπό Ρωσικό έλεγχο Χερσόνησο της Κριμαίας στην τότε Σοβιετική Δημοκρατία της Ουκρανίας. 

Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ το 1991, η Ουκρανία για πρώτη φορά μετά τον Μεσαίωνα αποκτά ανεξαρτησία. Είναι όμως μια χωρά που εγγενώς περιέχει το σπέρμα της διχοτόμησης ανάμεσα σε δύο αντίθετα κινούμενες γεωπολιτικές/κοινωνικές ομάδες με εντελώς διαφορετικά πολιτικά προτάγματα:

Από τη μία το δυτικό τμήμα της χώρας στο μεγαλύτερο τμήμα της κομμάτι της προπολεμικής Πολωνίας, με τη μικρότερη αναλογία Ρωσικού πληθυσμού, και τη μεγαλύτερη αναλογία Σλαβόφωνων που αυτοπροσδιορίζονται ως Ουκρανοί. Είναι σε αυτό το τμήμα της χώρας που οι Ναζιστικές στρατιές βρήκαν κατά τον Β' ΠΠ υποστήριξη από σημαντικό τμήμα εθνικιστικού ντόπιου πληθυσμού που ήλπιζε στην Ουκρανική ανεξαρτησία. Είναι το παραδοσιακά πιο αντισημιτικό τμήμα της χώρας με πάγια επιρροή από τον Κεντροευρωπαϊκό χώρο και την Γερμανία.

Από την άλλη το ανατολικό τμήμα της χώρας με πλειονότητα Ρώσικου πληθυσμού. Πρόκειται για το πιο βιομηχανικά ανεπτυγμένο κομμάτι της Ουκρανίας, με μεγάλες ποσότητες πρώτων υλών (κάρβουνο) και σημαντική οικονομική/τεχνολογική ανάπτυξη από την εποχή της ΕΣΣΔ. Στο νότιο τμήμα του κομματιού αυτού βρίσκεται η Κριμαία, μια περιοχή με κυρίαρχο ασιατικό/Τατάρικο πληθυσμό την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία όμως πέρασε στον απόλυτο Ρωσικό έλεγχο διοικητικά όσο και εθνολογικά μετά τον Ρωσο-Οθωμανικό πόλεμο που οδήγησε στην ευνοϊκή για τους Ρώσους Συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή το 1774.Η Κριμαία υπήρξε πεδίο και άλλων συγκρούσεων και μαχών όπως ο Κριμαϊκός Πόλεμος (1853–1856), ο Εμφύλιος πόλεμος (μεταξύ Μπολσεβίκων και Λευκών) που προκάλεσε τη Δυτική επέμβαση κατά των Μπολσεβίκων (1919) ή η πολιορκία της Σεβαστούπολης κατά τον Β' ΠΠ. Για πάνω από έναν αιώνα, η Κριμαία είναι η σημαντική ναυτική βάση της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα (και κατ' επέκταση στη Μεσόγειο). 

Ο χώρος της Ουκρανίας ήταν πάντα για τις Κεντροευρωπαϊκές δυνάμεις τμήμα αυτού που αποκάλεσαν αργότερα οι Ναζί ως Lebensraum (ζωτικός χώρος). Ένας χώρος τον οποίο οι δυνάμεις αυτές διεκδικούσαν ως σφαίρα επιρροής ή ως τόπο μελλοντικής επέκτασης/αποίκησης. 
Παρόμοια, ο χώρος της Ουκρανίας για τους Ρώσους ήταν πάντα η ζώνη ανάμεσα στη Ρωσία και την κυρίως Ευρώπη, μια φιλική ζώνη επιρροής (buffer zone) που κρατάει τη μαμά Ρωσία και την Δύση "μακριά και αγαπημένες". Εκτός από την Κριμαία.  Η Κριμαία για τους Ρώσους είναι αδιαπραγμάτευτη τόσο για γεωπολιτικούς όσο και για στρατιωτικούς λόγους.

Μοιραία προκύπτει από τα παραπάνω ότι αληθινά ανεξάρτητη Ουκρανία δεν υπήρξε και δύσκολα θα υπάρξει ποτέ. Όλα παίζονται γύρω από ένα κυνικό παιχνίδι σφαιρών επιρροής.


Από την διάλυση της ΕΣΣΔ και μετά, μια σειρά από σε μεγάλο βαθμό υποκινούμενες ένθα κακείθεν "επαναστάσεις" και ανατροπές, ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις καθώς ούτε η Ρωσική ούτε η Ουκρανική πληθυσμιακή ομάδα μπορούσε να αποκτήσει σημαντικό πλεονέκτημα απέναντι στην άλλη.
Τελευταίο επεισόδιο, η ανατροπή της νόμιμα εκλεγμένης φιλορωσικής κυβέρνησης του Βίκτορ Γιανούκοβιτς που ήταν τουλάχιστον τόσο διεφθαρμένος όσο και οι φιλοδυτικοί προκάτοχοί του. Έπειτα από μια σειρά κινητοποιήσεων και θανατηφόρων συγκρούσεων μεταξύ δυνάμεων ασφαλείας και διαδηλωτών, ο Γιανούκοβιτς και η αντιπολίτευση (ένα κράμα από νεοφιλελεύθερους ως και εθνικιστές ακροδεξιούς) φτάνουν σε μια συμφωνία για προκήρυξη εκλογών. Με ευθύνη των ακροδεξιών φιλοναζιστικών στοιχείων η συμφωνία ακυρώνεται στην πράξη και ο Γιανούκοβιτς εγκαταλείπει την εξουσία, καταφεύγει στο φιλορωσικό ανατολικό κομμάτι της χώρας και ζητά επίσημα τη βοήθεια της Ρωσίας. Σε κάθε περίπτωση, ο Γιανούκοβιτς παραμένει ο νόμιμος Πρόεδρος της χώρας και αυτό δίνει ένα ισχυρό "νομικό" πάτημα στις Ρωσικές δυνάμεις για να καταλάβουν καίριες θέσεις στην Κριμαία και σύντομα και την Ανατολική Ουκρανία ως προστάτης της ασφάλειας της Ρωσικής εθνότητας στην χώρα.

Η Δύση που ως συνήθως κόπτεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, διακηρύσσει τη νομιμότητα και καταφέρεται διακαώς κατά των "Άκρων", στην περίπτωση της Ουκρανίας δεν κάνει τίποτα από αυτά.
Αντίθετα, αποδέχεται την ουσιαστικά παράνομη νέα Ουκρανική ακροδεξιά κυβέρνηση, αδιαφορεί για τα δικαιώματα αυτοδιαχείρισης των Ρώσων της Ουκρανίας και υποστηρίζει τους νεοναζί που συμμετέχουν στην νέα Ουκρανική κυβέρνηση.

Η Ρωσία με τη σειρά της αρπάζοντας την ευκαιρία και παίζοντας (υποκριτικά) το ρόλο του φύλακα της νομιμότητας, κάνει την αναίμακτη επέμβασή της στην Κριμαία (την οποία σύντομα θα επεκτείνει και στην Ανατολική φιλορωσική Ουκρανία) και κάπου ......εκεί το έργο θα τελειώσει!

Μην περιμένετε ούτε κλιμάκωση, ούτε πολέμους.
Οι Ευρωπαίοι ήδη σφυράν αδιάφορα γκρινιάζοντας για τα μάτια του κόσμου, οι Αμερικάνοι ψάχνονται αλλά δεν βρίσκουν περιθώριο ουσιαστικής αντίδρασης και οι Ρώσοι χωρίς τυμπανοκρουσίες "σεμνά και ταπεινά" έκαναν τη δουλειά τους.

Είναι όλοι τους ευχαριστημένοι:

• Οι Δυτικοί γιατί έχουν πλέον ένα τμήμα της Ουκρανίας που θα ελέγχουν απόλυτα, με απώτερο σκοπό την ένταξή του στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ
• Οι εθνικιστές Ουκρανοί γιατί απεξαρτήθηκαν από την Ρωσία, χωρίς να αντιληφθούν (λόγω ηλιθιότητας) ότι παρέδωσαν τη χώρα άνευ όρων στη Δύση 
• Οι Ρώσοι γιατί έβαλαν σταθερό πόδι στην Ουκρανία, τέλειωσαν δια παντός με την υπόθεση "Κριμαία", και έφτιαξαν ένα σταθερό φιλικό buffer zone στα δυτικά τους σύνορα. 

Και αν κάποιοι παραξενευτούν γιατί οι Αμερικάνοι απλά ρούφηξαν το αβγό τους, ας σκεφτούν ότι ο καιρός που "τα γεράκια του Πενταγώνου" μπορούσαν να κάνουν πολέμους "δι' ασήμαντον αφορμήν" πέρασε ανεπιστρεπτί. Πλέον στο παγκόσμιο χωριό δεν είναι οι πολιτικοί που κάνουν κουμάντο, αλλά οι Αγορές. Και οι Αγορές δεν έχουν καμία διάθεση και κανένα συμφέρον να αναστατώσουν τη ροή ενέργειας από τη Ρωσία, ούτε να καταστρέψουν τις επενδύσεις τους στην Ανατολική Ευρώπη. 

Τα "παιχνίδια πολέμου" κάπου εδώ αφήνουν την πραγματικότητα και γυρνάνε στις οθόνες των υπολογιστών.

Ποτάμι: Το πρώτο συνθετικό κόμμα είναι γεγονός!

Είναι γεγονός!

Οι "επιστήμονες" του συστημισμού και ειδήμονες της επικοινωνίας με σπόνσορες μεγαλοεργολάβους καναλάρχες και άλλα τμήματα της οικονομικής ελίτ, τελικά τα κατάφεραν! 

Έπειτα από 3 χρόνια διαρκών πειραμάτων στα εργαστήρια του ΔΟΛ και του Mega Channel δημιούργησαν το πρώτο στην Ελλάδα "συνθετικό" πολιτικό φορέα από 100% μη κοινωνικά συστατικά. 

Και το όνομα του προϊόντος: Ποτάμι

Ας δούμε όμως την εξελικτική πορεία των εργαστηριακών πειραμάτων:

Αμέσως μετά την παράδοση της χώρας στο ΔΝΤ από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η τύχη του πάλαι ποτέ κραταιού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της χώρας ήταν βέβαιη. Η σταδιακή πολιτική εξάχνωση του ΠΑΣΟΚ μετά το Καστελόριζο αποτελούσε νομοτέλεια.

Τότε ήρθε η στιγμή της ΔΗΜΑΡ.
Στελέχη του ΣΥΝ, κατά πλειονότητα προερχόμενα από το ΚΚΕ εσ., αποχωρούν όταν χάνουν την εσωκομματική μάχη και ιδρύουν ένα νέο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, που δεν κουβαλάει τα βαρίδια της ρεμούλας που φέρει το πλέον τελειωμένο πολιτικά ΠΑΣΟΚ.

Ο προκαθορισμένος ρόλος που το σύστημα έχει επιλέξει για τη ΔΗΜΑΡ δεν άργησε να φανεί.
Δεκανίκι της πολιτικής ελίτ, στηρίζει τις κυβερνήσεις Παπαδήμου και Σαμαρά ώστε να καταστεί δυνατή η συνέχιση της Τροϊκανής πολιτικής. Στα λόγια αντιμάχεται "τα άκρα" αλλά και τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς όμως να διστάζει να στηρίζει τον λαϊκισμό του Άδωνη Γεωργιάδη, και το άκρο που εκφράζει ο Φαήλος Κρανιδιώτης ή ο Χρύσανθος Λαζαρίδης.

Όμως έγκαιρα ο Φώτης ο Κουβέλης που είναι παλιά καραβάνα στο χώρο της πολιτικής,  αντιλαμβάνεται ότι γρήγορα θα έχει την τύχη του Καρατζαφέρη, αν συνεχίσει να παίζει το ρόλο του δεκανικιού. Με αφορμή λοιπόν το κρίσιμο της ΕΡΤ από το δίδυμο των Σαμαρά - Βενιζέλου, αποχωρεί από την συγκυβέρνηση περισώζοντας ότι έχει απομείνει από το τρωθέν κύρος του. 

Και καθώς η ΔΗΜΑΡ πια μπαίνει σε ένα είδος εφεδρείας αφού δεν φαίνεται προς το παρόν να "τραβάει", γίνεται ξανά μια νέα προσπάθεια αναγέννησης κεντροαριστερού σχήματος μέσα από την λεγόμενη Κίνηση των 58.
Περί τίνος πρόκειται? Πολύ απλά για το σύνολο του Σημιτικού μπλογκ και των θαυμαστών του "Σημιτικού εκσυγχρονισμού" μαζί με κάποιους μαϊντανούς της αυτοαποκαλούμενης Διανόησης, κάτι θλιβερά τυπάκια τύπου Σώτης Τριανταφύλλου. Οι "58" δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια παλιά ιδέα του Σημιτικού ΠΑΣΟΚ που έβλεπε σε βάθος χρόνου την διάχυση του ΠΑΣΟΚ μέσα σε ένα σχήμα ευρύτερα "κεντροαριστερό" που θα περιελάμβανε τμήμα της ανανεωτικής Αριστεράς, δηλ. την ΔΗΜΑΡ.

Μα όμως και αυτοί, οι δήθεν καινοτόμοι "58", γνήσια παιδιά της Σημιτικής κλίκας που διέλυσε τον παραγωγικό ιστό της χώρας και πνίγηκε στη μίζα, δεν τα βρήκαν με την άλλη "παρεούλα" των στελεχών της ΔΗΜΑΡ που απάρτιζε τους 58. Και δεν τα βρήκαν διότι εξαιτίας της πολύ μεγάλης μεταρρυθμιστικής τους διάθεσης που τους κάνει -δήθεν- να διαφέρουν από το υπόλοιπο "λαϊκίστικο" πολιτικό σύστημα, ΦΑΓΩΘΗΚΑΝ ανάμεσα τους .......για τις "καρέκλες" των Ευρωεκλογών!!!!

Και πριν αλέκτωρ λαλήσει, ο κος Σταύρος Θεοδωράκης, παλαιός συντάκτης του ΚΛΙΚ και του ΜΕΝ και νυν χαϊδεμένο παιδί του ΔΟΛ - Mega,  έτοιμος από καιρό καθώς φαίνεται, ιδρύει και άλλη, νέα κίνηση στον ίδιο χώρο που ονοματίζει "Ποτάμι".

Μάλιστα! Ο άνθρωπος που υποστήριξε το λαϊφσταϊλ μέσα από τον βόθρο του Κωστοπούλειου ΚΛΙΚ, ο άνθρωπος που έφτιαξε την γνωστή ιστοσελίδα Protagon για να προωθήσει την κυρίαρχη, συστημική πολιτική εξαθλίωσης φιλοξενώντας κάθε νεο-φιλελεύθερο παρτάλι της δημοσιογραφίας, ο άνθρωπος που σε άρθρο του στο Protagon (βλ. εδώ) αναζητά εναγωνίως την κοινωνική εξαθλίωση στην Ελλάδα και .....δεν την βλέπει πουθενά (!!), αυτός θα φέρει το καινούργιο στην Ελληνική πολιτική σκηνή!!!!!

Ας μάθει ο κος Θεοδωράκης και οι συν-αυτώ νυν βολεμένοι και πάλαι ποτέ δορυφόροι αριστερών ιδεών, ότι εκφράζουν ό,τι πιο παλιό, διαπλεκόμενο και σάπιο έχει να δείξει το πολιτικό σύστημα.

Ας μάθει επίσης ότι η Ελλάδα δεν είναι η χώρα όπου θα ριζώσουν εύκολα τεχνητά κόμματα "εργαστηρίου", προϊόντα των μεγαλοεργολάβων των ΜΜΕ, όπως το Ποτάμι του, οι Ελιές των 58 και άλλες ανακυκλώσεις παλαιών ληγμένων υλικών.




Υ.Γ 1.: Ο κυρ-Φώτης ο Κουβέλης επειδή ακριβώς είναι έμπειρος στην πολιτική, μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, επέλεξε να πάρει αποστάσεις και από τους 58/Ελιά και από το ΠΑΣΟΚ του υπερφίαλου Βενιζέλου. Το ίδιο θα κάνει και με τα διάφορα Ποτάμια. Ο κυρ-Φώτης περιμένει που θα κάτσει η μπίλια... Φοβάμαι όμως ότι ο πολιτικός του χρόνος εξαντλείται ταχύτατα. Και το ξέρει και ο ίδιος.

Υ.Γ. 2.: Δείτε πόσο όμορφα ο ΔΟΛ το παίζει "γράμματα κερδίζω, κορώνα χάνεις" σε σχέση με τα κομματίδια της λεγόμενης Κεντροαριστεράς: Το ΒΗΜΑ χτυπάει Θεοδωράκη, ενώ τα ΝΕΑ κάνουν ακριβώς το αντιθετο! Και οι δύο μαζί υποστηρίζουν "Ελιά", χωρίς να θίγουν τον Βενιζέλο. Μιλάμε για απίστευτα παιχνίδια....

Το Τέρας με τα δυό κεφάλια!

Ένα τερατόμορφο πλάσμα μας κυβερνάει!

Ένα τέρας με δυο κεφάλια, το ένα πιο αποκρουστικό από το άλλο. 

Είναι το πολιτικό έκτρωμα της ΠΑΣΟΚΟΝΟΥΔΟΥ Α.Ε. που έχει οριστεί  από το Γερμανικό κεφάλαιο ως τοποτηρητής των συμφερόντων του Ευρωπαϊκού καπιταλιστικού βορρά στην Ελλάδα, από το 2009 ως σήμερα.

Το σώμα του Τέρατος είναι αυτή η ίδια η συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων που οδήγησαν αυτή τη χώρα εδώ που την οδήγησαν. 

Κάθε του κεφάλι εκφράζει ό,τι πιο αποκρουστικό έχει να δείξει η νεοελληνική κοινωνία τα τελευταία 50 χρόνια. Εξηγώ:

Το ένα κεφάλι είναι το κέντρο της οικονομικής πολιτικής της συγκυβέρνησης. 

Αποτελείται από ό,τι χειρότερο έχει αναδείξει το "εκσυγχρονιστικό" Σημιτικό μπλοκ, αυτό που είναι υπεύθυνο για την είσοδό μας στο € και την καταστροφή του παραγωγικού ιστού της χώρας που ακολούθησε. Ας δούμε ποιοι αποτέλεσαν το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο μετά από την είσοδο στα Μνημόνια:

1. Γιώργος Παπακωνσταντίνου (αντιγράφω από τη Βικιπαιδεία):

Με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1998 εργάστηκε ως σύμβουλος του Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη για θέματα Κοινωνίας της Πληροφορίας. Δυο χρόνια μετά, ορίστηκε Ειδικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών για την Κοινωνία της Πληροφορίας (2000-2002). Το διάστημα 2002-2004 υπήρξε μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΤΕ και εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της ΕΕ. Το 2003 ήταν συντονιστής για τη «διαδικασία της Λισσαβόνας», το ευρωπαϊκό πρόγραμμα οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2. Βαγγέλης Βενιζέλος

Τα λόγια είναι περιττά για τον βασικό υπουργό των κυβερνήσεων Σημίτη και εμπνευστή του Νόμου "περί ευθύνης υπουργών" που ουσιαστικά απαλλάσσει τους Υπουργούς από κάθε ποινική ευθύνη.

3. Λουκάς Παπαδήμος, ο βασικός αρχιτέκτονας της εισόδου της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, δηλ. το €.  (αντιγράφω από τη Βικιπαιδεία):

Το 1993 διορίστηκε Υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και τον επόμενο χρόνο Διοικητής της Τράπεζας παραμένοντας μέχρι το 2002. Το ίδιο έτος ανέλαβε Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θέση από την οποία αποχώρησε το 2010. Να σημειωθεί ότι έχει διατελέσει μέλος του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ιδρύματος (1994 - 1998), πρόεδρος της Υποεπιτροπής Νομισματικής Πολιτικής της Επιτροπής των Διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1993 - 1995) κ.α.

4. Γιάννης Στουρνάρας (αντιγράφω από τη Βικιπαιδεία):

Έχει διατελέσει ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (1986-1989), ειδικός σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος (1989-1994), τακτικό μέλος της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1994-2000), πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας κ.ά. 

 Το δεξί χέρι του Παπαντωνίου, ο άνθρωπος που πούλησε την Εμπορική Τράπεζα στους Γάλλους, ο αχυράνθρωπος του ΣΕΒ...........

ΟΛΟ το Σημιτικό οικονομικό επιτελείο σε πλήρη άνθιση είναι εδώ! 

Οι άνθρωποι που βούλιαξαν την Ελληνική Οικονομία με το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, τα δάνεια και τις μίζες για τους Ολυμπιακούς και το εξοπλιστικό πρόγραμμα, οι αρχιτέκτονες της εισόδου της Ελλάδας στο € και της καταστροφής της ελληνικής παραγωγής, ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ και (κατά δήλωσή τους) ΜΑΣ ΣΩΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΙ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ!!!!!

Πάμε στο άλλο κεφάλι του Τέρατος. 

Το άλλο κεφάλι είναι το κέντρο της εσωτερικής πολιτικής της συγκυβέρνησης.

 Είναι ο φορέας της αντίληψης που έχει διαμορφώσει ο Σαμαράς και το περιβάλλον του για τη διαχείριση του ζητήματος της καθημερινής Δημοκρατίας στο κοινωνικό επίπεδο. Είναι η αντίληψη της παλαιάς μετεμφυλιακής Δεξιάς. Η αντίληψη που εκφράζεται από την αρχαιοπληξία του Άδωνι Γεωργιάδη, τον αυταρχισμό του πρώην γραμματέα της ΕΠΕΝ Μάκη Βορίδη, τον όψιμο εθνικισμό του Χρύσανθου Λαζαρίδη και την πατριδοκαπηλεία του Φαήλου Κρανιδιώτη. 

Ένα άρωμα εμετικό και μουχλιασμένο αναδύεται από το κυβερνητικό εξάμβλωμα, με συστατικά από το "Ελλάς-Ελλήνων-Χριστιανών" της Δικτατορίας και την "εθνικοφροσύνη" του Παπάγου.

Ένα άρωμα ξεχασμένο που ανέδυαν οι ιδεολογικοί πρόγονοι του Σαμαρά την δεκαετία του '50 όταν οι Έλληνες χωρίζονταν σε "εθνικόφρονες" και "μιάσματα". Σήμερα ο νέος διαχωρισμός θέλει τους Έλληνες να χωρίζονται σε "πατριώτες" και σε "συμπαθούντες τη τρομοκρατία" ή σε "θρησκευόμενους ευρωπαϊστές" (!!!) και σε "άθεους οπαδούς της Δραχμής". 

Και μέσα σε αυτήν την αρωματισμένη ατμόσφαιρα, ανθούν και πάλι τα λουλούδια του Φασισμού είτε ως πολιτικά μορφώματα τύπου Χρυσή Αυγή, είτε ως νοοτροπίες που διέπουν τις ομάδες των ΜΑΤ και της ΔΕΛΤΑ οι οποίες πια νομίζουν ότι αυτοί είναι το Κράτος με απεριόριστο δικαίωμα να σαπίζουν στο ξύλο όποιου τη φάτσα εκείνοι δεν γουστάρουν. 

Αλήθεια, θα μπορούσε να φανταστεί κανείς την σημερινή ταχύτατη οπισθοδρόμηση της Ελληνικής Κοινωνίας?

Μιας κοινωνίας που διοικείται πλέον από "εκσυγχρονιστικά" υποχείρια των Τραπεζών και από βρυκόλακες της πάλαι ποτέ "εθνικοφρόνου" παρατάξεως.....

Κατάντια!