(Διαδηλώσεις Αθήνα 1965)Ανάμεσα στις ντρίμπλες και στις κωλοτούμπες του Πρωθυπουργού (κάνω δημοψήφισμα / δεν κάνω δημοψήφισμα, παραιτούμαι / ξε-παραιτούμαι) καθώς και τις λοιπές ιλαροτραγωδίες των τελευταίων ημερών και ωρών, οι δύο "μεγάλοι" (οι συμφοιτητές Γιωργάκης & Αντωνάκης δηλαδή...) φαίνεται ότι παζαρεύουν τον τρόπο με τον οποίο θα σχηματίσουν συμμαχική κυβέρνηση ώστε να ψηφιστούν από το Κοινοβούλιο οι συμφωνίες της 27ης Οκτωβρίου.
Για το γεγονός ότι εδώ και δύο χρόνια εφαρμόζεται στην Ελλάδα μια πολιτική χωρίς να έχει για αυτήν ζητηθεί η έγκριση του Ελληνικού λαού (το μέλλον του οποίου δεσμεύεται για τα επόμενα 20 τουλάχιστον χρόνια), ουδείς λόγος γίνεται!
Το γεγονός ότι οι ισορροπίες στην σημερινή Βουλή έχουν διαμορφωθεί κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες ώστε η αντιπροσώπευση των πολιτικών δυνάμεων να είναι σήμερα τελείως πλασματική, δεν φαίνεται να τους συγκινεί.
Το γεγονός ότι όλα τα μέτρα που μέχρι σήμερα έχουν παρθεί, έχουν ληφθεί (λόγω των παραπάνω) χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση, τους είναι παντελώς αδιάφορο!
Αντί δηλαδή να πάνε σε εκλογές (σε αυτό δηλαδή που μας λένε ότι είναι η πεμπτουσία της Δημοκρατίας) και να ζητήσουν την τοποθέτηση των Ελλήνων για όλα αυτά που ζούμε, μιλάνε για συμμαχική κυβέρνηση που θα εφαρμόσει την ίδια πολιτική την οποία μέχρι σήμερα ουδείς έχει εγκρίνει!
_____________________________________________________
Να θυμηθούμε λίγο ιστορία, για να καταλάβουμε ότι το απλό ανακάτεμα της πολιτικής τράπουλας, χωρίς την προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, μόνο ανωμαλία μπορεί να φέρει!
Τον Ιούλιο του 1965 ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου (παππούς του Γιωργάκη, γνωστός και ως "παπατζής" για τις κωλοτούμπες του...) θέλησε να αλλάξει τον Υπουργό Εθν. Άμυνας, τοποθετώντας τον γιο του (και μπαμπά του Γιωργάκη) Ανδρέα. Ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος (γνωστός και ως "Κοκός") για να μην χάσει τον έλεγχο του Στρατού, αντέδρασε αρνούμενος. Ο παππούς τότε ζήτησε να αναλάβει ο ίδιος το Υπουργείο, αλλά ο Κοκός και πάλι αρνήθηκε. Ο πρωθυπουργός παραιτήθηκε και τότε αντί η χώρα να οδηγηθεί άμεσα σε εκλογές, ξεκίνησε ένα ανακάτεμα της τράπουλας με τη δημιουργία διαφόρων θνησιγενών ασταθών κυβερνήσεων τις οποίες στήριξαν βουλευτές του κόμματος του παππού (Ένωση Κέντρου) που στο μεταξύ είχαν αποστατήσει από το κόμμα, μαζί με τους βουλευτές του τότε κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΕΡΕ).
Τα γεγονότα έγινα γνωστά ως "Ιουλιανά" ή "Αποστασία".
Οι ασταθείς αυτές κυβερνήσεις είχαν μικρό χρόνο ζωής και η μία διαδέχονταν την άλλη. Το κλίμα αυτό της πολιτικής ανωμαλίας κράτησε κοντά δύο χρόνια. Τελικά συμφωνήθηκαν εκλογές για τις 28 Μαΐου 1967, ΟΜΩΣ τους πρόλαβαν οι Χουντικοί αξιωματικοί και έκαναν το Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967.
Όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί (όπως θα είχαν αποφευχθεί και τα αποτελέσματα της Χούντας, δηλ. η Κυπριακή Τραγωδία του 1974) αν η τότε πολιτική ελίτ είχε αφήσει τον λαό να εκφραστεί με εκλογές αμέσως μετά την παραίτηση του παππού Παπανδρέου στις 15 Ιουλίου του 1965 !!!!!!!!
Έτσι και σήμερα.
Αφήστε λοιπόν τις "Κυβερνήσεις Εθνικής Σωτηρίας" που μόνο στόχο έχουν να πάρθουν και άλλα μέτρα στην πλάτη των Ελλήνων και κάντε αυτό που ορίζει η Δημοκρατία και η Ευνομία:
ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου