Μπόχα προβοκάτσιας και μετά ....... χούντα νέου τύπου??

Είναι τόσο εξόφθαλμο αυτό που γίνεται τις τελευταίες εβδομάδες που αναδεικνύει χωρίς καμία αμφιβολία τις κρίσιμες στιγμές αγωνίας που περνάει το σύστημα. Ας πάρουμε όμως τα γεγονότα με τη σειρά:

Εν μέσω σκληρής ύφεσης, εν μέσω της αναταραχής για την απόκρυψη της λίστας Λαγκάρντ και την υπόθαλψη των φοροκλεφτών από τα στελέχη (τουλάχιστον) του ΠΑΣΟΚ, εν μέσω του ψύχους που αναγκάζει τους Έλληνες να ζεσταίνονται πλέον με ξυλόσομπες, εν μέσω της πιο δραματικής μείωσης του ΑΕΠ μιας χώρας στην μεταπολεμική περίοδο, ο Κρατικός μηχανισμός ανακαλύπτει αίφνης πως πρέπει να επέμβει σε μια κατάληψη ενός εγκαταλελειμμένου Δημοτικού κτηρίου (Βίλλα Αμαλίας) που κλείνει 22 χρόνια διάρκειας. 

Η Αστυνομία μπαίνει εύκολα στο κτήριο, συλλαμβάνει μια ντουζίνα άτομα και δεν βρίσκει ουσιαστικά τίποτα το ιδιαίτερο, ούτε βέβαια ναρκωτικά αν και η κυρίαρχη προπαγάνδα των ΜΜΕ έχει χτίσει εδώ και χρόνια την εικόνα ότι η κατάληψη αυτή λειτουργεί μεταξύ άλλων και ως κέντρο διακίνησης ναρκωτικών. Την ίδια σχεδόν στιγμή εξαρθρώνεται ένα από τα πολλά (όπως προκύπτει από τις "κλεμμένες" συνομιλίες) κλιμάκια προστασίας της διακίνησης ναρκωτικών, το οποίο ελέγχουν αποκλειστικά υψηλόβαθμοι αξιωματικοί της Αστυνομίας........ 

Και ενώ λογικά ο μύθος της δήθεν διακίνησης ναρκωτικών από την Βίλλα Αμαλίας θα έπρεπε να σβήσει (και να αποδοθεί ...αλλού, σύμφωνα με το δικαιωμένο πια παλιό αναρχικό σύνθημα "Οι Μπάτσοι πουλάνε την Ηρωίνη"), ξεκινάει μια απίστευτη πλύση εγκεφάλου από τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Φοβερά όπλα έχουν κατά τα ΜΜΕ βρεθεί στη Βίλλα (όπως .....μπουκάλια μπύρας, μερικά κοντάρια, ένα σφυρί, μία σφεντόνα και κράνη μοτοσικλετιστών) και φυσικά οι ευθύνες αποδίδονται στην κοινοβουλευτική Αριστερά η οποία, κατά την καθεστωτική προπαγάνδα πάντα, δεν καταδικάζει τους αντιεξουσιαστές και τη βία και άρα -σύμφωνα με την προπαγάνδα- αποτελεί η ίδια φορέα άσκησης βίας.

Παράλληλα, η Αστυνομία ερευνά τον χώρο της ΑΣΟΕΕ, συλλαμβάνει 15 αλλοδαπούς πωλητές προϊόντων μαϊμού που έχουν καταφύγει τρέχοντας μέσα στη Σχολή και ξανανακαλύπτει νέα φοβερά όπλα όπως κοντάρια (απ' αυτά που στηρίζουν τα φοιτητικά πανώ), κράνη μηχανής και 16 τσάντες με λαθραίο εμπόρευμα. 

(Παρένθεση: 15 αλλοδαποί πωλητές προϊόντων μαϊμού και 16 τσάντες με λαθραίο εμπόρευμα. Και που είναι το παράξενο ρε σαΐνια της Αστυνομίας?!?!).
Και πάλι ξεκινάει η ίδια καθεστωτική πλύση εγκεφάλου περί Πανεπιστημιακής Σχολής που έχει γίνει αποθήκη λαθραίου εμπορεύματος  κλπ, κλπ και στο δια ταύτα και πάλι ευθύνεται η κοινοβουλευτική Αριστερά (τι περίεργο!). 

Η ιστορία επαναλαμβάνεται με καρμπόν σε μια άλλη μικρή κατάληψη ενός παλιού κτηρίου της Πατησίων, τη λεγόμενη Βίλλα Σκαραμαγκά. 

Και η κλιμάκωση ξεκινάει....

Με αφετηρία τις αστυνομικές επεμβάσεις φαίνεται να ξετυλίγεται μια κόντρα ανάμεσα στο επίσημο κράτος και τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Το γαϊτανάκι οξύνεται μέρα με την ημέρα. Τις αμέσως επόμενες ημέρες, σκάνε γκαζάκια σε σπίτια δημοσιογράφων, πυρπολείται η είσοδος της πολυκατοικίας του αδελφού του κυβερνητικού εκπροσώπου και μόλις χθες το βράδυ άγνωστοι πυροβολούν με βαρύ φορητό οπλισμό έναν από τους καλύτερα φυλασσόμενους χώρους της Αθήνας -  Τα κεντρικά γραφεία της ΝΔ. Οι δράστες διαφεύγουν άνετα οδηγώντας όχι ένα ευέλικτο μηχανάκι αλλά αυτοκίνητο...

Δείτε δηλαδή πως "χτίζεται" σιγά σιγά το σκηνικό του τρόμου. Το σχέδιο απλο:

Ξεκινάμε ανοίγοντας θέματα που βρίσκονταν λίγο-πολύ σε αδράνεια (Βίλλα Αμαλίας, Βίλλα Σκαραμαγκά, ΑΣΟΕΕ), δίνοντας έτσι άλλοθι σε εξτρεμιστές(?!?!) να δράσουν σε "αντίποινα" και παράλληλα κατηγορείται για όλα αυτά η Αριστερά και κατ' επέκταση κάθε λαϊκή αντίδραση που αποτελεί και τον κύριο στόχο.  

Ας δούμε όμως τι είναι τελικά αυτός ο λεγόμενος "αντιεξουσιαστικός" χώρος?

Απλά λόγια. Πρόκειται για ένα μείγμα ιδεολόγων της Αναρχίας που δεν έχουν σχέση με τη βία, χουλιγκάνων που τη μία εκτονώνονται σπάζοντας βιτρίνες και την άλλη στα γήπεδα και ..... ανθρώπων της Κρατικής Ασφάλειας και της ΕΥΠ (όσοι "άπιστοι", απλά θυμηθείτε την υπόθεση του Ντάνου Κρυστάλλη). Οι ακριβείς αναλογίες του μείγματος διαφέρουν από εποχή σε εποχή, τα συστατικά όμως παραμένουν πάντα τα ίδια. 

Ποιος ο ρόλος των Ασφαλιτών σε αυτές τις ομάδες? Πολλαπλός. Από το να μεταφέρουν απλές πληροφορίες ή να οργανώνουν μικρές προβοκάτσιες (π.χ σπασίματα σε μια ειρηνική διαδήλωση), φτάνοντας ως και να καθοδηγούν το αντιεξουσιαστικό κίνημα - αν οι δυνάμεις τους το επιτρέπουν και το Κράτος το επιθυμεί.

Σε αυτή ακριβώς τη φάση βρισκόμαστε σήμερα. 

Η στόχευση είναι απλή: Να ανακόψει την ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος και την άνοδο της Αριστεράς στην εξουσία, τρομοκρατώντας τη μικροαστική τάξη. Η διαδικασία απαιτεί την ταύτιση της Αριστεράς με τη βία και αυτό επιτυγχάνεται με τη πρόκληση (προβοκάτσια) επεισοδίων βίας που το ίδιο το Σύστημα στηριζόμενο στους μηχανισμούς προπαγάνδας πάλι θα αποδώσει στην Αριστερά. 

Αυτή τη στιγμή το Σύστημα επιδιώκει πάση θυσία την δημιουργία πολιτικής ανωμαλίας. 

Και για να το πετύχει αυτό έχει ενεργοποιήσει όλο το εσμό του Ασφαλίτικου παρακράτους.

Που θα οδηγηθεί το επικίνδυνο παιχνίδι? 

Σίγουρα σε κάποιας μορφής δημοκρατική εκτροπή. 

Παρόμοια πολιτική ανωμαλία κατάφερε να δημιουργήσει το Σύστημα την διετία 1965-1967. 

Και τότε είχε χρησιμοποιηθεί η προβοκάτσια (βλ. υπόθεση ζάχαρης σε ρεζερβουάρ φορτηγών του Στρατού) στο στυλ της εποχής βέβαια. Η κατάληξη είναι σε όλους μας γνωστή. Πραξικοπήμα και καταστολή των Συνταγματικών ελευθεριών, με πρόσχημα την πάταξη της "Αναρχίας" και την αποτροπή του κομμουνιστικού "κινδύνου" (τα προσχήματα παραμένουν σχεδόν ίδια πάντα....)

Σήμερα κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει για πολλούς και διάφορους λόγους. Μπορεί όμως εύκολα να περιοριστούν οι πολιτικές ελευθερίες με την δικαιολογία της πάταξης της τρομοκρατίας και εκεί πηγαίνει το παιχνίδι. 

Αυτή είναι η νέου τύπου Χούντα που πολύ φοβάμαι ότι πλησιάζει.... 

Μόνος τρόπος άμυνας, η εγρήγορση του λαϊκού κινήματος. 

Γρηγορείτε λοιπόν!

__________________________________________________________________

Παράρτημα

Διαβάστε με προσοχή την παρακάτω συνέντευξη του πρώην Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας και Υπουργού Εσωτερικών κατά τη εποχή της δολοφονίας του Aldo Moro από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, μακαρίτη πλέον Francesco Cossiga. Ο Χριστιανοδημοκράτης Cossiga πέραν όλων των άλλων θεωρείται από πολλούς βαθιά χωμένος στις μυστικές υπηρεσίες και στο Σχέδιο Gladio....  

Εδώ μιλάει για την μέθοδο καταστολής λαϊκών εξεγέρσεων μέσα από τη διαχείριση της κοινής γνώμης

(Πηγή από κρατική ιστοσελίδα στα Ιταλικά εδώ)

Παραθέτω τη μετάφραση:

Ρώμη, 23/10/2008

* Πρόεδρε Κοσίγκα, σκέφτεστε ότι προειδοποιώντας ότι θα χρησιμοποιήσει τη δημόσια ισχύ κατά των φοιτητών ο Μπερλουσκόνι υπερέβαλε;
Εξαρτάται, αν θεωρεί ότι είναι πρωθυπουργός ενός ισχυρού κράτους, όχι, έκανε πολύ καλά. Αλλά μιας και η Ιταλία είναι ένα αδύναμο κράτος και στην αντιπολίτευση δεν βρίσκεται το γρανιτένιο Pci (ΙΚΚ) αλλά το Pd (Δημοκρατικό Κόμμα) που αργοσβήνει, φοβάμαι ότι τις λέξεις δεν θα τις ακολουθήσουν γεγονότα και επομένως ο Μπερλουσκόνι θα κάνει κακή εντύπωση.
* Τι θα έπρεπε να ακολουθήσει;
Ο Μαρόνι (σ.σ. υπουργός Εσωτερικών) θα έπρεπε να κάνει ό,τι είχα κάνει εγώ όταν ήμουν υπουργός Εσωτερικών.
* Πάει να πει;
Κατ’ αρχήν, αφήνεις κατά μέρος τους μαθητές γιατί, σκεφτείτε τι θα συνέβαινε αν ένα παιδάκι σκοτωνόταν ή τραυματιζόταν σοβαρά…
* Ενώ τους φοιτητές;
Τους αφήνεις να κάνουν ό,τι θέλουν. Αποσύρονται οι δυνάμεις της αστυνομίας από τους δρόμους και τα πανεπιστήμια, μέσα στο κίνημα διεισδύουν προβοκάτορες έτοιμοι για όλα και αφήνεις για καμιά δεκαριά μέρες τους διαδηλωτές να λεηλατήσουν τα μαγαζιά, να κάψουν αυτοκίνητα, να περάσουν δια πυρός και σιδήρου την πόλη.
* Και μετά;
Μετά, ενισχυμένος από τη λαϊκή συναίνεση, ο ήχος των σειρήνων των ασθενοφόρων θα πρέπει να υπερκαλύψει εκείνον των περιπολικών.
* Με την έννοια ότι…
Με την έννοια ότι οι δυνάμεις της τάξεως δεν θα πρέπει να δείξουν έλεος και (θα πρέπει) να τους στείλουν όλους στο νοσοκομείο. Όχι να τους συλλάβουν μιας και οι δικαστές θα τους άφηναν αμέσως ελεύθερους αλλά να τους ξυλοκοπήσουν και να ξυλοκοπήσουν και εκείνους τους διδάσκοντες που τους υποθάλπουν / υποκινούν.
* Και τους διδάσκοντες;
Κυρίως τους διδάσκοντες.
* Πρόεδρε, τα λόγια σας αποτελούν ένα παράδοξο, έτσι;
Δεν μιλώ για τους ηλικιωμένους, βέβαια, αλλά για τις νεαρές δασκάλες, ναι. Αντιλαμβάνεστε τη σοβαρότητα όσων συμβαίνουν; Υπάρχουν δάσκαλοι που κατηχούν τα παιδιά και τα κατεβάζουν στις πλατείες: μια συμπεριφορά εγκληματική!
* Αντιλαμβάνεστε τι θα έλεγαν στην Ευρώπη μετά από μια τέτοια θεραπεία. «Στην Ιταλία επιστρέφει ο φασισμός», θα έλεγαν.
Κολοκύθια, αυτή είναι μια δημοκρατική συνταγή: να σβήσεις τη φλόγα προτού ξεσπάσει πυρκαγιά.
* Ποια πυρκαγιά;
Δεν υπερβάλλω, πιστεύω πραγματικά ότι η τρομοκρατία θα ξαναματώσει τους δρόμους αυτής της χώρας. Και θα ήθελα να μην ξεχνιέται ότι οι Ερυθρές Ταξιαρχίες δεν γεννήθηκαν στις φάμπρικες αλλά στα πανεπιστήμια. Και τα σλόγκαν που χρησιμοποιούσαν, τα είχαν χρησιμοποιήσει νωρίτερα το φοιτητικό κίνημα και η ριζοσπαστική αριστερά.
* Υπάρχει, λοιπόν, το ενδεχόμενο η ιστορία να επαναληφθεί;
Δεν υπάρχει απλώς το ενδεχόμενο, είναι σφόδρα πιθανό. Γι’ αυτό λέω: ας μην ξεχνάμε ότι οι Ε.Τ. γεννήθηκαν γιατί η φωτιά δεν κατασβέστηκε εγκαίρως.

Νεοφιλελευθερισμός: Γιατί όχι?

Ο "υπαρκτός Σοσιαλισμός" δηλαδή η Σταλινική ερμηνεία του κομμουνισμού, κατέρρευσε από δύο  κύρια αίτια. Το πρώτο (και πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου) ήταν η έλλειψη δημοκρατικών διαδικασιών. Το δεύτερο (το οποίο σχεδόν αποκλειστικά αναγνωρίζεται ως το μοναδικό από τη κυρίαρχη παραγωγή σκέψης), είναι η απουσία κινήτρων σε ατομικό επίπεδο κάτι που σταθερά οδήγησε σε οικονομικό αδιέξοδο, αντίστοιχο με ένα σκακιστικό "πατ". 

Η πλήρης αφαίρεση του ατομικού κινήτρου που πρεσβεύει ο Σταλινικός κομμουνισμός βρίσκεται στον αντίποδα της πλήρους εξιδανίκευσης και απενοχοποίησης της ατομικής δράσης, δηλ. του πυρήνα του νεοφιλελευθερισμού ως κοινωνικού και οικονομικού μοντέλου. Και οι δύο αυτές θεωρήσεις απαρτίζουν αυτό που ονομάζω δίπολο Σταλινισμού - Νεοφελελευθερισμού και το οποίο είτε στη μία είτε στην άλλη έκφρασή του δεν είναι τίποτα άλλο από σκέτη ιδεοληψία, όπως έχω προσπαθήσει να εξηγήσω στο παρελθόν. 

Ο νεοφιλελευθερισμός διαφημίζεται ως η αποθέωση της ελευθερίας και του ανταγωνισμού στο οικονομικό πεδίο. Σύμφωνα με τις αρχές αυτής της θεώρησης, ο καθένας είναι ελεύθερος να ασκήσει το δικαίωμα του "επιχειρείν" και αν είναι καλύτερος από τον ανταγωνισμό θα επικρατήσει στην αγορά. Ευχάριστη σκέψη, αλλά θλιβερά απλοϊκή όπως θλιβερά απλοϊκά είναι όλα τα κυρίαρχα ιδεολογήματα. Ας δούμε μερικές νεοφιλελεύθερες υπεραπλουστεύσεις:

1. Η Ελεύθερη Αγορά απελευθερώνει παραγωγικές δυνάμεις και μέσα από τον ανταγωνισμό οδηγεί στην επικράτηση του καλύτερου.

Η πραγματικότητα έχει δείξει ότι η ελεύθερη αγορά υπακούει στο Νόμο της Ζούγκλας: Κερδίζει ο πιο ισχυρός οικονομικά και όχι ο πιο ανταγωνιστικός. Όλοι οι υπόλοιποι στην καλύτερη περίπτωση απλά καταφέρνουν να επιβιώνουν. 

Μια μικρή ή μεσαία επιχείρηση δεν διαθέτει τους πόρους και τα περιθώρια συμπίεσης κέρδους που έχει στην κατοχή του ένας επιχειρηματικός κολοσσός. Αργά ή γρήγορα οι μεγάλες επιχειρήσεις απορροφούν τις μικρότερες ή τις οδηγούν σε κλείσιμο. Έτσι, σχεδόν πάντα οι Πολυεθνικές σβήνουν τα τοπικά εθνικά "μαγαζάκια" (π.χ. περίπτωση ΙΚΕΑ που έσβησε την ελληνική Neoset), χωρίς αυτό στην πλειονότητα των περιπτώσεων να σχετίζεται με την αντικειμενική ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων. Αν αυτό ήταν αλήθεια (όπως πρεσβεύει η νεο-φιλελεύθερη ιδεοληψία) η ποτοποιία METAXAS δεν θα είχε ποτέ απορροφηθεί από την Remy-Cointreau Group, ούτε η σοκολατοποιία ΠΑΥΛΙΔΗΣ από την Kraft Foods, ούτε ο ΛΟΥΜΙΔΗΣ από τη Nestle (αλήθεια η Nestle είχε καμία σχέση με τον ελληνικό καφέ πριν τον Λουμίδη???). Αν μάλιστα ο κολοσσός δεν μπορέσει με θεμιτές διαδικασίες να απορροφήσει τον ανταγωνιστή, υπάρχει πάντα και ..... ο άλλος τρόπος. Διαβάστε εδώ για παράδειγμα την ιστορία της διαμάχης ανάμεσα στην εταιρεία Δρίτσας και τη πολυεθνική Nestle. Αξίζει τον κόπο για να δείτε πόσο "ελεύθερη" είναι η Ελεύθερη Αγορά.....

2.  Η επιχειρηματικότητα που γεννά η ελεύθερη Αγορά προάγει την καινοτομία και την τεχνολογία δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας

Η πραγματικότητα είναι τραγικά διαφορετική. Η ελεύθερη αγορά μειώνει τον ανταγωνισμό και οδηγεί σε μονοπωλιακές καταστάσεις γιατί το μεγάλο ψάρι πάντα τρώει το μικρό. Τόσο απλά! Οι νέες τεχνολογίες και η καινοτομία κάτω από την ασφυκτική αγκαλιά του σύγχρονου καπιταλισμού υπακούν μόνο στην ανάγκη αύξησης των κερδών. Σκεφτείτε μόνο πως στην δεκαετία του '60 στον αναπτυγμένο κόσμο και χωρίς τη σημερινή τεχνολογία καθιερώθηκε το 8ωρο και η πενθήμερη εργασία. Σήμερα, 50 χρόνια μετά, μέσα στη έκρηξη των ηλεκτρονικών υπολογιστών, του αυτοματισμού και της παραγωγικότητας, το 8ωρο και η πενθήμερη εργασία υποχωρούν ταχύτατα κάτω από τη νεοφιλελεύθερη επίθεση. Αλήθεια, σκεφτήκατε ποτέ ότι με τα σημερινά απείρως ισχυρότερα μέσα παραγωγής το 8ωρο και η πενθήμερη εργασία του '60 θα έπρεπε να είχαν σήμερα γίνει τουλάχιστον 6ωρο και τετραήμερη εργασία???? 

Και πόσες νέες θέσεις εργασίας θα είχαν δημιουργηθεί αν καθιερώνονταν το 6ωρο και τετραήμερη εργασία????

 

3. Το μεγάλο Κράτος πνίγει την Αγορά και την επιχειρηματικότητα. Το Κράτος πρέπει να μειωθεί. 

Ψέμα ολκής! Η αλήθεια είναι ότι όσο μικρότερη είναι η Κρατική παρέμβαση στην οικονομία, τόσο περισσότερο πλήττεται η επιχειρηματικότητα και τόσο περισσότερο αυξάνονται τα δημόσια ελλείμματα! Εξηγώ:

Για να αναπτυχθεί η επιχειρηματικότητα χρειάζεται ένα έδαφος βασικών υποδομών. Χρειάζεται ενεργειακό δίκτυο, δίκτυο τηλεπικοινωνιών, οδικό δίκτυο, κλπ. Χρειάζονται επίσης υποδομές που θα επιτρέψουν στην επιχείρηση να μεταφέρει πρώτες ύλες και εμπορευθεί τα προϊόντα της, αλλά και να εξασφαλίσει την πρόσβαση των εργαζομένων και των πελατών της σε αυτήν. Τέτοιες υποδομές μόνο το Κράτος μπορεί να δημιουργήσει, να υποστηρίξει και να επιδοτήσει. 

Για παράδειγμα, φανταστείτε μια επιχείρηση στο νησί  της Λήμνου. Αν το κράτος δεν εξασφαλίσει την επιδότηση της αεροπορικής και της ακτοπλοϊκής σύνδεσης, καμίας μορφής επιχειρηματικότητα όσο και ανταγωνιστική να είναι δεν θα μπορέσει ποτέ να αναπτυχθεί στο νησί. Καμία επιχείρηση δεν θα μπορέσει να φέρει πρώτες ύλες ή να στείλει τα προϊόντα στους πελάτες χωρίς συγκοινωνίες. Φέτος η Λήμνος είχε ένα καράβι την εβδομάδα. Ποια αγροτοκτηνοτροφική επιχείρηση θα μπορέσει με αυτούς του όρους να κάνει εμπόριο όσο ποιοτικά και να είναι τα προϊόντα της και ποιος ξενοδόχος θα έχει τουριστική κίνηση με τέτοιες υποδομές? Με ποιό τρόπο θα αναπτυχθεί το νησί με τέτοια έλλειψη υποδομών?

Αλλά ας πάμε σε λιγότερο απομονωμένες περιοχές. Η Κρήτη αυτή τη στιγμή δεν συνδέεται με το εθνικό δίκτυο ηλεκτροδότησης, αλλά παράγει ρεύμα σε τοπικές μονάδες της ΔΕΗ. Ως αποτέλεσμα το κόστος παραγωγής είναι πολλαπλάσιο από το κόστος παραγωγής στις μεγάλες μονάδες της ΔΕΗ. Επειδή όμως η επιχείρηση είναι κρατική, το κόστος αυτό μοιράζεται σε όλους τους καταναλωτές. Αν η ΔΕΗ λοιπόν γίνει ιδιωτική ο ιδιώτης που θα αγοράσει τα Κρητικά εργοστάσια της εταιρείας προφανώς θα πολλαπλασιάσει την τιμή του ρεύματος. Οι Κρητικές επιχειρήσεις θα ευνοηθούν με αυτήν την εξέλιξη?

Τρίτο παράδειγμα. Αν οι αστικές συγκοινωνίες υπακούσουν στον νόμο της κερδοφορίας, γραμμές που είναι μη κερδοφόρες θα πρέπει να κλείσουν. Οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε αυτές τις περιοχές θα συνεχίσουν να είναι βιώσιμες? Θα αναπτυχθούν νέες επιχειρήσεις?

Τελευταίο παράδειγμα: Έστω ότι παύουν να υπάρχουν Δημόσια ΑΕΙ. Ποιος ιδιώτης θα επενδύσει σε Πανεπιστημιακές Σχολές που θέλουν εκατοντάδες εκατ. € εξοπλισμού? Ποιος ιδιώτης θα ανοίξει ιδιωτικό ΑΕΙ με Ιατρικά ή Πολυτεχνικά Τμήματα? Πόσο αναπτυξιακό μέλλον έχει μια χώρα χωρίς γιατρούς η μηχανικούς?

Τα παραδείγματα θα μπορούσαν να ήταν πολλά, το συμπέρασμα ένα. Ο φαύλος κύκλος στο οποίο έχει μπει η Δύση τα τελευταία 30 χρόνια:  

Μικρότερο Κράτος => Λιγότερη επιχειρηματικότητα => Μικρότερα δημόσια έσοδα => Μεγαλύτερα δημόσια ελλείμματα => Περισσότερη ύφεση => Μικρότερο Κράτος => ......κλπ, κλπ,

Ο νεο-φιλελευθερισμός είναι ένα σύνολο ιδεοληψιών μπροστά στο οποίο ακόμα και ο Σταλινισμός φαίνεται ....λίγος.
Κάποιος είχε πει πως η βασική τους διαφορά είναι ότι ο Σταλινισμός κατέρρευσε ουσιαστικά αναίμακτα ενώ ο Νεο-φιλελευθερισμός καταρρέοντας θα αφήσει πίσω του μερικά εκατομμύρια νεκρούς από πείνα............