Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

Γιατί η Ακροδεξιά αποτελεί πάντα δεκανίκι του συστήματος (Μέρος 2ο)

(.........συνέχεια)


Ποια είναι η δράση της ΧΑ μέχρι σήμερα? 
Έχει μήπως στραφεί κατά του Κεφαλαίου, αφού όπως λέει είναι "αντισυστημική" δύναμη? Έχει κάνει κάποιες από τις συνήθεις τραμπούκικες ενέργειές της κατά των συμφερόντων κάποιων μεγαλοεργολάβων, εκδοτών ή επιχειρηματιών? Ποιοι ήταν οι στόχοι των βίαιων ενεργειών της ως σήμερα?


Τα ερωτήματα δεν είναι δύσκολο να απαντηθούν. 

Στόχοι της ΧΑ δεν υπήρξε ποτέ ούτε το Κεφάλαιο, ούτε το πολιτικό σύστημα. Στόχοι της ΧΑ ήταν κάποιοι μετανάστες που έτρωγαν το ξύλο της αρκούδας ή ακόμα και δολοφονούνταν από την ΧΑ, απλά και μόνο γιατί είχαν σκουρόχρωμο δέρμα. Στόχοι της ΧΑ ήταν κάποιοι ξένοι μικροπωλητές λαϊκών αγορών, πιθανώς αυτοί που δεν τους έδιναν τα χρήματα της προστασίας. Και φυσικά κύριος και πρωταρχικός στόχος της ΧΑ και κάθε φασιστικής οργάνωσης είναι όσοι αντιστέκονται στην επίθεση του συστήματος και ειδικότερα ότι έχει να κάνει με την Αριστερά. 
Άλλωστε, τα πράγματα είναι πια αρκετά ξεκάθαρα μετά την δράση της ΧΑ στα ναυπηγεία του Περάματος. Σύμφωνα με δηλώσεις των στελεχών της, στόχος τους είναι να ξεβρωμίσουν τα ναυπηγεία από το ΠΑΜΕ και να βοηθηθούν οι εφοπλιστές να ναυπηγήσουν καράβια προφανώς με ημερομίσθια Κίνας.Φυσικά οι σχέσεις της ΧΑ με το εφοπλιστικό κεφάλαιο (που δεν περιορίζονται μόνο στη χρηματοδότηση....), καθόλου τυχαίες δεν είναι.....

Να λοιπόν, η πρώτη και βασικότερη υπηρεσία που προσφέρουν ιστορικά τα ακροδεξιά κινήματα στο Σύστημα. Να κάνει αυτό που δεν μπορεί να κάνει επίσημα το Αστικό Κράτος: Να ασκεί βία και τρομοκρατία απέναντι σε όποιον αντιδρά και αντιστέκεται στις βουλές του Συστήματος και της οικονομοπολιτικής ελίτ και παράλληλα να στηρίζει κυρίως έμμεσα (σε αρχικά στάδια) αλλά πολλές φορές και άμεσα (ως τελευταίο καταφύγιο, ακόμα και με ωμή βία) αυτήν την ελίτ που κατά τα άλλα καταγγέλλει στα λόγια. 

Ο δεύτερος ρόλος που επιτελεί ιστορικά η Ακροδεξιά, είναι ο πολιτικός εγκλωβισμός ανθρώπων από χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα που στερούνται κριτικής σκέψης κυρίως λόγω χαμηλού μορφωτικού επιπέδου. Άνθρωποι που λόγω ενστίκτου αυτοσυντήρησης αντιδρούν ανακλαστικά σε όσα τους συμβαίνουν και ενώ μπορούν να επιλέξουν από ένα μεγάλο φάσμα πολιτικών σχηματισμών, εγκλωβίζονται στη ΧΑ. Άνθρωποι που δυσκολεύονται να σκεφτούν κριτικά και να καταλάβουν ποιος και ποιοι μηχανισμοί τους καταδυναστεύουν, "γοητεύονται" σχεδόν από τόσο παλιά όσο και η ανθρώπινη Ιστορία από το μείγμα υπεραπλουστεύσεων και βίας που τους προσφέρει η ΧΑ, όπως για παράδειγμα ότι τα οικονομικά προβλήματα οφείλονται στους μετανάστες που απειλούν αόριστα την Ελλάδα, ότι λύση είναι να σπας στο ξύλο και να εξοντώνεις φυσικά τον "εχθρό" σου, ότι η λύση δεν είναι η φυγή προς τα μπρος (που πάντα τρομάζει) αλλά η καταφυγή σε ό,τι πιο συντηρητικό υπάρχει, όπως η Εκκλησία και ο Στρατός. 

Η Ακροδεξιά λειτουργεί σε αυτό της το ρόλο ως ανάχωμα που συγκρατά πολιτικές δυνάμεις από το να περάσουν την "άλλη όχθη", δηλ. τον πραγματικό αντισυστημισμό. 

"Ο Φασισμός είναι Καπιταλισμός σε παρακμή", έλεγε ο Λένιν και εννοούσε αυτό ακριβώς που βλέπουμε δίπλα μας. 

Κλιμάκια φασιστών να λειτουργούν μέσα στην Αστυνομία, την ΕΥΠ, αλλά και το Δικαστικό Σώμα υποστηρίζοντας (μαζί με ένα τμήμα της οικονομικής ελίτ) ένα Νεοναζιστικό φορέα, του οποίου προΐσταται ένας παλιός ΚΥΠατζής. Έναν φορέα που τρομοκρατεί όποιον αρθρώνει αντίθετο λόγο, που δολοφονεί αθώους ανθρώπους, που κάνει ότι μπορεί για να στηρίξει ένα Σύστημα σε βαθιά Κρίση. 

Ένα Σύστημα σε παρακμή.






Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Γιατί η Ακροδεξιά αποτελεί πάντα δεκανίκι του συστήματος (Μέρος 1ο)

Αυτοσυστήνονται ως "αντισυστημικοί". Εμφανίζονται τάχα να αντιμάχονται το "σάπιο κατεστημένο", δήθεν εκφράζοντας τον αγανακτισμένο πολίτη.

Όμως στην ουσία δεν είναι τίποτα από αυτά.

Η Ακροδεξιά υπήρξε πάντα ιστορικά το ύστατο, σίγουρο, σταθερό δεκανίκι της πολιτικο-οικονομικής ελίτ, το "μακρύ χέρι" του συστήματος, όποτε και όπου κι αν έχει εμφανιστεί στην σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας. 

Μια μικρή, στοιχειώδης αναδρομή στο φαινόμενο του Γερμανικού Ναζισμού την δεκαετία του 1920 μέχρι και το 1933 (οπότε και κατάλαβε πραξικοπηματικά την εξουσία),  μπορεί να πείσει κάθε δύσπιστο. 

Θα κάνω μόνο μερικές κομβικές αναφορές πάνω στην ιστορική εμπειρία:

Ήδη μέχρι τις αρχές των '20 η μποσελβίκικη επανάσταση στη Γερμανία έχει αποτύχει. Η αστική δημοκρατία έχει επικρατήσει και οι κομμουνιστές δεν αποτελούν απειλή. 
Το μικρό ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ σε συνεργασία με τον ήρωα στρατηγό του Α' ΠΠ Λούντερντορφ οργανώνει πραξικόπημα στις 9/11/1923. Το πραξικόπημα αποτυγχάνει. Ο Χίτλερ συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε 5 χρόνια φυλακή. Αποφυλακίζεται μετά από 9 μήνες! Το κόμμα του τίθεται σε παρανομία, αλλά μέχρι το 1928 νομιμοποιείται ξανά για να πάρει στις εκλογές 2,6% την ίδια ώρα που το ΚΚΓ είχε το 10,6% των ψήφων. 

Μεσολαβεί το οικονομικό κραχ του 1929 που ισοπεδώνει την παραπαίουσα μετά τον Α' ΠΠ Γερμανική οικονομία, και οι Ναζί αυξάνουν την δύναμή τους από 18 % σε 37% από το 1930 ως  το 1932. Στις ίδιες εκλογές το ΚΚΓ αυξάνει οριακά δυνάμεις σε 13% το 1930 και 17% το 1932. Το μεγάλο εκλογικό κέρδος των Ναζί προκύπτει σε κυρίως βάρος των Σοσιαλδημοκρατών που από 30% το 1928 πέφτουν στο 20% το 1932, μαζεύοντας παράλληλα ψήφους από τα υπόλοιπα συντηρητικά, εθνικιστικά, μοναρχικά κόμματα που σταδιακά συρρικνώνονται. 

Το 1932 κατεβαίνει στις προεδρικές εκλογές, χάνει με διαφορά από τον συντηρητικό Χίντεμπουργκ, αλλά κερδίζει πλέον ανοιχτά την υποστήριξη του βιομηχανικού κεφαλαίου και των αστών πολιτικών όπως Φον Πάπεν και ο Χουγκενμπεργκ που βλέπουν στον Χίτλερ τον "δικό τους άνθρωπο" σε μια ασταθή πολιτική σκήνη όπου τα "παραδοσιακά" κόμματα έχουν αποδυναμωθεί. Οι ίδιοι κύκλοι πείθουν τον συντηρητικό πρώην στρατάρχη Πρόεδρο Χίντεμπουργκ να ορίσει τον Χίτλερ καγκελάριο, όπως και γίνεται το 1933. Οι Ναζί πια καταλαμβάνουν τον κρατικό μηχανισμό και αμέσως με τη χρήση "Ταγμάτων Εφόδου" ξεκινάν διώξεις και περιορισμούς πρωτίστως κατά της Αριστεράς, στήνοντας την προβοκάτσια της πυρπόλησης του Κοινοβουλίου (Ραϊχσταγκ) που προκαλούν οι ίδιοι και αποδίδουν ψευδώς στους Κομμουνιστές. Από κει και πέρα, οι Ναζί γαντζώνονται στην εξουσία, "στήνουν" τις επόμενες εκλογές και καταργούν κάθε δημοκρατικό θεσμό. Τα υπόλοιπα (υποθέτω) είναι γνωστά......

Τρεις είναι οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν τους Ναζί στην εξουσία και είναι σημαντικό να τους απαριθμήσω γιατί κάθε ομοιότητα με το σήμερα ΔΕΝ είναι συμπτωματική:

1. Το μεγάλο οικονομικό κραχ του 1929 και η τραγική 'Υφεση που ακολούθησε στη Γερμανία
2. Οι εξευτελιστικοί οικονομικοί και εθνικοί όροι που επιβλήθηκαν στη Γερμανία μετά τον Α' ΠΠ, που σε συνδυασμό με την Ύφεση εξευτέλισαν την εθνική περηφάνια των Γερμανών
και
3. Ο εναγκαλισμός των Ναζί από το Γερμανικό κεφάλαιο και τη Γερμανική μεγαλοαστική τάξη, που όχι μόνο ποτέ δεν περιόρισαν ή τιμώρησαν τον πραξικοπηματία Χίτλερ του 1923, αλλά αντίθετα τον ανέθρεψαν οικονομικά και πολιτικά κατορθώνοντας τελικά να τον φέρουν στην εξουσία ως αμύντορα των δικών τους συμφερόντων.

Αν τώρα μεταφέρει κανείς τα 3 παραπάνω αίτια στην σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα προσθέτοντας και το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει γιατί γιγαντώθηκε το πρόβλημα με τους φασίστες της ΧΑ.

Όσον αφορά τα αίτια 1 και 2 που συνδέονται με την οικονομική κρίση και την μείωση της εθνικής ανεξαρτησίας αυτής της χώρας, δεν νομίζω ότι χρειάζονται περαιτέρω εξηγήσεις.
Αυτό που ίσως χρήζει ανάλυσης είναι η σύνδεση ΧΑ, του Κράτους και του πολιτικού συστήματος.

Ας ξεκινήσω με τον Αρχηγό, τον "κύριο" Μιχαλολιάκο.Ο ευγενής αυτός άνθρωπος έχει πολύ συγκεκριμένη προϊστορία. Σταχυολογώ:

Συλλαμβάνεται το 1976 διότι ξυλοκόπησε δημοσιογράφους που κάλυπταν την κηδεία του αρχιβασανιστή της Χούντας Μάλλιου.
Συμμετέχει το 1978 σε σειρά τυφλών βομβιστικών επιθέσεων σε αθηναϊκά σινεμά που διέπραταν το "αμάρτημα" να παίζουν Σοβιετικές ταινίες. Στη σειρά αυτών των επιθέσεων τραυματίζονται συνολικά 33 θεατές, ένας δε απ' αυτούς από βόμβα που εκρήγνυται στις 11/3/1978 στον κινηματογράφο ΕΛΛΗ χάνει και τα δύο του πόδια........... Ενώ στην αρχή κατηγορείται για κακούργημα που μπορεί να επιφέρει ακόμα και ισόβια κάθειρξη, το Κράτος μετατρέπει την κατηγορία σε ....πλημμέλημα και ο συγκεκριμένος "κύριος" καταδικάζεται (αφού πρώτα καρφώσει τους συνενόχους του) στην εξοντωτική ποινή των 13 μηνών, από την οποία εκτίει 11 μήνες και επιστρέφει "σωφρονισμένος" πλέον στην κοινωνία....

Στη συνέχεια, το Κράτος ευγνωμωνόντας τον κύριο αυτό για την "προσφορά" του, τον εντάσσει ήδη από το 1982 στο μισθολόγιο της ΚΥΠ όπου συγκαταλέγονται και άλλα πληρωμένα συστημικά πρακτοράκια, όπως ο έτερος Φύρερ κος Κώστας Πλεύρης. Το έγγραφο που το αποδεικνύει υπάρχει στα wikileaks (πηγή) και είναι αυτό.

Με τη διπλή πλέον ιδιότητα του βομβιστή και του ΚΥΠατζή, ο κος Μιχαλολιάκος εντάσσεται το 1984 στην ΕΠΕΝ (το Χουντικό κόμμα της Μεταπολίτευσης) και αναλαμβάνει επικεφαλής της νεολαίας, αλλά αποχωρεί και ιδρύει το 1985 την ΧΑ, που όμως ξεκινά ουσιαστική πολιτική δράση μετά το 1993.
(Σημ.: Τον Μιχαλολιάκο στην νεολαία της ΕΠΕΝ διαδέχθηκε ο Μάκης ο Βορίδης ο Υπουργός....)

Στις "φωτεινές" στιγμές της ΧΑ και της Κρατικής προστασίας που αυτή απολαμβάνει, είναι η Υπόθεση της δολοφονικής επίθεσης στον τότε φοιτητή Δημήτρη Κουσουρή στις 16/06/1998.
Δράστης το πρωτοπαλίκαρο του Μιχαλολιάκου, ένας μπετόβλακας με το όνομα Αντώνης Ανδρουτσόπουλος, περισσότερο γνωστός με το "ηρωικό" παρατσούκλι "Περίανδρος". Το θύμα, ο Κουσουρής, διέφυγε από θαύμα το θάνατο και ο Ανδρουτσόπουλος τη σύλληψη για 8 συνεχόμενα χρόνια. Επίσημα, είχε διαφύγει στη ........Βενεζουέλα. Η αλήθεια είναι ότι υπό την προστασία της μισής Αστυνομίας κρύβονταν. Εμφανίστηκε δημόσια το 1999 στην κηδεία του Δικτάτορα Παπαδόπουλου, αλλά έπεσε σε ....τυφλούς αστυνομικούς. Τελικά παραδόθηκε το 2005 και καταδικάστηκε σε 21 χρόνια για τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας. Το 2009 δικάστηκε η έφεση, οι τρεις ανθρωποκτονίες έγιναν .........μία και τα 21 χρόνια κατέληξαν 12. Από πέρυσι κυκλοφορεί ελεύθερος. Δικηγόρος υπεράσπισής του ο κος Μιχαλόλιας, γνωστός ποινικολόγος και αδελφός του Μιχαλολιάκου. Η αίθουσα του Εφετείου το 2009 ήταν κατάμεστη από φασίστες ΧΑυγίτες που ασκούσαν πίεση στους ενόρκους ενώ ο Πρόεδρος έκανε την πάπια.....

Ο "διάδοχος" του Περίανδρου, ο κλαρινογαμπρός με τη σβάστικα τατουάζ στο μπράτσο, o Ηλίας ο Κασιδιάρης κατηγορήθηκε για συνέργεια σε ληστεία που συνέβη τον Οκτώβριο του 2007 στην Πανεπιστημιούπολη. Ένας άλλος πρόεδρος, αυτός του δικαστηρίου που τον δίκασε μετά από πολλές αναβολές το 2013, και πάλι επέτρεψε να πλημμυρίσει η δικαστική αίθουσα από φουσκωτούς ΧΑυγίτες, και και πάλι επέτρεψε τις απειλές των ΧΑυγιτών προς τους μάρτυρες, και τελικά το δικαστήριό του αθώωσε τον καϋμένο τον Ηλία, δεχόμενο την άποψη ότι η βασική μάρτυρας κατηγορίας και καθηγήτρια Πανεπιστημίου είναι αναξιόπιστη αφού ήταν οπαδός του Σύριζα καθώς κάποτε λέει είχε υπογράψει μια δήλωση διαμαρτυρίας υπέρ φοιτητών..........

Παράλληλα, εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια κάποιοι γνωστοί - άγνωστοι διαλύουν κάθε ειρηνική διαδήλωση σε πλήρη και αγαστή συνεργασία με τις δυνάμεις της Αστυνομίας, όπως αποκαλύπτουν εδώ και χρόνια ΔΕΚΑΔΕΣ βίντεο στο Youtube. Και φυσικά οι δυνάμεις της Κρατικής Ασφάλειας αδυνατούν να συλλάβουν έστω έναν από τους γνωστούς - αγνώστους, όπως αδυνατούν εν μέσω ενός δρόμου (της Σταδίου) πλημμυρισμένου από κάμερες να ταυτοποιήσουν τους δολοφόνους της Marfin........

Και ενώ το φασιστικό μόρφωμα που πια αισθάνεται πιο δυνατό από ποτέ, ξεκινά δεκάδες βιαιοπραγίες κατά μεταναστών με αποτέλεσμα ακόμα και το θάνατο (π.χ. 17/01/2013), το αυτί ΚΑΝΕΝΟΣ Υπουργού, Δικαστικού, Αστυνομικού ή άλλου Κρατικού παράγοντα εδώ και χρόνια ΔΕΝ ίδρωσε! 

Μέχρι που άρχισε να δολοφονεί και Έλληνες................................ 



(συνεχίζεται....)



Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Με μπλε και πράσινους κόκους ...και στο βάθος η χρυσή εφεδρεία!


Το πρόβλημα κλασικό.
Έχεις δύο παρόμοια προϊόντα που στην ουσία έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα, αλλά πρέπει να τα κάνεις να ξεχωρίσουν για να κερδίσεις το καταναλωτικό κοινό.
Η διαφήμιση παλιά και η λύση παλαιότερη.

Νάτη η μεγάλη ιδέα:
Το τάδε απορρυπαντικό διαφέρει από τα άλλα γιατί διαθέτει κάτι άλλο που ο ανταγωνισμός δεν έχει: Μπλε και Πράσινους κόκκους!
Η διαφορά αυτή, ασήμαντη για την αποτελεσματικότητα της ικανότητας καθαρισμού, τίποτε περισσότερο από λίγοι παραπάνω κόκκοι βαμμένοι με μπογιά, είναι ικανοί για να κάνουν το προϊόν να ξεχωρίζει δραματικά από τον άχρωμο ανταγωνισμό. Είναι η διαφορά που θα κάνει το προϊόν με τους κόκκους να διακριθεί έναντι του αντίπαλου προϊόντος.

Σήμερα το διαφημιστικό τρικ έχει μεταφερθεί σε άλλα, σύγχρονα προϊόντα. Στα πολιτικά κόμματα.
 
Στην Ελλάδα, η ΝΔ και η ΠΑΣΟΚΟΡΗΜΑΔ δεν έχουν πια καμία διαφορά στα πολιτικά ζητήματα.
ΝΑΙ σε όλα όσα λένε οι δανειστές, ΝΑΙ σε όλα όσα ζητάει το Κεφάλαιο.
Η εικόνα όμως που εκπέμπουν προς τους ψηφοφόρους πρέπει να τα κάνει να διαφέρουν. Σε αντίθετη περίπτωση ο ψηφοφόρος είτε απλά θα μπερδευτεί, είτε στη χειρότερη περίπτωση θα απαξιώσει και τους δύο.
Ποια λοιπόν είναι η λύση?
Να δημιουργηθούν τέτοιες τεχνητές διαφορές ανάμεσα στα κόμματα - προϊόντα, ικανές ώστε αυτά να ξεχωρίζουν. 
Και δεν πρόκειται φυσικά για διαφορές ουσίας, γιατί τέτοιες δεν μπορούν να υπάρξουν πια ανάμεσά τους. 
Πρόκειται για ανούσιες διαφορές, όπως οι μπλέ & κόκκινοι κόκκοι στα απορυπαντικά, όπως το διαφορετικό χρώμα στο μπουκάλι της μπύρας....... 

Έτσι η ΝΔ επέλεξε να ντύσει το προϊόν της με αναφορές στην πατρίδα, στην Παναγιά και τη βοήθειά της, στα σώματα ασφαλείας και το στρατό, σε κάθε τι που θα ερεθίσει θετικά τον κλασικό μαλάκα συντηρητικό ψηφοφόρο και η ΠΑΣΟΚΟΡΗΜΑΔ επέλεξε την ετικέτα που μιλάει για κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών και των αρχαίων ελληνικών από τα σχολεία, ώστε να ερεθίσει θετικά τον κλασικό μαλάκα προοδευτικό ψηφοφόρο. 

Και βάζω το χαρακτηρισμό "μαλάκας" γιατί αν το καλοσκεφτείς, ουδείς σοβαρός συντηρητικός ψηφοφόρος θα εμπνευστεί από αναφορές στην "βοήθεια της Παναγιάς" και ουδείς σοβαρός προοδευτικός ψηφοφόρος θα εμπνευστεί από την προοπτική κατάργησης των αρχαίων ελληνικών από τα σχολεία.

Αυτή είναι η πραγματικότητα με απλά λόγια. Marketing και τίποτε περισσότερο.
Και ποιος καλύτερος για να προβοκάρει και να διαφημίσει τη νέα συσκευασία που κάνει την ΠΑΣΟΚΟΡΗΜΑΔ να ξεχωρίζει, από την κα Ρεπούση, το κλασικό παράδειγμα νεο-έλληνα που ανελήχθη χωρίς ουσιαστικά προσόντα, παρά μόνο την υποστήριξη από την "παρέα" της, κάποιους οσφυοκάμπτες ψευτοπροοδευτικούς που κάνουν καριέρα πουλώντας υποκριτικά δήθεν ακτιβισμό περί τα "ανθρώπινα δικαιώματα" κινούμενοι με αξιοθαύμαστη ευελιξία χελιού από τις παρυφές της ΝΔ μέχρι τις παρυφές του Σύριζα.

Καλό λοιπον το κόλπο του marketing που εφαρμόζουν τα κόμματα της κυβέρνησης, αλλά μάλλον "λίγο". 
Τα τρικ δεν πιάνουν, τα κουκιά δεν βγαίνουν, ο Σύριζα έχει πάρει κεφάλι άσχετα με ότι παρουσιάζουν οι δημοσκοπήσεις και κάπου εκεί -όλως τυχαία- βγαίνει το αρχιπαπαγαλάκι ο Μπαμπίνο Παπαδημητρίου να μας πει ότι η ΝΔ θα μπορούσε να συνεργαστεί με το "σοβαρό" τμήμα της Χρυσής Αυγής...... 

Έχει ξαναγίνει. Σε άλλες εποχές, με άλλα χαρακτηριστικά, αλλά έχει ξαναγίνει. 
Το 1974 ο Καραμανλής για να στήσει την μεταπολιτευτική συντηρητική παράταξη, απορρόφησε στη ΝΔ το συντηρητικό κομμάτι της Ένωσης Κέντρου (π.χ. Μιχάλη Παπακωνσταντίνου) και κεντρώα κόμματα ή στελέχη που μέχρι τότε τον ....έχεζαν πατόκορφα, όπως το Κόμμα Φιλελευθέρων του πατρός Μητσοτάκη. 
Τότε το ονόμασαν "Διεύρυνση", σήμερα θα βρουν κάποιον αντίστοιχο ευφημισμό για να απορροφήσουν τμήμα της Χρυσής Αυγής. 'Αλλωστε αυτή φαίνεται η μόνη λύση για να ξανακάνει η ΝΔ κυβέρνηση μετά τις εκλογές όποτε και να γίνουν αυτές. 

Όσον αφορά την ΧΑ, σε επόμενη ανάρτηση θα αναφερθώ σε μεγαλύτερη έκταση και βάθος.