Σάββατο 19 Απριλίου 2014

Η Νέα Ελλάδα, η Ελλάδα του Μέλλοντος είναι εδώ!


Δεν είναι πλάκα, δεν είναι αστείο. 
Η νέα Ελλάδα, η Ελλάδα του Μέλλοντος είναι εδώ μαζί μας. 

Ο Πρωθυπουργός μας από χθες σε μια επίδειξη νεωτερίστικου πνεύματος και ανοιχτών αντιλήψεων, έχει πάρει σβάρνα εκκλησιές και επιτάφιους και προσκυνάει, σταυροκοπιέται, ψέλνει και από πίσω οι κάμερες των εργολάβων-καναλαρχών να μας δείχνουν κάθε πτυχή της βαθιάς του πίστης!!! 

Αλλά δεν είναι μόνο ο πρωθυπουργός μας. 
Το καμάρι του νέου πολιτικού συστήματος, ο υπάλληλος του ΔΟΛ, ο "σαν έτοιμος από καιρό..", ο Σταύρος ο Θεοδωράκης σε μια αυθόρμητη και άμεση αντίδραση άδειασε και οδήγησε σε παραίτηση τον βλάσφημο Νίκο Δήμου που τόλμησε να πει ότι είναι ΓΕΛΟΙΟ ένα σύγχρονο Κράτος να αποδίδει τιμές Αρχηγού Κράτους σε ένα αναμμένο ......καντήλι!!

Έμπαινε Σταύρο, μάθε μας εμάς τους παλαιοκομματικούς, ξεπερασμένους ημί-τρελους που τολμάμε ακόμα να διαδηλώνουμε, φώτισε εμάς τους λαϊκιστές που πιστεύουμε στο τρισκατάρατο δικαίωμα του συνδικαλισμού, ΤΙ ΕΣΤΙ εκσυγχρονισμός, ανοχή στην αντίθετη άποψη και ανατροπή των ξεπερασμένων νοοτροπιών του παρελθόντος!

Οι πολιτικοί του παρελθόντος αν θυμάμαι καλά φωτογραφίζονταν κρατώντας το σακάκι με το δεξί χέρι ριχτά πάνω στον ώμο. Ο Σταύρος και εδώ φεύγει μπροστά: φωτογραφίζεται με το σακίδιο στον ώμο. 

Μιλάμε για τεράστιες προόδους από τους κ.κ. Σαμαρά και Θεοδωράκη. 
Το Αύριο πλέον είναι εδώ!

Καλή Ανάσταση 1950



Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

Ουκρανία: Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας διχοτόμησης

Αν κάποιος θέλει να μάθει πια είναι τα γεωπολιτικά σενάρια που θα ξετυλιχθούν στο μέλλον, δεν χρειάζεται να καταφύγει ούτε στα βιβλία του ......Δημοσθένη Λιακόπουλου, ούτε σε συνωμοσιολογικά μπλογκ.
 
Αυτό που πρέπει να κάνει είναι να ...παίζει παιχνίδια εξομοιωτή σε υπολογιστή. Εξηγούμαι: Πριν 10 περίπου χρόνια κυκλοφόρησε ένας πετυχημένος εξομοιωτής μαχητικών αεροσκαφών για υπολογιστή, το γνωστό Su-27 Flanker από τη Ubisoft. Τα σενάρια που μπορούσε να παίξει ο παίκτης ήταν ένας υποθετικός πόλεμος της Ρωσίας απέναντι στην Ουκρανία, η οποία θα είχε την υποστήριξη του ΝΑΤΟ μέσω αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων των ΗΠΑ και της Τουρκίας. Πεδίο των virtual αερομαχιών ήταν .......η Κριμαία! 
 Όλοι το ήξεραν πως ο χώρος που αποτέλεσε την Ουκρανία μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, κάποια στιγμή θα προκαλούσε προστριβές ανάμεσα στους Ουκρανούς και τους Ρώσους. Άλλωστε η Ουκρανία σαν χώρος πάντα ισορροπούσε ανάμεσα στην Κεντροευρωπαϊκή και την Ρωσική κυριαρχία. 

Εθνολογικά η Ουκρανία είναι μια κατά κανόνα Σλάβικη περιοχή με έντονη όμως παρουσία και άλλων εθνοτήτων όπως Πολωνοί, Γερμανοί, Ρουμάνοι και Τουρκόφωνοι Τατάροι (οι τελευταίοι στην Κριμαία), αλλά και Ελλήνων κοντά στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας. Πρακτικά οι Ουκρανοί είναι Ρωσικό φύλο, "μικρορώσοι" όπως τους έλεγαν παλιά για να ξεχωρίζουν από τους κυρίως Ρώσους. 

Γεωγραφικά, αυτό που λέμε σήμερα Ουκρανία είναι ένας χώρος που τους τελευταίους αιώνες "μετακινείται" εδαφικά σύμφωνα με τα αποτελέσματα που αφήνουν οι πόλεμοι και οι συμφωνίες των ισχυρών. Κατά καιρούς το εδάφη της Ουκρανίας μοιράζονταν ανάμεσα στην Λιθουανία, την Πολωνία, την Αυστρο-ουγγαρία και τη Ρωσία. 
Τελευταία μεταβολή των Ουκρανικών συνόρων ήταν μετά το τέλος του Β' ΠΠ, οπότε η τότε ΕΣΣΔ ενσωμάτωσε στην Ουκρανία τμήμα της Πολωνίας η οποία με τη σειρά της μετακινήθηκε δυτικότερα σε βάρος της Γερμανίας. Το "ντόμινο" φαίνεται στον ακόλουθο χάρτη:


Το "ντόμινο" ανάμεσα στην Ουκρανία και την Πολωνία μετά τη λήξη του Β' ΠΠ.
Με γκρι χρώμα, περιοχές της Πολωνίας που πέρασαν στη Σοβιετική Ουκρανία
Με κόκκινο χρώμα, περιοχές της Γερμανίας που πέρασαν στην Πολωνία

Και ήταν το 1954 που ο ηγέτης της ΕΣΣΔ Ουκρανός Νικήτα Χρουτσώφ παραχώρησε την παραδοσιακά υπό Ρωσικό έλεγχο Χερσόνησο της Κριμαίας στην τότε Σοβιετική Δημοκρατία της Ουκρανίας. 

Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ το 1991, η Ουκρανία για πρώτη φορά μετά τον Μεσαίωνα αποκτά ανεξαρτησία. Είναι όμως μια χωρά που εγγενώς περιέχει το σπέρμα της διχοτόμησης ανάμεσα σε δύο αντίθετα κινούμενες γεωπολιτικές/κοινωνικές ομάδες με εντελώς διαφορετικά πολιτικά προτάγματα:

Από τη μία το δυτικό τμήμα της χώρας στο μεγαλύτερο τμήμα της κομμάτι της προπολεμικής Πολωνίας, με τη μικρότερη αναλογία Ρωσικού πληθυσμού, και τη μεγαλύτερη αναλογία Σλαβόφωνων που αυτοπροσδιορίζονται ως Ουκρανοί. Είναι σε αυτό το τμήμα της χώρας που οι Ναζιστικές στρατιές βρήκαν κατά τον Β' ΠΠ υποστήριξη από σημαντικό τμήμα εθνικιστικού ντόπιου πληθυσμού που ήλπιζε στην Ουκρανική ανεξαρτησία. Είναι το παραδοσιακά πιο αντισημιτικό τμήμα της χώρας με πάγια επιρροή από τον Κεντροευρωπαϊκό χώρο και την Γερμανία.

Από την άλλη το ανατολικό τμήμα της χώρας με πλειονότητα Ρώσικου πληθυσμού. Πρόκειται για το πιο βιομηχανικά ανεπτυγμένο κομμάτι της Ουκρανίας, με μεγάλες ποσότητες πρώτων υλών (κάρβουνο) και σημαντική οικονομική/τεχνολογική ανάπτυξη από την εποχή της ΕΣΣΔ. Στο νότιο τμήμα του κομματιού αυτού βρίσκεται η Κριμαία, μια περιοχή με κυρίαρχο ασιατικό/Τατάρικο πληθυσμό την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία όμως πέρασε στον απόλυτο Ρωσικό έλεγχο διοικητικά όσο και εθνολογικά μετά τον Ρωσο-Οθωμανικό πόλεμο που οδήγησε στην ευνοϊκή για τους Ρώσους Συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή το 1774.Η Κριμαία υπήρξε πεδίο και άλλων συγκρούσεων και μαχών όπως ο Κριμαϊκός Πόλεμος (1853–1856), ο Εμφύλιος πόλεμος (μεταξύ Μπολσεβίκων και Λευκών) που προκάλεσε τη Δυτική επέμβαση κατά των Μπολσεβίκων (1919) ή η πολιορκία της Σεβαστούπολης κατά τον Β' ΠΠ. Για πάνω από έναν αιώνα, η Κριμαία είναι η σημαντική ναυτική βάση της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα (και κατ' επέκταση στη Μεσόγειο). 

Ο χώρος της Ουκρανίας ήταν πάντα για τις Κεντροευρωπαϊκές δυνάμεις τμήμα αυτού που αποκάλεσαν αργότερα οι Ναζί ως Lebensraum (ζωτικός χώρος). Ένας χώρος τον οποίο οι δυνάμεις αυτές διεκδικούσαν ως σφαίρα επιρροής ή ως τόπο μελλοντικής επέκτασης/αποίκησης. 
Παρόμοια, ο χώρος της Ουκρανίας για τους Ρώσους ήταν πάντα η ζώνη ανάμεσα στη Ρωσία και την κυρίως Ευρώπη, μια φιλική ζώνη επιρροής (buffer zone) που κρατάει τη μαμά Ρωσία και την Δύση "μακριά και αγαπημένες". Εκτός από την Κριμαία.  Η Κριμαία για τους Ρώσους είναι αδιαπραγμάτευτη τόσο για γεωπολιτικούς όσο και για στρατιωτικούς λόγους.

Μοιραία προκύπτει από τα παραπάνω ότι αληθινά ανεξάρτητη Ουκρανία δεν υπήρξε και δύσκολα θα υπάρξει ποτέ. Όλα παίζονται γύρω από ένα κυνικό παιχνίδι σφαιρών επιρροής.


Από την διάλυση της ΕΣΣΔ και μετά, μια σειρά από σε μεγάλο βαθμό υποκινούμενες ένθα κακείθεν "επαναστάσεις" και ανατροπές, ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις καθώς ούτε η Ρωσική ούτε η Ουκρανική πληθυσμιακή ομάδα μπορούσε να αποκτήσει σημαντικό πλεονέκτημα απέναντι στην άλλη.
Τελευταίο επεισόδιο, η ανατροπή της νόμιμα εκλεγμένης φιλορωσικής κυβέρνησης του Βίκτορ Γιανούκοβιτς που ήταν τουλάχιστον τόσο διεφθαρμένος όσο και οι φιλοδυτικοί προκάτοχοί του. Έπειτα από μια σειρά κινητοποιήσεων και θανατηφόρων συγκρούσεων μεταξύ δυνάμεων ασφαλείας και διαδηλωτών, ο Γιανούκοβιτς και η αντιπολίτευση (ένα κράμα από νεοφιλελεύθερους ως και εθνικιστές ακροδεξιούς) φτάνουν σε μια συμφωνία για προκήρυξη εκλογών. Με ευθύνη των ακροδεξιών φιλοναζιστικών στοιχείων η συμφωνία ακυρώνεται στην πράξη και ο Γιανούκοβιτς εγκαταλείπει την εξουσία, καταφεύγει στο φιλορωσικό ανατολικό κομμάτι της χώρας και ζητά επίσημα τη βοήθεια της Ρωσίας. Σε κάθε περίπτωση, ο Γιανούκοβιτς παραμένει ο νόμιμος Πρόεδρος της χώρας και αυτό δίνει ένα ισχυρό "νομικό" πάτημα στις Ρωσικές δυνάμεις για να καταλάβουν καίριες θέσεις στην Κριμαία και σύντομα και την Ανατολική Ουκρανία ως προστάτης της ασφάλειας της Ρωσικής εθνότητας στην χώρα.

Η Δύση που ως συνήθως κόπτεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, διακηρύσσει τη νομιμότητα και καταφέρεται διακαώς κατά των "Άκρων", στην περίπτωση της Ουκρανίας δεν κάνει τίποτα από αυτά.
Αντίθετα, αποδέχεται την ουσιαστικά παράνομη νέα Ουκρανική ακροδεξιά κυβέρνηση, αδιαφορεί για τα δικαιώματα αυτοδιαχείρισης των Ρώσων της Ουκρανίας και υποστηρίζει τους νεοναζί που συμμετέχουν στην νέα Ουκρανική κυβέρνηση.

Η Ρωσία με τη σειρά της αρπάζοντας την ευκαιρία και παίζοντας (υποκριτικά) το ρόλο του φύλακα της νομιμότητας, κάνει την αναίμακτη επέμβασή της στην Κριμαία (την οποία σύντομα θα επεκτείνει και στην Ανατολική φιλορωσική Ουκρανία) και κάπου ......εκεί το έργο θα τελειώσει!

Μην περιμένετε ούτε κλιμάκωση, ούτε πολέμους.
Οι Ευρωπαίοι ήδη σφυράν αδιάφορα γκρινιάζοντας για τα μάτια του κόσμου, οι Αμερικάνοι ψάχνονται αλλά δεν βρίσκουν περιθώριο ουσιαστικής αντίδρασης και οι Ρώσοι χωρίς τυμπανοκρουσίες "σεμνά και ταπεινά" έκαναν τη δουλειά τους.

Είναι όλοι τους ευχαριστημένοι:
  • Οι Δυτικοί γιατί έχουν πλέον ένα τμήμα της Ουκρανίας που θα ελέγχουν απόλυτα, με απώτερο σκοπό την ένταξή του στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ
  • Οι εθνικιστές Ουκρανοί γιατί απεξαρτήθηκαν από την Ρωσία, χωρίς να αντιληφθούν (λόγω ηλιθιότητας) ότι παρέδωσαν τη χώρα άνευ όρων στη Δύση 
  • Οι Ρώσοι γιατί έβαλαν σταθερό πόδι στην Ουκρανία, τέλειωσαν δια παντός με την υπόθεση "Κριμαία", και έφτιαξαν ένα σταθερό φιλικό buffer zone στα δυτικά τους σύνορα. 
Και αν κάποιοι παραξενευτούν γιατί οι Αμερικάνοι απλά ρούφηξαν το αβγό τους, ας σκεφτούν ότι ο καιρός που "τα γεράκια του Πενταγώνου" μπορούσαν να κάνουν πολέμους "δι' ασήμαντον αφορμήν" πέρασε ανεπιστρεπτί. Πλέον στο παγκόσμιο χωριό δεν είναι οι πολιτικοί που κάνουν κουμάντο, αλλά οι Αγορές. Και οι Αγορές δεν έχουν καμία διάθεση και κανένα συμφέρον να αναστατώσουν τη ροή ενέργειας από τη Ρωσία, ούτε να καταστρέψουν τις επενδύσεις τους στην Ανατολική Ευρώπη. 

Τα "παιχνίδια πολέμου" κάπου εδώ αφήνουν την πραγματικότητα και γυρνάνε στις οθόνες των υπολογιστών.






Κυριακή 2 Μαρτίου 2014

Ποτάμι: Το πρώτο συνθετικό κόμμα είναι γεγονός!

Είναι γεγονός!
Οι "επιστήμονες" του συστημισμού και ειδήμονες της επικοινωνίας με σπόνσορες μεγαλοεργολάβους καναλάρχες και άλλα τμήματα της οικονομικής ελίτ, τελικά τα κατάφεραν! 
Έπειτα από 3 χρόνια διαρκών πειραμάτων στα εργαστήρια του ΔΟΛ και του Mega Channel δημιούργησαν το πρώτο στην Ελλάδα "συνθετικό" πολιτικό φορέα από 100% μη κοινωνικά συστατικά. 
Και το όνομα του προϊόντος: Ποτάμι

Ας δούμε όμως την εξελικτική πορεία των εργαστηριακών πειραμάτων:

Αμέσως μετά την παράδοση της χώρας στο ΔΝΤ από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η τύχη του πάλαι ποτέ κραταιού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της χώρας ήταν βέβαιη. Η σταδιακή πολιτική εξάχνωση του ΠΑΣΟΚ μετά το Καστελόριζο αποτελούσε νομοτέλεια.

Τότε ήρθε η στιγμή της ΔΗΜΑΡ.
Στελέχη του ΣΥΝ, κατά πλειονότητα προερχόμενα από το ΚΚΕ εσ., αποχωρούν όταν χάνουν την εσωκομματική μάχη και ιδρύουν ένα νέο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, που δεν κουβαλάει τα βαρίδια της ρεμούλας που φέρει το πλέον τελειωμένο πολιτικά ΠΑΣΟΚ.

Ο προκαθορισμένος ρόλος που το σύστημα έχει επιλέξει για τη ΔΗΜΑΡ δεν άργησε να φανεί.
Δεκανίκι της πολιτικής ελίτ, στηρίζει τις κυβερνήσεις Παπαδήμου και Σαμαρά ώστε να καταστεί δυνατή η συνέχιση της Τροϊκανής πολιτικής. Στα λόγια αντιμάχεται "τα άκρα" αλλά και τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς όμως να διστάζει να στηρίζει τον λαϊκισμό του Άδωνη Γεωργιάδη, και το άκρο που εκφράζει ο Φαήλος Κρανιδιώτης ή ο Χρύσανθος Λαζαρίδης.

Όμως έγκαιρα ο Φώτης ο Κουβέλης που είναι παλιά καραβάνα στο χώρο της πολιτικής,  αντιλαμβάνεται ότι γρήγορα θα έχει την τύχη του Καρατζαφέρη, αν συνεχίσει να παίζει το ρόλο του δεκανικιού. Με αφορμή λοιπόν το κρίσιμο της ΕΡΤ από το δίδυμο των Σαμαρά - Βενιζέλου, αποχωρεί από την συγκυβέρνηση περισώζοντας ότι έχει απομείνει από το τρωθέν κύρος του. 

Και καθώς η ΔΗΜΑΡ πια μπαίνει σε ένα είδος εφεδρείας αφού δεν φαίνεται προς το παρόν να "τραβάει", γίνεται ξανά μια νέα προσπάθεια αναγέννησης κεντροαριστερού σχήματος μέσα από την λεγόμενη Κίνηση των 58.
Περί τίνος πρόκειται? Πολύ απλά για το σύνολο του Σημιτικού μπλογκ και των θαυμαστών του "Σημιτικού εκσυγχρονισμού" μαζί με κάποιους μαϊντανούς της αυτοαποκαλούμενης Διανόησης, κάτι θλιβερά τυπάκια τύπου Σώτης Τριανταφύλλου. Οι "58" δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια παλιά ιδέα του Σημιτικού ΠΑΣΟΚ που έβλεπε σε βάθος χρόνου την διάχυση του ΠΑΣΟΚ μέσα σε ένα σχήμα ευρύτερα "κεντροαριστερό" που θα περιελάμβανε τμήμα της ανανεωτικής Αριστεράς, δηλ. την ΔΗΜΑΡ.

Μα όμως και αυτοί, οι δήθεν καινοτόμοι "58", γνήσια παιδιά της Σημιτικής κλίκας που διέλυσε τον παραγωγικό ιστό της χώρας και πνίγηκε στη μίζα, δεν τα βρήκαν με την άλλη "παρεούλα" των στελεχών της ΔΗΜΑΡ που απάρτιζε τους 58. Και δεν τα βρήκαν διότι εξαιτίας της πολύ μεγάλης μεταρρυθμιστικής τους διάθεσης που τους κάνει -δήθεν- να διαφέρουν από το υπόλοιπο "λαϊκίστικο" πολιτικό σύστημα, ΦΑΓΩΘΗΚΑΝ ανάμεσα τους .......για τις "καρέκλες" των Ευρωεκλογών!!!!

Και πριν αλέκτωρ λαλήσει, ο κος Σταύρος Θεοδωράκης, παλαιός συντάκτης του ΚΛΙΚ και του ΜΕΝ και νυν χαϊδεμένο παιδί του ΔΟΛ - Mega,  έτοιμος από καιρό καθώς φαίνεται, ιδρύει και άλλη, νέα κίνηση στον ίδιο χώρο που ονοματίζει "Ποτάμι".

Μάλιστα! Ο άνθρωπος που υποστήριξε το λαϊφσταϊλ μέσα από τον βόθρο του Κωστοπούλειου ΚΛΙΚ, ο άνθρωπος που έφτιαξε την γνωστή ιστοσελίδα Protagon για να προωθήσει την κυρίαρχη, συστημική πολιτική εξαθλίωσης φιλοξενώντας κάθε νεο-φιλελεύθερο παρτάλι της δημοσιογραφίας, ο άνθρωπος που σε άρθρο του στο Protagon (βλ. εδώ) αναζητά εναγωνίως την κοινωνική εξαθλίωση στην Ελλάδα και .....δεν την βλέπει πουθενά (!!), αυτός θα φέρει το καινούργιο στην Ελληνική πολιτική σκηνή!!!!!

Ας μάθει ο κος Θεοδωράκης και οι συν-αυτώ νυν βολεμένοι και πάλαι ποτέ δορυφόροι αριστερών ιδεών, ότι εκφράζουν ό,τι πιο παλιό, διαπλεκόμενο και σάπιο έχει να δείξει το πολιτικό σύστημα.

Ας μάθει επίσης ότι η Ελλάδα δεν είναι η χώρα όπου θα ριζώσουν εύκολα τεχνητά κόμματα "εργαστηρίου", προϊόντα των μεγαλοεργολάβων των ΜΜΕ, όπως το Ποτάμι του, οι Ελιές των 58 και άλλες ανακυκλώσεις παλαιών ληγμένων υλικών.




Υ.Γ 1.: Ο κυρ-Φώτης ο Κουβέλης επειδή ακριβώς είναι έμπειρος στην πολιτική, μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, επέλεξε να πάρει αποστάσεις και από τους 58/Ελιά και από το ΠΑΣΟΚ του υπερφίαλου Βενιζέλου. Το ίδιο θα κάνει και με τα διάφορα Ποτάμια. Ο κυρ-Φώτης περιμένει που θα κάτσει η μπίλια... Φοβάμαι όμως ότι ο πολιτικός του χρόνος εξαντλείται ταχύτατα. Και το ξέρει και ο ίδιος.

Υ.Γ. 2.: Δείτε πόσο όμορφα ο ΔΟΛ το παίζει "γράμματα κερδίζω, κορώνα χάνεις" σε σχέση με τα κομματίδια της λεγόμενης Κεντροαριστεράς: Το ΒΗΜΑ χτυπάει Θεοδωράκη, ενώ τα ΝΕΑ κάνουν ακριβώς το αντιθετο! Και οι δύο μαζί υποστηρίζουν "Ελιά", χωρίς να θίγουν τον Βενιζέλο. Μιλάμε για απίστευτα παιχνίδια....



Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

Το Τέρας με τα δυό κεφάλια!


Ένα τερατόμορφο πλάσμα μας κυβερνάει!
Ένα τέρας με δυο κεφάλια, το ένα πιο αποκρουστικό από το άλλο. 

Είναι το πολιτικό έκτρωμα της ΠΑΣΟΚΟΝΟΥΔΟΥ Α.Ε. που έχει οριστεί  από το Γερμανικό κεφάλαιο ως τοποτηρητής των συμφερόντων του Ευρωπαϊκού καπιταλιστικού βορρά στην Ελλάδα, από το 2009 ως σήμερα.

Το σώμα του Τέρατος είναι αυτή η ίδια η συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων που οδήγησαν αυτή τη χώρα εδώ που την οδήγησαν. 
Κάθε του κεφάλι εκφράζει ό,τι πιο αποκρουστικό έχει να δείξει η νεοελληνική κοινωνία τα τελευταία 50 χρόνια. Εξηγώ:

Το ένα κεφάλι είναι το κέντρο της οικονομικής πολιτικής της συγκυβέρνησης. 
Αποτελείται από ό,τι χειρότερο έχει αναδείξει το "εκσυγχρονιστικό" Σημιτικό μπλοκ, αυτό που είναι υπεύθυνο για την είσοδό μας στο € και την καταστροφή του παραγωγικού ιστού της χώρας που ακολούθησε. Ας δούμε ποιοι αποτέλεσαν το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο μετά από την είσοδο στα Μνημόνια:

1. Γιώργος Παπακωνσταντίνου (αντιγράφω από τη Βικιπαιδεία):
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1998 εργάστηκε ως σύμβουλος του Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη για θέματα Κοινωνίας της Πληροφορίας. Δυο χρόνια μετά, ορίστηκε Ειδικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών για την Κοινωνία της Πληροφορίας (2000-2002). Το διάστημα 2002-2004 υπήρξε μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΤΕ και εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της ΕΕ. Το 2003 ήταν συντονιστής για τη «διαδικασία της Λισσαβόνας», το ευρωπαϊκό πρόγραμμα οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2. Βαγγέλης Βενιζέλος
Τα λόγια είναι περιττά για τον βασικό υπουργό των κυβερνήσεων Σημίτη και εμπνευστή του Νόμου "περί ευθύνης υπουργών" που ουσιαστικά απαλλάσσει τους Υπουργούς από κάθε ποινική ευθύνη.


3. Λουκάς Παπαδήμος, ο βασικός αρχιτέκτονας της εισόδου της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, δηλ. το €.  (αντιγράφω από τη Βικιπαιδεία):
Το 1993 διορίστηκε Υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και τον επόμενο χρόνο Διοικητής της Τράπεζας παραμένοντας μέχρι το 2002. Το ίδιο έτος ανέλαβε Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θέση από την οποία αποχώρησε το 2010. Να σημειωθεί ότι έχει διατελέσει μέλος του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ιδρύματος (1994 - 1998), πρόεδρος της Υποεπιτροπής Νομισματικής Πολιτικής της Επιτροπής των Διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1993 - 1995) κ.α.

4. Γιάννης Στουρνάρας (αντιγράφω από τη Βικιπαιδεία):
Έχει διατελέσει ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (1986-1989), ειδικός σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος (1989-1994), τακτικό μέλος της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1994-2000), πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας κ.ά. 

 Το δεξί χέρι του Παπαντωνίου, ο άνθρωπος που πούλησε την Εμπορική Τράπεζα στους Γάλλους, ο αχυράνθρωπος του ΣΕΒ...........

ΟΛΟ το Σημιτικό οικονομικό επιτελείο σε πλήρη άνθιση είναι εδώ! 
Οι άνθρωποι που βούλιαξαν την Ελληνική Οικονομία με το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, τα δάνεια και τις μίζες για τους Ολυμπιακούς και το εξοπλιστικό πρόγραμμα, οι αρχιτέκτονες της εισόδου της Ελλάδας στο € και της καταστροφής της ελληνικής παραγωγής, ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ και (κατά δήλωσή τους) ΜΑΣ ΣΩΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΙ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ!!!!!


Πάμε στο άλλο κεφάλι του Τέρατος. 

Το άλλο κεφάλι είναι το κέντρο της εσωτερικής πολιτικής της συγκυβέρνησης.

 Είναι ο φορέας της αντίληψης που έχει διαμορφώσει ο Σαμαράς και το περιβάλλον του για τη διαχείριση του ζητήματος της καθημερινής Δημοκρατίας στο κοινωνικό επίπεδο. Είναι η αντίληψη της παλαιάς μετεμφυλιακής Δεξιάς. Η αντίληψη που εκφράζεται από την αρχαιοπληξία του Άδωνι Γεωργιάδη, τον αυταρχισμό του πρώην γραμματέα της ΕΠΕΝ Μάκη Βορίδη, τον όψιμο εθνικισμό του Χρύσανθου Λαζαρίδη και την πατριδοκαπηλεία του Φαήλου Κρανιδιώτη

Ένα άρωμα εμετικό και μουχλιασμένο αναδύεται από το κυβερνητικό εξάμβλωμα, με συστατικά από το "Ελλάς-Ελλήνων-Χριστιανών" της Δικτατορίας και την "εθνικοφροσύνη" του Παπάγου.
Ένα άρωμα ξεχασμένο που ανέδυαν οι ιδεολογικοί πρόγονοι του Σαμαρά την δεκαετία του '50 όταν οι Έλληνες χωρίζονταν σε "εθνικόφρονες" και "μιάσματα". Σήμερα ο νέος διαχωρισμός θέλει τους Έλληνες να χωρίζονται σε "πατριώτες" και σε "συμπαθούντες τη τρομοκρατία" ή σε "θρησκευόμενους ευρωπαϊστές" (!!!) και σε "άθεους οπαδούς της Δραχμής". 

Και μέσα σε αυτήν την αρωματισμένη ατμόσφαιρα, ανθούν και πάλι τα λουλούδια του Φασισμού είτε ως πολιτικά μορφώματα τύπου Χρυσή Αυγή, είτε ως νοοτροπίες που διέπουν τις ομάδες των ΜΑΤ και της ΔΕΛΤΑ οι οποίες πια νομίζουν ότι αυτοί είναι το Κράτος με απεριόριστο δικαίωμα να σαπίζουν στο ξύλο όποιου τη φάτσα εκείνοι δεν γουστάρουν. 

Αλήθεια, θα μπορούσε να φανταστεί κανείς την σημερινή ταχύτατη οπισθοδρόμηση της Ελληνικής Κοινωνίας?

Μιας κοινωνίας που διοικείται πλέον από "εκσυγχρονιστικά" υποχείρια των Τραπεζών και από βρυκόλακες της πάλαι ποτέ "εθνικοφρόνου" παρατάξεως.....

Κατάντια!





Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Αδελφές και Παλληκάρια






















Η μία φωτό δείχνει τον αξέχαστο Θανάση Βέγγο από την ταινία "Το Μεγάλο Κανόνι" και η άλλη τον υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής, Χρ. Παππά. 

Και οι δύο μιμούνται τον Αδόλφο, σε μια παρόμοια πόζα. Από τη σύγκριση των δύο φωτό με αποκλειστικό κριτήριο τη γελοιότητα, θα αναγνωρίσει κανείς τον Παππά στην ασύγκριτα γελοιδέστερη εκδοχή στα αριστερά. 

Νούμερα, ψυχάκηδες, νευρωτικοί καραγκιόζηδες και θρασύδειλοι αποδείχτηκαν πλέον πέραν κάθε αμφιβολίας τα ηγετικά μέλη της ΧΑ. 
Οι δήθεν "αγανακτισμένοι κάτοικοι" της περιοχής του Αγ. Παντελεήμονα αποδείχτηκε ότι ήταν στελέχη της ΧΑ που έκρυβαν την ιδιότητά τους. Κλασικό παράδειγμα η "κυρία" Σκορδέλη που όλα τα ΜΜΕ προέβαλαν ως "αγανακτισμένο κάτοικο" να ωρύεται μπροστά στις κάμερες για την έλλειψη αστυνόμευσης. Αυτό το κοινωνικό κατακάθι, αποδείχτηκε περίτρανα ότι όχι μόνο ήταν στέλεχος της ΧΑ, αλλά και ότι σε αγαστή συνεργασία με έναν άλλον ευυπόληπτο συμπολίτη μας τον Διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος του Αγ. Παντελεήμονα κονόμαγαν χοντρά όχι μόνο σε βάρος των μεταναστών αλλά και των πραγματικών κατοίκων της περιοχής!! 
Μάλιστα ο "κύριος" Διοικητής (κατά κόσμον Θανάσης Σκάρας) ηθελημένα δεν αστυνόμευε την περιοχή ευθύνης του, άφηνε την ΧΑ να αλωνίζει ανενόχλητη, διακινούσε όπλα, ναρκωτικά, μαϊμού προϊόντα, γυναίκες και πούλαγε προστασία σε μαγαζιά αλλοδαπών και Ελλήνων, σε αγαστή συνεργασία με την ΧΑ και την "κυρία" Σκορδέλη που προφανώς μοιράζονταν τα κέρδη των δραστηριοτήτων.............. (πηγή 1, πηγή 2).

Το ίδιο αξιόλογα στελέχη της κοινωνίας μας αποδείχτηκαν και άλλοι επιφανείς Χρυσαυγίτες όπως ο μαστροπός, εκβιαστής και προστάτης μαγαζιών "κύριος" Λαγός (πηγή), όσο και ο άλλος γνήσιος απόγονος του Πλάτωνος, γνωστός διανοούμενος Γερμενής (κοινώς Καιάδας) ο οποίος λόγω της μεγάλης του αγάπης για τον Έλληνα εργαζόμενο, απασχολούσε στην οικογενειακή του επιχείρηση 15 ανασφάλιστους Αλβανούς εργάτες! (πηγή)

Αλλά είναι κάτι άλλο που μου κάνει εντύπωση.
Το πόσο ΚΟΤΕΣ είναι όλα αυτά τα ανθρωπάρια!

Όλοι τους, του αρχηγού τους συμπεριλαμβανομένου, πήγαν στον ανακριτή και άρχισαν τις κλαψομουνιές: 
"Δεν είμαι ναζιστής, ούτε φασίστας", "Δεν τον ξέρω τον Ρουπακιά", "Δεν μου ανήκει το τηλέφωνο", "Εγώ κοιμόμουν μέχρι τη μία το επόμενο μεσημέρι και δεν ήξερα για τη δολοφονία"
και άλλα θλιβερά, που ταιριάζουν σε φοβισμένα θρασύδειλα ανθρωπάκια όπως είναι όλα τα φασιστοειδή.


Και δεν μπορώ να σταματήσω να μου έρχονται στο μυαλό μου οι ιστορικές μνήμες από τη στάση χιλιάδων Αριστερών που ενώ μπορούσαν με μία και μόνο υπογραφή να γλιτώσουν το εκτελεστικό απόσπασμα, προτίμησαν το Θάνατο από την ταπείνωση, την Αξιοπρέπεια από τον εξευτελισμό. 








Ο Ζογκλέρ με τα χρυσά αυγά


Και ξαφνικά, ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να εφαρμόσει το νόμο στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής. 
Και λέω ξαφνικά γιατί οι καταγγελίες και τα στοιχεία τόσο για την δράση της ΧΑ όσο και για τον παρακρατικό χαρακτήρα της οργάνωσης και την σύνδεσή της με Αστυνομικά κυκλώματα ήταν γνωστά και συντριπτικά εδώ και χρόνια. 
Τι ήταν αυτό λοιπόν που ανάγκασε την κυβέρνηση να κινήσει τη νομική διαδικασία για υποθέσεις που είχαν για χρόνια μπει στο "ψυγείο" της Αστυνομίας και των Δικαστικών αρχών? 

Κάποιοι θα πουν πως η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Και θα έχουν δίκιο, αλλά με μια διαφορά. Η δολοφονία δεν ώθησε την κυβέρνηση να πάρει μέτρα. Η δολοφονία ανησύχησε έντονα τους Ευρωπαϊκούς κύκλους που καταλαβαίνουν ότι δεν είναι αποδεκτό στην υφεσιακή Ελλάδα που αναλαμβάνει το επόμενο εξάμηνο την Προεδρία της ΕΕ να δραστηριοποιούνται ενεργές ναζιστικές συμμορίες με τάγματα εφόδου να οργώνουν τους δρόμους. Και είναι η Ευρώπη που εξανάγκασε τον Σαμαρά να ενεργήσει κατά της Χρυσής Αυγής.

Ας μη γελιόμαστε όμως. Η Ελληνική Κυβέρνηση αυτή τη χρονική στιγμή είναι πιο δεξιά κυβέρνηση που γνώρισε η χώρα μας μετά την Χούντα. Αν μάλιστα υπολογίσει κανείς ότι οι εξ απορρήτων σύμβουλοι, το think tank της ΝΔ, είναι κάτι τύποι σαν τον Φαήλο Κρανιδιώτη, τον Χρύσανθο Λαζαρίδη και τον Μουρούτη, τότε πολύ άνετα μπορεί να χαρακτηριστεί η Κυβέρνηση ως καθαρόαιμη Ακροδεξιά. 
Ο ίδιος ο Σαμαράς γνωστός από παλαιότερα για τις ακραίες και σκληροπυρηνικές του απόψεις (μαθητής ο ίδιος του Ε. Αβέρωφ), δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με την ΧΑ, πολλώ δε μάλλον με την Ακροδεξιά. Το τελευταίο είναι εμφανές και από το γεγονός ότι άνθρωποι των απόψεων και της προϊστορίας του Άδωνι Γεωργιάδη, του Μάκη Βορίδη και του Θανάση Πλεύρη κατέχουν υπουργικές θέσεις ή πολιτεύονται με τη ΝΔ.
Για αυτό το λόγο ο Σαμαράς δεν θα επέλεγε μόνος του εύκολα την απόφαση να χτυπήσει την ΧΑ.
Και για τον ίδιο λόγο δεν είμαι καθόλου πεισμένος ότι η κυβέρνησή του θα αναζητήσει μέχρι τέλους και θα εξαρθρώσει όλα τα παρακρατικά κυκλώματα που συνδέουν πια ανοιχτά τις υπηρεσίες της Κρατικής Ασφάλειας, την Αστυνομία και τμήματα της Δικαιοσύνης με την νεοναζιστική ΧΑ. 

Από την στιγμή όμως που αναγκάστηκε από τους Ευρωπαίους να το πράξει, έθεσε σε ενέργεια ένα σχέδιο που υπάρχει από παλιά στα συρτάρια του:
Να χρησιμοποιήσει την ΧΑ στο ρόλο προβοκάτορα ώστε να εξασφαλίσει την επιβίωση της πολιτικής ελίτ που κάνει κουμάντο για χρόνια σε αυτή τη χώρα.
Εξηγώ:
Αυτή τη στιγμή ο Σαμαράς μετά το χτύπημα κατά της ΧΑ προβάλλει στο επικοινωνιακό επίπεδο ως ο μόνος εγγυητής της σταθερότητας. Τα νέα σκληρά μέτρα που έρχονται περνάνε σε δεύτερο πλάνο και η κυβέρνηση προσφέρει μια μαγική εικόνα ασφάλειας και ομαλότητας σε εκείνους που εν πολλοίς καθορίζουν το εκάστοτε εκλογικό αποτέλεσμα, δηλ. τους μικροαστούς. 
Κυρίως όμως, η πολιτική ελίτ μέσω της κυβέρνησης αφού έχει πλέον δρομολογήσει με όχημα τα Μνημόνια την επίτευξη του στόχου της αναδιανομής του πλούτου υπέρ του πιο ισχυρού τμήματος του κεφαλαίου, θέτει στο στόχαστρο τον δεύτερο κυρίαρχο στόχο του νεο-φιλελευθερισμού: Την πάταξη κάθε αντίδρασης στις πολιτικές των ελίτ μέσα από ποινικοποίηση της μέχρι σήμερα θεμιτής πολιτικής δράσης. 

Είναι ξεκάθαρο πως επόμενος στόχος της Κυβέρνησης είναι οι αντιδράσεις του λαού όπως εκφράζονται και μέσα από την Αριστερά, αλλά όχι μόνο!!. Χαρακτηριστικά αποκαλυπτικές είναι οι δηλώσεις του Σαμαρά στην Αμερική πριν λίγες μέρες. Εκεί είπε ότι πρέπει μετά την ΧΑ να αντιμετωπιστεί και η "ακραία αντιπολίτευση (extreme opposition) που μιλάει για έξοδο από τo NATO, το ευρώ και την ΕΕ"!!!!!!!!!!! (πηγή). Τι είπε επί της ουσίας ο Πρωθυπουργός? Ότι όποιος διατυπώνει άποψη έξω από τα πλαίσια που καθορίζει η καθεστηκυία τάξη, είναι εξτρεμιστής που πρέπει να "αντιμετωπιστεί"!

Εδώ ακριβώς αποσκοπούσε η Θεωρία των δύο Άκρων που με θέρμη υποστήριζαν και υποστηρίζουν τα ακραία, μη-Καραμανλικά στοιχεία στη ΝΔ (όπως έχω ήδη διατυπώσει εδώ), και αυτός ακριβώς ήταν και ο κύριος ρόλος που κλήθηκε να παίξει η νεο-ναζιστική Χρυσή Αυγή ως δεκανίκι της ίδιας πολιτικής ελίτ (βλ. εδώ). Να βοηθήσει δηλαδή το Σύστημα να καταστείλει κάθε αντίθετη φωνή, κάθε αντίδραση καταφεύγοντας ακόμα και σε αυταρχικές, συνταγματικά αμφισβητήσιμες πράξεις.

Η κυβέρνηση παίζει επικίνδυνο παιχνίδι.

Η παρούσα κατάσταση τον βολεύει επικοινωνιακά. Εμφανίζεται ως εγγυητής της ομαλότητας και είναι σίγουρο πως θα έκανε εκλογές (με υπαρκτές πιθανότητες να κερδίσει) ΑΝ δεν του το απαγόρευε ρητά η Ευρώπη. Θα περιμένει λοιπόν να τις κάνει το Μάιο, αν του πάνε τα πράγματα καλά. Και για να το πετύχει αυτό -καθώς στο ενδιάμεσο θα είναι αναγκασμένος να επιβάλλει νέα, πιο σκληρά μέτρα- θα πρέπει να τραβήξει "άσσο" από το μανίκι. Ο Άσσος δεν θα είναι άλλος από την κατασκευή εξτρεμιστών όχι αυτή τη φορά από την πλευρά των μαφιόζικων συμμοριών της ΧΑ, αλλά από την πλευρά των αντιφρονούντων και των αντιστεκόμενων Ελλήνων.
Και για να το κάνει αυτό θα "παίξει" βρώμικο παιχνίδι με το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία.

Θέλει να κάνει τον Ζογκλέρ ισορροπώντας ανάμεσα στην ανάγκη να καταστείλει την λαϊκή αντίδραση και στην ανάγκη να κρατήσει τα προσχήματα που επιβάλλει η Δημοκρατία. 

Μια από τις "δύο" μπάλες θα του πέσει και αυτή με βεβαιότητα θα είναι η Δημοκρατία!


Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

Γιατί η Ακροδεξιά αποτελεί πάντα δεκανίκι του συστήματος (Μέρος 2ο)

(.........συνέχεια)


Ποια είναι η δράση της ΧΑ μέχρι σήμερα? 
Έχει μήπως στραφεί κατά του Κεφαλαίου, αφού όπως λέει είναι "αντισυστημική" δύναμη? Έχει κάνει κάποιες από τις συνήθεις τραμπούκικες ενέργειές της κατά των συμφερόντων κάποιων μεγαλοεργολάβων, εκδοτών ή επιχειρηματιών? Ποιοι ήταν οι στόχοι των βίαιων ενεργειών της ως σήμερα?


Τα ερωτήματα δεν είναι δύσκολο να απαντηθούν. 

Στόχοι της ΧΑ δεν υπήρξε ποτέ ούτε το Κεφάλαιο, ούτε το πολιτικό σύστημα. Στόχοι της ΧΑ ήταν κάποιοι μετανάστες που έτρωγαν το ξύλο της αρκούδας ή ακόμα και δολοφονούνταν από την ΧΑ, απλά και μόνο γιατί είχαν σκουρόχρωμο δέρμα. Στόχοι της ΧΑ ήταν κάποιοι ξένοι μικροπωλητές λαϊκών αγορών, πιθανώς αυτοί που δεν τους έδιναν τα χρήματα της προστασίας. Και φυσικά κύριος και πρωταρχικός στόχος της ΧΑ και κάθε φασιστικής οργάνωσης είναι όσοι αντιστέκονται στην επίθεση του συστήματος και ειδικότερα ότι έχει να κάνει με την Αριστερά. 
Άλλωστε, τα πράγματα είναι πια αρκετά ξεκάθαρα μετά την δράση της ΧΑ στα ναυπηγεία του Περάματος. Σύμφωνα με δηλώσεις των στελεχών της, στόχος τους είναι να ξεβρωμίσουν τα ναυπηγεία από το ΠΑΜΕ και να βοηθηθούν οι εφοπλιστές να ναυπηγήσουν καράβια προφανώς με ημερομίσθια Κίνας.Φυσικά οι σχέσεις της ΧΑ με το εφοπλιστικό κεφάλαιο (που δεν περιορίζονται μόνο στη χρηματοδότηση....), καθόλου τυχαίες δεν είναι.....

Να λοιπόν, η πρώτη και βασικότερη υπηρεσία που προσφέρουν ιστορικά τα ακροδεξιά κινήματα στο Σύστημα. Να κάνει αυτό που δεν μπορεί να κάνει επίσημα το Αστικό Κράτος: Να ασκεί βία και τρομοκρατία απέναντι σε όποιον αντιδρά και αντιστέκεται στις βουλές του Συστήματος και της οικονομοπολιτικής ελίτ και παράλληλα να στηρίζει κυρίως έμμεσα (σε αρχικά στάδια) αλλά πολλές φορές και άμεσα (ως τελευταίο καταφύγιο, ακόμα και με ωμή βία) αυτήν την ελίτ που κατά τα άλλα καταγγέλλει στα λόγια. 

Ο δεύτερος ρόλος που επιτελεί ιστορικά η Ακροδεξιά, είναι ο πολιτικός εγκλωβισμός ανθρώπων από χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα που στερούνται κριτικής σκέψης κυρίως λόγω χαμηλού μορφωτικού επιπέδου. Άνθρωποι που λόγω ενστίκτου αυτοσυντήρησης αντιδρούν ανακλαστικά σε όσα τους συμβαίνουν και ενώ μπορούν να επιλέξουν από ένα μεγάλο φάσμα πολιτικών σχηματισμών, εγκλωβίζονται στη ΧΑ. Άνθρωποι που δυσκολεύονται να σκεφτούν κριτικά και να καταλάβουν ποιος και ποιοι μηχανισμοί τους καταδυναστεύουν, "γοητεύονται" σχεδόν από τόσο παλιά όσο και η ανθρώπινη Ιστορία από το μείγμα υπεραπλουστεύσεων και βίας που τους προσφέρει η ΧΑ, όπως για παράδειγμα ότι τα οικονομικά προβλήματα οφείλονται στους μετανάστες που απειλούν αόριστα την Ελλάδα, ότι λύση είναι να σπας στο ξύλο και να εξοντώνεις φυσικά τον "εχθρό" σου, ότι η λύση δεν είναι η φυγή προς τα μπρος (που πάντα τρομάζει) αλλά η καταφυγή σε ό,τι πιο συντηρητικό υπάρχει, όπως η Εκκλησία και ο Στρατός. 

Η Ακροδεξιά λειτουργεί σε αυτό της το ρόλο ως ανάχωμα που συγκρατά πολιτικές δυνάμεις από το να περάσουν την "άλλη όχθη", δηλ. τον πραγματικό αντισυστημισμό. 

"Ο Φασισμός είναι Καπιταλισμός σε παρακμή", έλεγε ο Λένιν και εννοούσε αυτό ακριβώς που βλέπουμε δίπλα μας. 

Κλιμάκια φασιστών να λειτουργούν μέσα στην Αστυνομία, την ΕΥΠ, αλλά και το Δικαστικό Σώμα υποστηρίζοντας (μαζί με ένα τμήμα της οικονομικής ελίτ) ένα Νεοναζιστικό φορέα, του οποίου προΐσταται ένας παλιός ΚΥΠατζής. Έναν φορέα που τρομοκρατεί όποιον αρθρώνει αντίθετο λόγο, που δολοφονεί αθώους ανθρώπους, που κάνει ότι μπορεί για να στηρίξει ένα Σύστημα σε βαθιά Κρίση. 

Ένα Σύστημα σε παρακμή.






Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Γιατί η Ακροδεξιά αποτελεί πάντα δεκανίκι του συστήματος (Μέρος 1ο)

Αυτοσυστήνονται ως "αντισυστημικοί". Εμφανίζονται τάχα να αντιμάχονται το "σάπιο κατεστημένο", δήθεν εκφράζοντας τον αγανακτισμένο πολίτη.

Όμως στην ουσία δεν είναι τίποτα από αυτά.

Η Ακροδεξιά υπήρξε πάντα ιστορικά το ύστατο, σίγουρο, σταθερό δεκανίκι της πολιτικο-οικονομικής ελίτ, το "μακρύ χέρι" του συστήματος, όποτε και όπου κι αν έχει εμφανιστεί στην σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας. 

Μια μικρή, στοιχειώδης αναδρομή στο φαινόμενο του Γερμανικού Ναζισμού την δεκαετία του 1920 μέχρι και το 1933 (οπότε και κατάλαβε πραξικοπηματικά την εξουσία),  μπορεί να πείσει κάθε δύσπιστο. 

Θα κάνω μόνο μερικές κομβικές αναφορές πάνω στην ιστορική εμπειρία:

Ήδη μέχρι τις αρχές των '20 η μποσελβίκικη επανάσταση στη Γερμανία έχει αποτύχει. Η αστική δημοκρατία έχει επικρατήσει και οι κομμουνιστές δεν αποτελούν απειλή. 
Το μικρό ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ σε συνεργασία με τον ήρωα στρατηγό του Α' ΠΠ Λούντερντορφ οργανώνει πραξικόπημα στις 9/11/1923. Το πραξικόπημα αποτυγχάνει. Ο Χίτλερ συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε 5 χρόνια φυλακή. Αποφυλακίζεται μετά από 9 μήνες! Το κόμμα του τίθεται σε παρανομία, αλλά μέχρι το 1928 νομιμοποιείται ξανά για να πάρει στις εκλογές 2,6% την ίδια ώρα που το ΚΚΓ είχε το 10,6% των ψήφων. 

Μεσολαβεί το οικονομικό κραχ του 1929 που ισοπεδώνει την παραπαίουσα μετά τον Α' ΠΠ Γερμανική οικονομία, και οι Ναζί αυξάνουν την δύναμή τους από 18 % σε 37% από το 1930 ως  το 1932. Στις ίδιες εκλογές το ΚΚΓ αυξάνει οριακά δυνάμεις σε 13% το 1930 και 17% το 1932. Το μεγάλο εκλογικό κέρδος των Ναζί προκύπτει σε κυρίως βάρος των Σοσιαλδημοκρατών που από 30% το 1928 πέφτουν στο 20% το 1932, μαζεύοντας παράλληλα ψήφους από τα υπόλοιπα συντηρητικά, εθνικιστικά, μοναρχικά κόμματα που σταδιακά συρρικνώνονται. 

Το 1932 κατεβαίνει στις προεδρικές εκλογές, χάνει με διαφορά από τον συντηρητικό Χίντεμπουργκ, αλλά κερδίζει πλέον ανοιχτά την υποστήριξη του βιομηχανικού κεφαλαίου και των αστών πολιτικών όπως Φον Πάπεν και ο Χουγκενμπεργκ που βλέπουν στον Χίτλερ τον "δικό τους άνθρωπο" σε μια ασταθή πολιτική σκήνη όπου τα "παραδοσιακά" κόμματα έχουν αποδυναμωθεί. Οι ίδιοι κύκλοι πείθουν τον συντηρητικό πρώην στρατάρχη Πρόεδρο Χίντεμπουργκ να ορίσει τον Χίτλερ καγκελάριο, όπως και γίνεται το 1933. Οι Ναζί πια καταλαμβάνουν τον κρατικό μηχανισμό και αμέσως με τη χρήση "Ταγμάτων Εφόδου" ξεκινάν διώξεις και περιορισμούς πρωτίστως κατά της Αριστεράς, στήνοντας την προβοκάτσια της πυρπόλησης του Κοινοβουλίου (Ραϊχσταγκ) που προκαλούν οι ίδιοι και αποδίδουν ψευδώς στους Κομμουνιστές. Από κει και πέρα, οι Ναζί γαντζώνονται στην εξουσία, "στήνουν" τις επόμενες εκλογές και καταργούν κάθε δημοκρατικό θεσμό. Τα υπόλοιπα (υποθέτω) είναι γνωστά......

Τρεις είναι οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν τους Ναζί στην εξουσία και είναι σημαντικό να τους απαριθμήσω γιατί κάθε ομοιότητα με το σήμερα ΔΕΝ είναι συμπτωματική:

1. Το μεγάλο οικονομικό κραχ του 1929 και η τραγική 'Υφεση που ακολούθησε στη Γερμανία
2. Οι εξευτελιστικοί οικονομικοί και εθνικοί όροι που επιβλήθηκαν στη Γερμανία μετά τον Α' ΠΠ, που σε συνδυασμό με την Ύφεση εξευτέλισαν την εθνική περηφάνια των Γερμανών
και
3. Ο εναγκαλισμός των Ναζί από το Γερμανικό κεφάλαιο και τη Γερμανική μεγαλοαστική τάξη, που όχι μόνο ποτέ δεν περιόρισαν ή τιμώρησαν τον πραξικοπηματία Χίτλερ του 1923, αλλά αντίθετα τον ανέθρεψαν οικονομικά και πολιτικά κατορθώνοντας τελικά να τον φέρουν στην εξουσία ως αμύντορα των δικών τους συμφερόντων.

Αν τώρα μεταφέρει κανείς τα 3 παραπάνω αίτια στην σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα προσθέτοντας και το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει γιατί γιγαντώθηκε το πρόβλημα με τους φασίστες της ΧΑ.

Όσον αφορά τα αίτια 1 και 2 που συνδέονται με την οικονομική κρίση και την μείωση της εθνικής ανεξαρτησίας αυτής της χώρας, δεν νομίζω ότι χρειάζονται περαιτέρω εξηγήσεις.
Αυτό που ίσως χρήζει ανάλυσης είναι η σύνδεση ΧΑ, του Κράτους και του πολιτικού συστήματος.

Ας ξεκινήσω με τον Αρχηγό, τον "κύριο" Μιχαλολιάκο.Ο ευγενής αυτός άνθρωπος έχει πολύ συγκεκριμένη προϊστορία. Σταχυολογώ:

Συλλαμβάνεται το 1976 διότι ξυλοκόπησε δημοσιογράφους που κάλυπταν την κηδεία του αρχιβασανιστή της Χούντας Μάλλιου.
Συμμετέχει το 1978 σε σειρά τυφλών βομβιστικών επιθέσεων σε αθηναϊκά σινεμά που διέπραταν το "αμάρτημα" να παίζουν Σοβιετικές ταινίες. Στη σειρά αυτών των επιθέσεων τραυματίζονται συνολικά 33 θεατές, ένας δε απ' αυτούς από βόμβα που εκρήγνυται στις 11/3/1978 στον κινηματογράφο ΕΛΛΗ χάνει και τα δύο του πόδια........... Ενώ στην αρχή κατηγορείται για κακούργημα που μπορεί να επιφέρει ακόμα και ισόβια κάθειρξη, το Κράτος μετατρέπει την κατηγορία σε ....πλημμέλημα και ο συγκεκριμένος "κύριος" καταδικάζεται (αφού πρώτα καρφώσει τους συνενόχους του) στην εξοντωτική ποινή των 13 μηνών, από την οποία εκτίει 11 μήνες και επιστρέφει "σωφρονισμένος" πλέον στην κοινωνία....

Στη συνέχεια, το Κράτος ευγνωμωνόντας τον κύριο αυτό για την "προσφορά" του, τον εντάσσει ήδη από το 1982 στο μισθολόγιο της ΚΥΠ όπου συγκαταλέγονται και άλλα πληρωμένα συστημικά πρακτοράκια, όπως ο έτερος Φύρερ κος Κώστας Πλεύρης. Το έγγραφο που το αποδεικνύει υπάρχει στα wikileaks (πηγή) και είναι αυτό.

Με τη διπλή πλέον ιδιότητα του βομβιστή και του ΚΥΠατζή, ο κος Μιχαλολιάκος εντάσσεται το 1984 στην ΕΠΕΝ (το Χουντικό κόμμα της Μεταπολίτευσης) και αναλαμβάνει επικεφαλής της νεολαίας, αλλά αποχωρεί και ιδρύει το 1985 την ΧΑ, που όμως ξεκινά ουσιαστική πολιτική δράση μετά το 1993.
(Σημ.: Τον Μιχαλολιάκο στην νεολαία της ΕΠΕΝ διαδέχθηκε ο Μάκης ο Βορίδης ο Υπουργός....)

Στις "φωτεινές" στιγμές της ΧΑ και της Κρατικής προστασίας που αυτή απολαμβάνει, είναι η Υπόθεση της δολοφονικής επίθεσης στον τότε φοιτητή Δημήτρη Κουσουρή στις 16/06/1998.
Δράστης το πρωτοπαλίκαρο του Μιχαλολιάκου, ένας μπετόβλακας με το όνομα Αντώνης Ανδρουτσόπουλος, περισσότερο γνωστός με το "ηρωικό" παρατσούκλι "Περίανδρος". Το θύμα, ο Κουσουρής, διέφυγε από θαύμα το θάνατο και ο Ανδρουτσόπουλος τη σύλληψη για 8 συνεχόμενα χρόνια. Επίσημα, είχε διαφύγει στη ........Βενεζουέλα. Η αλήθεια είναι ότι υπό την προστασία της μισής Αστυνομίας κρύβονταν. Εμφανίστηκε δημόσια το 1999 στην κηδεία του Δικτάτορα Παπαδόπουλου, αλλά έπεσε σε ....τυφλούς αστυνομικούς. Τελικά παραδόθηκε το 2005 και καταδικάστηκε σε 21 χρόνια για τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας. Το 2009 δικάστηκε η έφεση, οι τρεις ανθρωποκτονίες έγιναν .........μία και τα 21 χρόνια κατέληξαν 12. Από πέρυσι κυκλοφορεί ελεύθερος. Δικηγόρος υπεράσπισής του ο κος Μιχαλόλιας, γνωστός ποινικολόγος και αδελφός του Μιχαλολιάκου. Η αίθουσα του Εφετείου το 2009 ήταν κατάμεστη από φασίστες ΧΑυγίτες που ασκούσαν πίεση στους ενόρκους ενώ ο Πρόεδρος έκανε την πάπια.....

Ο "διάδοχος" του Περίανδρου, ο κλαρινογαμπρός με τη σβάστικα τατουάζ στο μπράτσο, o Ηλίας ο Κασιδιάρης κατηγορήθηκε για συνέργεια σε ληστεία που συνέβη τον Οκτώβριο του 2007 στην Πανεπιστημιούπολη. Ένας άλλος πρόεδρος, αυτός του δικαστηρίου που τον δίκασε μετά από πολλές αναβολές το 2013, και πάλι επέτρεψε να πλημμυρίσει η δικαστική αίθουσα από φουσκωτούς ΧΑυγίτες, και και πάλι επέτρεψε τις απειλές των ΧΑυγιτών προς τους μάρτυρες, και τελικά το δικαστήριό του αθώωσε τον καϋμένο τον Ηλία, δεχόμενο την άποψη ότι η βασική μάρτυρας κατηγορίας και καθηγήτρια Πανεπιστημίου είναι αναξιόπιστη αφού ήταν οπαδός του Σύριζα καθώς κάποτε λέει είχε υπογράψει μια δήλωση διαμαρτυρίας υπέρ φοιτητών..........

Παράλληλα, εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια κάποιοι γνωστοί - άγνωστοι διαλύουν κάθε ειρηνική διαδήλωση σε πλήρη και αγαστή συνεργασία με τις δυνάμεις της Αστυνομίας, όπως αποκαλύπτουν εδώ και χρόνια ΔΕΚΑΔΕΣ βίντεο στο Youtube. Και φυσικά οι δυνάμεις της Κρατικής Ασφάλειας αδυνατούν να συλλάβουν έστω έναν από τους γνωστούς - αγνώστους, όπως αδυνατούν εν μέσω ενός δρόμου (της Σταδίου) πλημμυρισμένου από κάμερες να ταυτοποιήσουν τους δολοφόνους της Marfin........

Και ενώ το φασιστικό μόρφωμα που πια αισθάνεται πιο δυνατό από ποτέ, ξεκινά δεκάδες βιαιοπραγίες κατά μεταναστών με αποτέλεσμα ακόμα και το θάνατο (π.χ. 17/01/2013), το αυτί ΚΑΝΕΝΟΣ Υπουργού, Δικαστικού, Αστυνομικού ή άλλου Κρατικού παράγοντα εδώ και χρόνια ΔΕΝ ίδρωσε! 

Μέχρι που άρχισε να δολοφονεί και Έλληνες................................ 



(συνεχίζεται....)



Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Με μπλε και πράσινους κόκους ...και στο βάθος η χρυσή εφεδρεία!


Το πρόβλημα κλασικό.
Έχεις δύο παρόμοια προϊόντα που στην ουσία έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα, αλλά πρέπει να τα κάνεις να ξεχωρίσουν για να κερδίσεις το καταναλωτικό κοινό.
Η διαφήμιση παλιά και η λύση παλαιότερη.

Νάτη η μεγάλη ιδέα:
Το τάδε απορρυπαντικό διαφέρει από τα άλλα γιατί διαθέτει κάτι άλλο που ο ανταγωνισμός δεν έχει: Μπλε και Πράσινους κόκκους!
Η διαφορά αυτή, ασήμαντη για την αποτελεσματικότητα της ικανότητας καθαρισμού, τίποτε περισσότερο από λίγοι παραπάνω κόκκοι βαμμένοι με μπογιά, είναι ικανοί για να κάνουν το προϊόν να ξεχωρίζει δραματικά από τον άχρωμο ανταγωνισμό. Είναι η διαφορά που θα κάνει το προϊόν με τους κόκκους να διακριθεί έναντι του αντίπαλου προϊόντος.

Σήμερα το διαφημιστικό τρικ έχει μεταφερθεί σε άλλα, σύγχρονα προϊόντα. Στα πολιτικά κόμματα.
 
Στην Ελλάδα, η ΝΔ και η ΠΑΣΟΚΟΡΗΜΑΔ δεν έχουν πια καμία διαφορά στα πολιτικά ζητήματα.
ΝΑΙ σε όλα όσα λένε οι δανειστές, ΝΑΙ σε όλα όσα ζητάει το Κεφάλαιο.
Η εικόνα όμως που εκπέμπουν προς τους ψηφοφόρους πρέπει να τα κάνει να διαφέρουν. Σε αντίθετη περίπτωση ο ψηφοφόρος είτε απλά θα μπερδευτεί, είτε στη χειρότερη περίπτωση θα απαξιώσει και τους δύο.
Ποια λοιπόν είναι η λύση?
Να δημιουργηθούν τέτοιες τεχνητές διαφορές ανάμεσα στα κόμματα - προϊόντα, ικανές ώστε αυτά να ξεχωρίζουν. 
Και δεν πρόκειται φυσικά για διαφορές ουσίας, γιατί τέτοιες δεν μπορούν να υπάρξουν πια ανάμεσά τους. 
Πρόκειται για ανούσιες διαφορές, όπως οι μπλέ & κόκκινοι κόκκοι στα απορυπαντικά, όπως το διαφορετικό χρώμα στο μπουκάλι της μπύρας....... 

Έτσι η ΝΔ επέλεξε να ντύσει το προϊόν της με αναφορές στην πατρίδα, στην Παναγιά και τη βοήθειά της, στα σώματα ασφαλείας και το στρατό, σε κάθε τι που θα ερεθίσει θετικά τον κλασικό μαλάκα συντηρητικό ψηφοφόρο και η ΠΑΣΟΚΟΡΗΜΑΔ επέλεξε την ετικέτα που μιλάει για κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών και των αρχαίων ελληνικών από τα σχολεία, ώστε να ερεθίσει θετικά τον κλασικό μαλάκα προοδευτικό ψηφοφόρο. 

Και βάζω το χαρακτηρισμό "μαλάκας" γιατί αν το καλοσκεφτείς, ουδείς σοβαρός συντηρητικός ψηφοφόρος θα εμπνευστεί από αναφορές στην "βοήθεια της Παναγιάς" και ουδείς σοβαρός προοδευτικός ψηφοφόρος θα εμπνευστεί από την προοπτική κατάργησης των αρχαίων ελληνικών από τα σχολεία.

Αυτή είναι η πραγματικότητα με απλά λόγια. Marketing και τίποτε περισσότερο.
Και ποιος καλύτερος για να προβοκάρει και να διαφημίσει τη νέα συσκευασία που κάνει την ΠΑΣΟΚΟΡΗΜΑΔ να ξεχωρίζει, από την κα Ρεπούση, το κλασικό παράδειγμα νεο-έλληνα που ανελήχθη χωρίς ουσιαστικά προσόντα, παρά μόνο την υποστήριξη από την "παρέα" της, κάποιους οσφυοκάμπτες ψευτοπροοδευτικούς που κάνουν καριέρα πουλώντας υποκριτικά δήθεν ακτιβισμό περί τα "ανθρώπινα δικαιώματα" κινούμενοι με αξιοθαύμαστη ευελιξία χελιού από τις παρυφές της ΝΔ μέχρι τις παρυφές του Σύριζα.

Καλό λοιπον το κόλπο του marketing που εφαρμόζουν τα κόμματα της κυβέρνησης, αλλά μάλλον "λίγο". 
Τα τρικ δεν πιάνουν, τα κουκιά δεν βγαίνουν, ο Σύριζα έχει πάρει κεφάλι άσχετα με ότι παρουσιάζουν οι δημοσκοπήσεις και κάπου εκεί -όλως τυχαία- βγαίνει το αρχιπαπαγαλάκι ο Μπαμπίνο Παπαδημητρίου να μας πει ότι η ΝΔ θα μπορούσε να συνεργαστεί με το "σοβαρό" τμήμα της Χρυσής Αυγής...... 

Έχει ξαναγίνει. Σε άλλες εποχές, με άλλα χαρακτηριστικά, αλλά έχει ξαναγίνει. 
Το 1974 ο Καραμανλής για να στήσει την μεταπολιτευτική συντηρητική παράταξη, απορρόφησε στη ΝΔ το συντηρητικό κομμάτι της Ένωσης Κέντρου (π.χ. Μιχάλη Παπακωνσταντίνου) και κεντρώα κόμματα ή στελέχη που μέχρι τότε τον ....έχεζαν πατόκορφα, όπως το Κόμμα Φιλελευθέρων του πατρός Μητσοτάκη. 
Τότε το ονόμασαν "Διεύρυνση", σήμερα θα βρουν κάποιον αντίστοιχο ευφημισμό για να απορροφήσουν τμήμα της Χρυσής Αυγής. 'Αλλωστε αυτή φαίνεται η μόνη λύση για να ξανακάνει η ΝΔ κυβέρνηση μετά τις εκλογές όποτε και να γίνουν αυτές. 

Όσον αφορά την ΧΑ, σε επόμενη ανάρτηση θα αναφερθώ σε μεγαλύτερη έκταση και βάθος.




Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013

Ζεστός Μήνας Αύγουστος.....

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι....
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Στίχοι-ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης
Ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη



Να με θυμάσαι
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας
Ερμηνεία: Μελίνα Μερκούρη



Τα ήσυχα βράδια
Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος (....με τα ψηλα ρεβερ!)
Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
Ερμηνεία: Αρλέτα




Το καλοκαίρι θα 'ρθει
Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς
Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
Ερμηνεία: Φοίβος Δεληβοριάς