Αδελφές και Παλληκάρια

Η μία φωτό δείχνει τον αξέχαστο Θανάση Βέγγο από την ταινία "Το Μεγάλο Κανόνι" και η άλλη τον υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής, Χρ. Παππά. 

Και οι δύο μιμούνται τον Αδόλφο, σε μια παρόμοια πόζα. Από τη σύγκριση των δύο φωτό με αποκλειστικό κριτήριο τη γελοιότητα, θα αναγνωρίσει κανείς τον Παππά στην ασύγκριτα γελοιδέστερη εκδοχή στα αριστερά. 

Νούμερα, ψυχάκηδες, νευρωτικοί καραγκιόζηδες και θρασύδειλοι αποδείχτηκαν πλέον πέραν κάθε αμφιβολίας τα ηγετικά μέλη της ΧΑ. 

Οι δήθεν "αγανακτισμένοι κάτοικοι" της περιοχής του Αγ. Παντελεήμονα αποδείχτηκε ότι ήταν στελέχη της ΧΑ που έκρυβαν την ιδιότητά τους. Κλασικό παράδειγμα η "κυρία" Σκορδέλη που όλα τα ΜΜΕ προέβαλαν ως "αγανακτισμένο κάτοικο" να ωρύεται μπροστά στις κάμερες για την έλλειψη αστυνόμευσης. Αυτό το κοινωνικό κατακάθι, αποδείχτηκε περίτρανα ότι όχι μόνο ήταν στέλεχος της ΧΑ, αλλά και ότι σε αγαστή συνεργασία με έναν άλλον ευυπόληπτο συμπολίτη μας τον Διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος του Αγ. Παντελεήμονα κονόμαγαν χοντρά όχι μόνο σε βάρος των μεταναστών αλλά και των πραγματικών κατοίκων της περιοχής!! 

Μάλιστα ο "κύριος" Διοικητής (κατά κόσμον Θανάσης Σκάρας) ηθελημένα δεν αστυνόμευε την περιοχή ευθύνης του, άφηνε την ΧΑ να αλωνίζει ανενόχλητη, διακινούσε όπλα, ναρκωτικά, μαϊμού προϊόντα, γυναίκες και πούλαγε προστασία σε μαγαζιά αλλοδαπών και Ελλήνων, σε αγαστή συνεργασία με την ΧΑ και την "κυρία" Σκορδέλη που προφανώς μοιράζονταν τα κέρδη των δραστηριοτήτων.............. (πηγή 1, πηγή 2).

Το ίδιο αξιόλογα στελέχη της κοινωνίας μας αποδείχτηκαν και άλλοι επιφανείς Χρυσαυγίτες όπως ο μαστροπός, εκβιαστής και προστάτης μαγαζιών "κύριος" Λαγός (πηγή), όσο και ο άλλος γνήσιος απόγονος του Πλάτωνος, γνωστός διανοούμενος Γερμενής (κοινώς Καιάδας) ο οποίος λόγω της μεγάλης του αγάπης για τον Έλληνα εργαζόμενο, απασχολούσε στην οικογενειακή του επιχείρηση 15 ανασφάλιστους Αλβανούς εργάτες! (πηγή)

Αλλά είναι κάτι άλλο που μου κάνει εντύπωση.

Το πόσο ΚΟΤΕΣ είναι όλα αυτά τα ανθρωπάρια!

Όλοι τους, του αρχηγού τους συμπεριλαμβανομένου, πήγαν στον ανακριτή και άρχισαν τις κλαψομουνιές: 

"Δεν είμαι ναζιστής, ούτε φασίστας", "Δεν τον ξέρω τον Ρουπακιά", "Δεν μου ανήκει το τηλέφωνο", "Εγώ κοιμόμουν μέχρι τη μία το επόμενο μεσημέρι και δεν ήξερα για τη δολοφονία", 

και άλλα θλιβερά, που ταιριάζουν σε φοβισμένα θρασύδειλα ανθρωπάκια όπως είναι όλα τα φασιστοειδή.

Και δεν μπορώ να σταματήσω να μου έρχονται στο μυαλό μου οι ιστορικές μνήμες από τη στάση χιλιάδων Αριστερών που ενώ μπορούσαν με μία και μόνο υπογραφή να γλιτώσουν το εκτελεστικό απόσπασμα, προτίμησαν το Θάνατο από την ταπείνωση, την Αξιοπρέπεια από τον εξευτελισμό. 

Ο Ζογκλέρ με τα χρυσά αυγά

Και ξαφνικά, ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να εφαρμόσει το νόμο στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής. 

Και λέω ξαφνικά γιατί οι καταγγελίες και τα στοιχεία τόσο για την δράση της ΧΑ όσο και για τον παρακρατικό χαρακτήρα της οργάνωσης και την σύνδεσή της με Αστυνομικά κυκλώματα ήταν γνωστά και συντριπτικά εδώ και χρόνια. 

Τι ήταν αυτό λοιπόν που ανάγκασε την κυβέρνηση να κινήσει τη νομική διαδικασία για υποθέσεις που είχαν για χρόνια μπει στο "ψυγείο" της Αστυνομίας και των Δικαστικών αρχών? 

Κάποιοι θα πουν πως η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Και θα έχουν δίκιο, αλλά με μια διαφορά. Η δολοφονία δεν ώθησε την κυβέρνηση να πάρει μέτρα. Η δολοφονία ανησύχησε έντονα τους Ευρωπαϊκούς κύκλους που καταλαβαίνουν ότι δεν είναι αποδεκτό στην υφεσιακή Ελλάδα που αναλαμβάνει το επόμενο εξάμηνο την Προεδρία της ΕΕ να δραστηριοποιούνται ενεργές ναζιστικές συμμορίες με τάγματα εφόδου να οργώνουν τους δρόμους. Και είναι η Ευρώπη που εξανάγκασε τον Σαμαρά να ενεργήσει κατά της Χρυσής Αυγής.

Ας μη γελιόμαστε όμως. Η Ελληνική Κυβέρνηση αυτή τη χρονική στιγμή είναι πιο δεξιά κυβέρνηση που γνώρισε η χώρα μας μετά την Χούντα. Αν μάλιστα υπολογίσει κανείς ότι οι εξ απορρήτων σύμβουλοι, το think tank της ΝΔ, είναι κάτι τύποι σαν τον Φαήλο Κρανιδιώτη, τον Χρύσανθο Λαζαρίδη και τον Μουρούτη, τότε πολύ άνετα μπορεί να χαρακτηριστεί η Κυβέρνηση ως καθαρόαιμη Ακροδεξιά. 

Ο ίδιος ο Σαμαράς γνωστός από παλαιότερα για τις ακραίες και σκληροπυρηνικές του απόψεις (μαθητής ο ίδιος του Ε. Αβέρωφ), δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με την ΧΑ, πολλώ δε μάλλον με την Ακροδεξιά. Το τελευταίο είναι εμφανές και από το γεγονός ότι άνθρωποι των απόψεων και της προϊστορίας του Άδωνι Γεωργιάδη, του Μάκη Βορίδη και του Θανάση Πλεύρη κατέχουν υπουργικές θέσεις ή πολιτεύονται με τη ΝΔ.

Για αυτό το λόγο ο Σαμαράς δεν θα επέλεγε μόνος του εύκολα την απόφαση να χτυπήσει την ΧΑ.

Και για τον ίδιο λόγο δεν είμαι καθόλου πεισμένος ότι η κυβέρνησή του θα αναζητήσει μέχρι τέλους και θα εξαρθρώσει όλα τα παρακρατικά κυκλώματα που συνδέουν πια ανοιχτά τις υπηρεσίες της Κρατικής Ασφάλειας, την Αστυνομία και τμήματα της Δικαιοσύνης με την νεοναζιστική ΧΑ. 

Από την στιγμή όμως που αναγκάστηκε από τους Ευρωπαίους να το πράξει, έθεσε σε ενέργεια ένα σχέδιο που υπάρχει από παλιά στα συρτάρια του:

Να χρησιμοποιήσει την ΧΑ στο ρόλο προβοκάτορα ώστε να εξασφαλίσει την επιβίωση της πολιτικής ελίτ που κάνει κουμάντο για χρόνια σε αυτή τη χώρα.

Εξηγώ:

Αυτή τη στιγμή ο Σαμαράς μετά το χτύπημα κατά της ΧΑ προβάλλει στο επικοινωνιακό επίπεδο ως ο μόνος εγγυητής της σταθερότητας. Τα νέα σκληρά μέτρα που έρχονται περνάνε σε δεύτερο πλάνο και η κυβέρνηση προσφέρει μια μαγική εικόνα ασφάλειας και ομαλότητας σε εκείνους που εν πολλοίς καθορίζουν το εκάστοτε εκλογικό αποτέλεσμα, δηλ. τους μικροαστούς. 

Κυρίως όμως, η πολιτική ελίτ μέσω της κυβέρνησης αφού έχει πλέον δρομολογήσει με όχημα τα Μνημόνια την επίτευξη του στόχου της αναδιανομής του πλούτου υπέρ του πιο ισχυρού τμήματος του κεφαλαίου, θέτει στο στόχαστρο τον δεύτερο κυρίαρχο στόχο του νεο-φιλελευθερισμού: Την πάταξη κάθε αντίδρασης στις πολιτικές των ελίτ μέσα από ποινικοποίηση της μέχρι σήμερα θεμιτής πολιτικής δράσης. 

Είναι ξεκάθαρο πως επόμενος στόχος της Κυβέρνησης είναι οι αντιδράσεις του λαού όπως εκφράζονται και μέσα από την Αριστερά, αλλά όχι μόνο!!. Χαρακτηριστικά αποκαλυπτικές είναι οι δηλώσεις του Σαμαρά στην Αμερική πριν λίγες μέρες. Εκεί είπε ότι πρέπει μετά την ΧΑ να αντιμετωπιστεί και η "ακραία αντιπολίτευση (extreme opposition) που μιλάει για έξοδο από τo NATO, το ευρώ και την ΕΕ"!!!!!!!!!!! (πηγή). Τι είπε επί της ουσίας ο Πρωθυπουργός? Ότι όποιος διατυπώνει άποψη έξω από τα πλαίσια που καθορίζει η καθεστηκυία τάξη, είναι εξτρεμιστής που πρέπει να "αντιμετωπιστεί"!

Εδώ ακριβώς αποσκοπούσε η Θεωρία των δύο Άκρων που με θέρμη υποστήριζαν και υποστηρίζουν τα ακραία, μη-Καραμανλικά στοιχεία στη ΝΔ (όπως έχω ήδη διατυπώσει εδώ), και αυτός ακριβώς ήταν και ο κύριος ρόλος που κλήθηκε να παίξει η νεο-ναζιστική Χρυσή Αυγή ως δεκανίκι της ίδιας πολιτικής ελίτ (βλ. εδώ). Να βοηθήσει δηλαδή το Σύστημα να καταστείλει κάθε αντίθετη φωνή, κάθε αντίδραση καταφεύγοντας ακόμα και σε αυταρχικές, συνταγματικά αμφισβητήσιμες πράξεις.

Η κυβέρνηση παίζει επικίνδυνο παιχνίδι.

Η παρούσα κατάσταση τον βολεύει επικοινωνιακά. Εμφανίζεται ως εγγυητής της ομαλότητας και είναι σίγουρο πως θα έκανε εκλογές (με υπαρκτές πιθανότητες να κερδίσει) ΑΝ δεν του το απαγόρευε ρητά η Ευρώπη. Θα περιμένει λοιπόν να τις κάνει το Μάιο, αν του πάνε τα πράγματα καλά. Και για να το πετύχει αυτό -καθώς στο ενδιάμεσο θα είναι αναγκασμένος να επιβάλλει νέα, πιο σκληρά μέτρα- θα πρέπει να τραβήξει "άσσο" από το μανίκι. Ο Άσσος δεν θα είναι άλλος από την κατασκευή εξτρεμιστών όχι αυτή τη φορά από την πλευρά των μαφιόζικων συμμοριών της ΧΑ, αλλά από την πλευρά των αντιφρονούντων και των αντιστεκόμενων Ελλήνων.
Και για να το κάνει αυτό θα "παίξει" βρώμικο παιχνίδι με το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία.

Θέλει να κάνει τον Ζογκλέρ ισορροπώντας ανάμεσα στην ανάγκη να καταστείλει την λαϊκή αντίδραση και στην ανάγκη να κρατήσει τα προσχήματα που επιβάλλει η Δημοκρατία. 

Μια από τις "δύο" μπάλες θα του πέσει και αυτή με βεβαιότητα θα είναι η Δημοκρατία!