Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Μια μισή και μια κρυμμένη αλήθεια

Είναι πια γνωστό. Για να κλείσει πλέον ένας πολίτης ραντεβού στο Σύστημα Υγείας, θα πρέπει να πληρώσει. Θα πρέπει να πληρώσει κάτι παραπάνω από 1€ σε μια από τις 4 ιδιωτικές τηλεφωνικές εταιρείες που ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν το έργο. Το έργο που παλαιότερα υλοποιούνταν με δημόσια δαπάνη μέσα από τον τριψήφιο αριθμό 184.

Η αιτιολογία απλή και λογικοφανής:
Το Κράτος για να συντηρεί την υποδομή του 184 ξόδευε περίπου 11 εκατ. € το χρόνο, ενώ με το νέο ιδιωτικοποιημένο σύστημα το Κράτος δεν θα ξοδεύει δεκάρα τσακιστή. 
Έτσι είναι! Ναι, είναι αλήθεια, μόνο που είναι η ......μισή! 

Ας δούμε τι σημαίνει στην πράξη η παραπάνω "έξυπνη" ιδέα:
Το κόστος του 184 μέχρι σήμερα ήταν 11 εκατ. € ετησίως, που αναλογεί περίπου σε 1€ το χρόνο για κάθε Έλληνα πολίτη. 
Που βρίσκονταν τα λεφτά αυτά? Μα προφανώς από την φορολογία που για το λόγο αυτό αφαιρούσε 1€ το χρόνο από την τσέπη κάθε Έλληνα. Για την ακρίβεια και επειδή η φορολογία (θεωρητικά τουλάχιστον) είναι ανάλογη των εισοδημάτων, οι πιο πλούσιοι πολίτες πλήρωναν κάτι παραπάνω από 1€ και οι πιο αδύναμοι κάτι λιγότερο από 1€ ετησίως.  

Με το νέο "κόλπο" τι γίνεται? 
Οι υγιείς άνθρωποι που δεν θα κάνουν χρήση της υπηρεσίας κλεισίματος τηλεφωνικού ραντεβού δεν θα πληρώνουν τίποτα (ούτε θα φορολογούνται για την υπηρεσία αυτή), ενώ οι ασθενείς συμπολίτες θα πληρώνουν δεκάδες € (ή και παραπάνω) για να επικοινωνήσουν με τα ραντεβού του συστήματος υγείας. Παράλληλα, το Κράτος δεν θα ξοδεύει πλέον τίποτα για αυτήν την παροχή.  
Συμπέρασμα: Το κόστος μετακυλίεται από το κοινωνικό σύνολο -που μέχρι σήμερα πλήρωνε αναλογικά μέσω της φορολογίας- στην πλάτη του χρήστη της υπηρεσίας που στην προκείμενη περίπτωση είναι αυτός που έχει την μεγαλύτερη ανάγκη.
Αυτή είναι όλη η αλήθεια και όχι η μισή.

Αλλά υπάρχει και μία κρυμμένη αλήθεια. 

Μιλάω για τη στόχευση αυτής της πολιτικής. Μιλάω για τον σκοπό που εξυπηρετούν αυτές οι ιδέες που επεκτείνονται συνεχώς σε όλες τις κοινωφελείς δραστηριότητες. 

Με απλά λόγια: 
Στόχος: Η κατάργηση της αναδιανομής του πλούτου μέσω της φορολόγησης.
Αποτέλεσμα: Αύξηση της κοινωνικής ανισότητας
Πως υλοποιείται αυτός ο κεντρικός άξονας του νεο-φιλελευθερισμού?
Η ιδέα είναι η εξής:
Το Κράτος δεν θα μοιράζει πλέον το κόστος των κοινωνικών υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο, ούτε θα το επιμερίζει αναλογικά σύμφωνα με τα εισοδήματα των πολιτών. Για κάθε υπηρεσία πλέον θα πληρώνει ο χρήστης. 
Είσαι άρρωστος και θέλεις ραντεβού? Θα πληρώσεις. Και μάλιστα όσο πιο πολλά ραντεβού έχεις ανάγκη, τόσο πιο πολλά θα πληρώσεις.
Θες τηλέφωνο, νερό ή ρεύμα στο σπίτι σου? Μάλιστα. Μένεις στο χωριό? Τέρμα οι ΔΕΚΟ και ο κοινωφελής τους χαρακτήρας. Θα πληρώσεις από την τσέπη σου και θα πληρώσεις παραπάνω απ' ότι αν έμενες στην πόλη.
Μένεις σε ένα ακριτικό νησί και θες να μετακινηθείς? Κομμένες οι κρατικές επιδοτήσεις. Θα πληρώσεις τον εφοπλιστή και θα τον πληρώσεις πιο ακριβά για να πας στο δικό σου νησί της άγονης γραμμής, παρά για να πας Πειραιά-Μύκονο.

Αυτή είναι η αλήθεια που μας κρύβουν για το λαμπρό μέλλον που μας επιφυλάσσουν κάτι τέτοιες "έξυπνες λύσεις".....


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου