Το ποδόσφαιρο εκτός από άθλημα είναι και μαζικό κοινωνικό θέαμα. Λόγω των ιδιαιτεροτήτων του (είναι ομαδικό και ανταγωνιστικό, θέλει μεγάλο χώρο για να παιχθεί άρα μπορεί να μαζέψει χιλιάδες κόσμου, κ.ά.) αλλά και της αντικειμενικής ομορφιάς του μπορεί και συγκεντρώνει χιλιάδες θεατές κυρίως λαϊκών στρωμάτων και ταυτόχρονα έχει γίνει σε πολλές χώρες ένα από τα κύρια κοινωνικά γεγονότα. Ακόμα παραπάνω, το ποδόσφαιρο (σε αντίθεση π.χ. με το μπάσκετ) έχει και ένα γνώρισμα που όλοι θα ήθελαν να υπάρχει και στην καθημερινή ζωή: Στο ποδόσφαιρο δεν νικάει πάντα ο ισχυρότερος. Ακόμα και η πιο ανίσχυρη ομάδα έχει μια (μικρή έστω, αλλά υπαρκτή) πιθανότητα να επιβληθεί ενός ισχυρότερου αντιπάλου. Το ποδόσφαιρο δίνει ελπίδα ακόμα και στον πιο αδύναμο. Γι αυτό πάντα το ποδόσφαιρο ήταν και θα είναι εξαιρετικά λαοφιλές, ειδικά στις χαμηλότερες οικονομικά τάξεις. Ως τέτοιο λοιπόν κοινωνικό γεγονός, το ποδόσφαιρο έχει γίνει πολλές φορές "δόλωμα" για την χειραγώγηση των λαϊκών μαζών ή αν προτιμάτε τα τσιτάτα, έχει γίνει και αυτό ένα από τα "όπια του λαού".
Ειδικά στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο ως φαινόμενο ανέκαθεν παρουσίασε σχεδόν αποκλειστικά το χειρότερο πρόσωπο. Υπάρχει (ή υπήρχε ποτέ) κάτι το υγιές στο ελληνικό ποδόσφαιρο του κοκκαλιάρη, του μάκαρου, της παράγκας, του καπετάν Γιώργου με το περίστροφο, κλπ, κλπ???
Η αλήθεια είναι απλή: Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα αποτέλεσε σχεδόν ανέκαθεν ένα πανίσχυρο "όπλο" για την εκτόνωση των μαζών, με κορυφαίο παράδειγμα την υπόθεση Παναθηναϊκός-Χούντα-Γουέμπλεϋ το 1972, ενώ άλλες φορές χρησιμοποιήθηκε ως ασπίδα για την προστασία μεγαλοκαρχαριών (Κόκκαλης, Μάκαρος, Μαρινάκης, Βγενόπουλος, κλπ) μέσα από την δημιουργία οπαδικού στρατού τυφλών υποστηρικτών του εκάστοτε "Προέδρου". Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα σε επίπεδο παραγόντων πάντα μάζευε υπόκοσμο, καφρίλα και λαμόγια όλων των ειδών και αποχρώσεων.
Με αφορμή τα χθεσινά (19/03/2012) επεισόδια στο ντέρμπι των "αιωνίων", πολλοί ψάχνουν να βρουν τι φταίει και τι πρέπει να αλλάξει, λες και δεν το ξέρουμε όλοι εδώ και χρόνια. Το ζήτημα δεν είναι τα μέτρα που πρέπει να παρθούν αλλά ποιος θα τολμήσει να πάρει τα απλά αυτά μέτρα?
Ειδικά στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο ως φαινόμενο ανέκαθεν παρουσίασε σχεδόν αποκλειστικά το χειρότερο πρόσωπο. Υπάρχει (ή υπήρχε ποτέ) κάτι το υγιές στο ελληνικό ποδόσφαιρο του κοκκαλιάρη, του μάκαρου, της παράγκας, του καπετάν Γιώργου με το περίστροφο, κλπ, κλπ???
Η αλήθεια είναι απλή: Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα αποτέλεσε σχεδόν ανέκαθεν ένα πανίσχυρο "όπλο" για την εκτόνωση των μαζών, με κορυφαίο παράδειγμα την υπόθεση Παναθηναϊκός-Χούντα-Γουέμπλεϋ το 1972, ενώ άλλες φορές χρησιμοποιήθηκε ως ασπίδα για την προστασία μεγαλοκαρχαριών (Κόκκαλης, Μάκαρος, Μαρινάκης, Βγενόπουλος, κλπ) μέσα από την δημιουργία οπαδικού στρατού τυφλών υποστηρικτών του εκάστοτε "Προέδρου". Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα σε επίπεδο παραγόντων πάντα μάζευε υπόκοσμο, καφρίλα και λαμόγια όλων των ειδών και αποχρώσεων.
Με αφορμή τα χθεσινά (19/03/2012) επεισόδια στο ντέρμπι των "αιωνίων", πολλοί ψάχνουν να βρουν τι φταίει και τι πρέπει να αλλάξει, λες και δεν το ξέρουμε όλοι εδώ και χρόνια. Το ζήτημα δεν είναι τα μέτρα που πρέπει να παρθούν αλλά ποιος θα τολμήσει να πάρει τα απλά αυτά μέτρα?
- Ποιος θα τολμήσει να αποσύρει τις ελληνικές ομάδες από το Champions League όπως έκαναν οι Άγγλοι το 1985?
- Ποιος θα τολμήσει μετά τα χθεσινά, να υποβιβάσει τον Παναθηναϊκό (ή ποιός τόλμησε πέρυσι στο αντίστοιχο ντέρμπι να υποβιβάσει τον επιδείξαντα την ίδια συμπεριφορά Ολυμπιακό)?
- Ποιος θα τολμήσει να εξαναγκάσει του χουλιγκανο-ηγέτες των Προέδρων (τύπου Τάκη Τσουκαλά και Σια) να παρευρίσκονται την ώρα του αγώνα στο Αστ. Τμήμα της γειτονιάς τους και όχι στο γήπεδο, όπως είχε γίνει και πάλι στην Αγγλία του 1985?
- Ποιος θα τολμήσει να διαλύσει επιτέλους τους συνδέσμους των φιλάθλων?
Ποια πολιτική ηγεσία θα τολμήσει να πάρει αντίστοιχα μέτρα?
Μήπως η πολιτική ελίτ της αέναης διαπλοκής με τους Προέδρους ή μήπως η ίδια πολιτική ελίτ που θα μας σώσει από την χρεωκοπία?
Σε ότι αφορά το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, ΝΑΙ θα πρέπει κανείς να συμβιβαστεί με την ιδέα να μην πηγαίνει πια γήπεδο, γιατί αυτό που παίζεται εκεί μόνο "μπάλα" δεν είναι!
Όπως και μία κακή θεατρική παράσταση δεν πρέπει να έχει θεατές, το ίδιο και τα ελληνικά ματς δεν πρέπει να έχουν εξέδρα. Άλλωστε, ούτε οι οπαδοί κοιτάνε πια το παιχνίδι. Συνήθως κοιτάνε τους ομοϊδεάτες τους και κραυγάζουν συνθήματα.
Τιμωρείστε τους! Σταματήστε να δίνετε τα ωραία λεφτά σας στα διάφορα συνδρομητικά κανάλια που έχουν τα διακαιώματα της (κατ' ευφημισμό) Super League. Ούτε θα πρέπει να κάνετε δώρα στα μικρά παιδιά από τις μπουτίκ των ΠΑΕ, εκπαιδεύοντας τα έτσι στον οπαδισμό. Αν θέλετε να τους μυήσετε στο ποδόσφαιρο χαρίστε τους καλύτερα μια φανέλα της Μπαρτσελόνα, για να μάθει το παιδί από μικρό να διακρίνει την έννοια της "Ποιότητας", κάτι στο οποίο πάσχουμε ως κοινωνία.
Κι αν μου πείτε: "Ναι, αλλά εγώ αγαπώ τη μπάλα", θα σας έλεγα να βρείτε μια μικρή συνοικιακή ομάδα και να αφήσετε εκεί τα παιδιά να γυμναστούν και να αγαπήσουν τον αληθινό αθλητισμό και όχι τον χουλιγκανισμό και την καφρίλα.
-------------------------------------------------------
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που ειδικά αυτήν την περίοδο ενισχύει τη βία:
Σαφώς η κοινωνική βία δεν είναι "μνημονιακό" προϊόν, όμως η ανέχεια, η φτώχεια, η κοινωνική διάλυση και η ανεργία μόνο βία φέρουν. Και αυτό είναι διαχρονικός και παγκόσμιος ιστορικός νόμος όμοιος με φυσικό νόμο, που δεν πρέπει να παραβλέπουμε. (Και ξέρετε ο τελευταίος που αμφισβήτησε την Βαρύτητα, έσπασε στη κυριολεξία τα μούτρα του)....
Ποιος λοιπόν θα δώσει ελπίδα στον πιτσιρικά άνεργο για να μην βρίσκει εκτόνωση στο γήπεδο ή/και στη πρέζα? Πως θα αποκατασταθεί η αξία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και πως θα πλάσουμε όνειρα για το μέλλον με μισθούς των 480€ ???
Μήπως η πολιτική ελίτ της αέναης διαπλοκής με τους Προέδρους ή μήπως η ίδια πολιτική ελίτ που θα μας σώσει από την χρεωκοπία?
Σε ότι αφορά το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, ΝΑΙ θα πρέπει κανείς να συμβιβαστεί με την ιδέα να μην πηγαίνει πια γήπεδο, γιατί αυτό που παίζεται εκεί μόνο "μπάλα" δεν είναι!
Όπως και μία κακή θεατρική παράσταση δεν πρέπει να έχει θεατές, το ίδιο και τα ελληνικά ματς δεν πρέπει να έχουν εξέδρα. Άλλωστε, ούτε οι οπαδοί κοιτάνε πια το παιχνίδι. Συνήθως κοιτάνε τους ομοϊδεάτες τους και κραυγάζουν συνθήματα.
Τιμωρείστε τους! Σταματήστε να δίνετε τα ωραία λεφτά σας στα διάφορα συνδρομητικά κανάλια που έχουν τα διακαιώματα της (κατ' ευφημισμό) Super League. Ούτε θα πρέπει να κάνετε δώρα στα μικρά παιδιά από τις μπουτίκ των ΠΑΕ, εκπαιδεύοντας τα έτσι στον οπαδισμό. Αν θέλετε να τους μυήσετε στο ποδόσφαιρο χαρίστε τους καλύτερα μια φανέλα της Μπαρτσελόνα, για να μάθει το παιδί από μικρό να διακρίνει την έννοια της "Ποιότητας", κάτι στο οποίο πάσχουμε ως κοινωνία.
Κι αν μου πείτε: "Ναι, αλλά εγώ αγαπώ τη μπάλα", θα σας έλεγα να βρείτε μια μικρή συνοικιακή ομάδα και να αφήσετε εκεί τα παιδιά να γυμναστούν και να αγαπήσουν τον αληθινό αθλητισμό και όχι τον χουλιγκανισμό και την καφρίλα.
-------------------------------------------------------
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που ειδικά αυτήν την περίοδο ενισχύει τη βία:
Σαφώς η κοινωνική βία δεν είναι "μνημονιακό" προϊόν, όμως η ανέχεια, η φτώχεια, η κοινωνική διάλυση και η ανεργία μόνο βία φέρουν. Και αυτό είναι διαχρονικός και παγκόσμιος ιστορικός νόμος όμοιος με φυσικό νόμο, που δεν πρέπει να παραβλέπουμε. (Και ξέρετε ο τελευταίος που αμφισβήτησε την Βαρύτητα, έσπασε στη κυριολεξία τα μούτρα του)....
Ποιος λοιπόν θα δώσει ελπίδα στον πιτσιρικά άνεργο για να μην βρίσκει εκτόνωση στο γήπεδο ή/και στη πρέζα? Πως θα αποκατασταθεί η αξία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και πως θα πλάσουμε όνειρα για το μέλλον με μισθούς των 480€ ???
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου