Η Υπόθεση "Νταλάρας"

Τα πρόσφατα γεγονότα είναι γνωστά και φαινομενικά απλά:
O γνωστός τραγουδιστής Γιώργος Νταλάρας, δηλώνει σε τηλεοπτικό σταθμό ότι συμφωνεί στην απώλεια εθνικής κυριαρχίας χωρίς υπερβολές και ότι σε κάθε περίπτωση έχουμε δύο επιλογές: "Ή Μνημόνιο ή Καταστροφή!" (πηγή) Ταυτόχρονα δε, ο κος Νταλάρας, ανακοινώνει ότι θα δώσει αφιλοκερδώς σειρά συναυλιών χωρίς εισιτήριο, από αλληλεγγύη στη φτώχεια.

Ο στόχος των συναυλιών από τη στιγμή που δεν συγκεντρώνονται χρήματα για άπορους συμπολίτες μας, είναι μάλλον ακατανόητος, τουλάχιστον σε μένα. Οι δε συναυλίες έχουν και Χορηγούς, όπως φαίνεται και στην αφίσα, μεταξύ των οποίων το ΣΚΑΙ και ΤΑ ΝΕΑ. Πείτε μου δηλαδή, τι να καταλάβω? Ότι ένας διάσημος τραγουδιστής δίνει τζαμπέ συναυλίες με χρηματοδότηση των πλέον μνημονιακών ΜΜΕ? Αυτό για εμένα σημαίνει ένα πράγμα: Άρτος και Θεάματα τζάμπα για τον άνεργο λαουτζίκο. Κλασσική πανάρχαια τακτική όλων των απολυταρχικών καθεστώτων..... Άλλα, αυτό είναι αποκλειστικά δικό μου συμπέρασμα Πάμε παρακάτω λοιπόν ........

______________________________________________
Στις συναυλίες αυτές, ο κος Ντ. εισπράττει από κάποιο τμήμα του κοινού ως απάντηση στις θέσεις του, γιαούρτια, καρέκλες, γιουχαίσματα και ύβρεις (π.χ. εδώ). Την ώρα δε, που έτρωγε γιαουρτάκι μετά μπινελικίων, ο κος Ντ. συνέχιζε ως καλοκουρδισμένο μηχάνημα το τραγούδι του, χωρίς να χάσει νότα! Κάποιοι αυτό το χαρακτήρισαν "μαγκιά" και "αντριλίκι". Εμένα πάντως μου έφερε ανατριχίλα! Δεν μπορώ να φανταστώ ποιος πραγματικός καλλιτέχνης όχι μόνο θα ανέχεται να τον εξευτελίζουν στη σκηνή, αλλά θα συνεχίζει την παράσταση με την ίδια προσήλωση σαν να εμφανίζονταν στο Ηρώδειο.... Αυτός δεν μπορεί να είναι καλλιτέχνης, παρά μόνο ένας "άψυχος" στυγνός επαγγελματίας και τίποτα περισσότερο!

Και ενώ λοιπόν θα φαίνονταν πολύ λογικό, ένας τραγουδιστής που έχει δηλώσει "Μνημόνιο ή Καταστροφή" να τρώει γιαούρτια στη σκηνή από το πλήθος όταν λίγες ώρες μετά τραγουδάει το "Παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια μας, γιατί τ' άδικο το ζούμε μέσα από την κόυνια μας....", αυτό το απολύτως λογικό, .... για κάποιους δεν είναι παρά έκφραση χουλιγκανισμού και τραμπουκισμού. Τα γεγονότα όμως δεν μπορούμε να τα βλέπουμε σαν στιγμιότυπο αποκομένα από το παρελθόν τους.

Να ξεκαθαρίσουμε καταρχήν μερικά πράγματα:
Είναι λάθος να ασκείς βία κατά οιουδήποτε. Όμως, όταν σε κοροϊδεύουν κατάμουτρα θα αντιδράσεις!! Δεν γίνεται αλλιώς, δεν έχει γίνει ποτέ αλλιώς, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς! Αυτή είναι η φυσική ροή των πραγμάτων. Είναι ο παγκόσμιος νόμος της Δράσης και της Αντίδρασης. Όλα τα υπόλοιπα είναι φτηνές υπεκφυγές και υποκρισίες.

Θα πει κάποιος: "Μα ο κος Ντ. δεν έχει τάχα δικαίωμα να εκφράζει τη γνώμη του? Γιατί λες ότι φτήνει κατάμουτρα το κοινό?"

Για να δούμε λοιπόν τι εκφράζει ο κος Ντ. στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα:

Ο κος Ντ. έγινε φίρμα για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι η αναμφισβήτητες φωνητικές του ικανότητες και ο δεύτερος ότι ευτύχησε να τραγουδήσει στα πρώτα στάδια της καριέρας του τραγούδια μεγάλων αριστερών ή προοδευτικών συνθετών (Κουγιουμτζής, Θεοδωράκης, Λοΐζος, Μαρκόπουλος, κ.ά.). Αυτό το κατάλαβε γρήγορα ο έξυπνος κος Ντ. και αφέθηκε στη ροή των πραγμάτων παίζοντάς το αριστερός, χωρίς όμως ποτέ στα πρώτα (και καλύτερα) καλλιτεχνικά του βήματα να αναπτύξει κάποια συγκεκριμένη πολιτική ή κοινωνική δράση. Όταν έφυγε πια η πρώτη "γυαλάδα" της "μπογιάς" του, ο έξυπνος και άριστος (πια) επαγγελματίας κος Ντ., μυρίστηκε και πάλι το κόλπο. Ήδη από τα μέσα του '80 (κυρίως με αρχή τα Latin-1987) και καθώς καλά τραγούδια δεν μπορούσε πια να βρει (ή δεν του έδιναν), άρχισε να βγάζει ουσιαστικά αδιάφορους δίσκους (και σκουπίδια άσχετα με το ρεπερτόριο του), με βασικό όμως στόχο την εμπορικότητα.
Δεν έφτανε όμως αυτό για να αναστήσει μια καριέρα που έσβηνε. Το άλλο μεγάλο κόλπο είναι οι "Συνεργασίες". Κάθε πρωτοεμφανιζόμενος ταλαντούχος καλλιτέχνης που διαφαίνονταν ότι θα είχε καλή εξέλιξη, ως δια μαγείας εμφανίζονταν στο πλάι του κου Ντ. Έτσι, κέρδιζε και ο πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης από τη διασημότητα του Ντ., αλλά και ο Ντ. θα έδινε νέα πνοή στη καριέρα του εκμεταλλευόμενος το άστρο του πρωτοεμφανιζόμενου. Τι να θυμηθεί κανείς? Ο Ντ. από το 1990 μέχρι το 1999 ανεβάζει στη σκηνή μαζί του τους: Μ. Ζορμπαλά, Ε. Αρβανιτάκη, Άγαμους θύτες, Πυξ Λαξ, Τσαλιγοπούλου, Μ. Φραγκούλη, Γκόραν Bregovich (μετά την επιτυχία των σάουντρακ του Σέρβου συνθέτη), τα Υπόγεια Ρεύματα, κ.ά. Μέχρι και στον Sting κόλλησε σε μία συναυλία του δεύτερου το 2001 στο ΟΑΚΑ!......
Παράλληλα, ο Ντ. αρχίζει να μπερδεύεται έμμεσα και στην ιλουστρασιόν πολιτική της Σημιτικής εποχής. Όπου "γιορτή" και ο κος Ντ.! Τι συναυλίες στη Ξάνθη(!!) υπέρ των σεισμοπαθών της Τουρκίας το '99, τι συναυλίες στη βομβαρδισμένη Σερβία το ίδιο έτος (ελέω φιλίας Bregovich.....) και φυσικά η γνωστή εργολαβία του κου Ντ. υπέρ της Κύπρου, για την οποία ενασχόληση έχουν χυθεί τόνοι μελάνι και έχουν αφεθεί σκληρά υπονοούμενα. Το προφανές αξιοπερίεργο είναι ότι η ενασχόληση του κου Ντ. με το Κυπριακό ξεκινάει το 1994, 20 χρόνια μετά την εισβολή. Τι τον έκανε ξαφνικά να αγαπήσει την Κύπρο 20 χρόνια μετά, παραμένει ....μυστήριο!
Την ίδια περίοδο, ο μέγας πια κος Ντ. δεν ανέχεται την σάτιρα του Τζίμη Πανούση. Ξεκινάει από το 1997 δικαστικό αγώνα κατά του Πανούση και κατορθώνει να τον καταδικάσει σε ποινή 1 εκατ. δρχ για κάθε φορά που αυτός θα ανέφερε το όνομα του "Ντ.". Τέτοια εμπαθής συμπεριφορά πιστεύω ότι δενέχει εμφανιστεί ποτέ στα ελληνικά καλλιτεχνικά χρονικά.
Και το κερασάκι στην τούρτα, η εκλογή σε βουλευτική θέση με το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2009 της συζύγου του κου Ντ. (και -κατά τύχη- πρώτης ξάδελφης του Ραγκούση) κας Αννας Ντ., η οποία μάλιστα υπουργοποιήθηκε άμεσα...... Ας σημειωθεί ότι η κα Ντ. σύμφωνα με δημοσιεύματα (πηγή) διαθέτει και 1 εκατ. € στην Ελβετία (σιγά μη τα αφήσει στην Ελλάδα....), τα οποία φυσικά θα πρέπει να είναι χρήματα του συζύγου, αφού εκείνη ασκούσε το επάγγελμα του μάνατζερ του κυρίου.

Συνοψίζοντας,
με ουσιαστικά τελειωμένη προ 20 ετίας καριέρα που κρατιέται ζωντανή με νύχια, με δόντια και πολύ σπρώξιμο, με image "Αριστεράς" να τον περιλούζει λόγω νεανικών παρεών (στις οποίες οφείλει και την αρχική ανάδειξή του) και παράλληλα με εκατομμύρια στην τσέπη, χωμένος παντού (αλλά πάντα ...αφιλοκερδώς), με προσεκτικά χτισμένη εικόνα του κοινωνικά ευαίσθητου, αλλά και καθεστωτικός μέχρι τα μπούνια, ο κος Ντ. αποτελεί το χαρακτηριστικό παράδειγμα του νεο-έλληνα που μας έφερε στη σημερινή κατάντια.

Και μετά κάποιοι διαμαρτύρονται για δυό γιαούρτια ............


________________

Υ.Γ: Ο Τζιμάκος πάντως τα ΄χει δει όλα όμως προ πολλού:

Όχι άλλο Νταλάρα, Πάριο κι Αλεξίου
Ρίτσο σε νταμάρια, κουλτούρα καφενείου
ντισκοτσιφτετέλια γι' αμερικανάκια
νεοέλληνες χορεύουνε στα τέσσερα με κουδουνάκια

Όχι αλλά τραγούδια πλαστικά με λίπος
προσφυγιά και φτώχεια και στο βάθος κήπος
Όλα τα τραγούδια μονάχα για σένα
μάτια μου για σένα

Όχι άλλα τραγούδια με μοτοσικλέτες,
όχι αλλά τραγούδια για βρικόλακες ρεμπέτες
Όχι άλλα τραγούδια για μικρομεσαίους
ελεύθερους κι ωραίους

Όχι άλλα τραγούδια για το μέγα πλήθος
τσιχλοτραγουδάκια χωρίς μαγκιά και ήθος
..............