Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Το πανικόβλητο σύστημα που ψοφάει....


Συνειδητός μου στόχος είναι να αποφεύγω κριτική πάνω σε κόμματα, αλλά να περιορίζομαι στο να σχολιάζω πολιτικές. Σήμερα θα προσπαθήσω να κάνω το ίδιο, μπαίνοντας στον πειρασμό να σχολιάσω τα απόνερα των προχθεσινών δηλώσεων του Τσίπρα σχετικά με το ενδεχόμενο μετεκλογικών συνεργασιών. Οι δηλώσεις καθεαυτές δεν θα με απασχολήσουν. Ο καθένας μπορεί να τις κρίνει ανάλογα με την οπτική γωνία που έχει υιοθετήσει. 

Ας δούμε λοιπόν τι είπε στην συνέντευξη που έδωσε στο tvxs (πηγή): 

"Κοιτάξτε, με τον κ.Καμμένο έχουμε πολύ σημαντικές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές. Οι ιδεολογικές είναι γνωστές και η διαδρομή των χώρων είναι γνωστή. Οι πολιτικές και οι προγραμματικές έγκεινται σε αυτό που σας είπα στην αρχή. Εμείς δεν μπορούμε να πουλάμε φύκια για μεταξωτές κορδέλες στον κόσμο, λέγοντας ότι όλοι θα κερδίσουν. Δεν μπορούν να κερδίζουν όλοι στη ζωή.  Για να μπορέσεις να στηρίξεις τον άνεργο, το χαμηλοσυνταξιούχο, το φτωχό, πρέπει να στεναχωρήσεις τον πλούσιο, δε γίνεται αλλιώς. Δεν μπορεί να κερδίζει ο πλούσιος, να κερδίζει και ο φτωχός. Αν ήταν αυτό δυνατόν, θα ήμασταν όλοι ευτυχισμένοι σε αυτόν τον κόσμο. Ο κ.Καμμένος θέλει να μειώσουμε τη φορολογία του πλούτου. Αν μειώσουμε τη φορολογία του πλούτου, τότε θα πρέπει να ξεκοιλιάσουμε, να γονατίσουμε το φτωχό. Εμείς λέμε ότι οι πλούσιοι πρέπει να πληρώσουν. Πρέπει να περάσουν από το ταμείο. Οι  τραπεζίτες πρέπει να περάσουν από το ταμείο. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες πρέπει να βάλουν κι αυτοί το χέρι στην τσέπη. Οι εφοπλιστές πρέπει να σταματήσουν να κάνουν τους τσαμπουκάδες και να πληρώσουν τώρα, που η χώρα κινδυνέυει. Δεν μπορεί να συμβαδίζουν όλα. Μέχρι τώρα κερδίζανε οι λίγοι που έχουν τα πολλά και χάνανε οι πολλοί που έχουν τα λίγα. Σε λίγο δε θα τους μείνει τίποτα. Άρα, μία κυβέρνηση της Αριστεράς έχει ένα σκληρό φορολογικό σχέδιο, για να υπάρξει δικαιοσύνη και ισότητα σ’αυτόν τον τόπο επιτέλους. Ο καθένας να φορολογείται με βάση αυτά που έχει. Εκεί λοιπόν  έχουμε τις διαφορές μας. Εάν, όμως, παρόλα αυτά, εμείς, ως Αριστερά, καταθέσουμε την πρότασή μας και χρειαζόμαστε πέντε ψήφους του Καμμένου και έρθει να μας τις δώσει ως ανοχή ή ως στήριξη δε θα τον πετάξουμε, δε θα του πούμε δεν τις θέλουμε, συνεχίστε με το Μνημόνιο όλοι οι υπόλοιποι. Κοιτάξτε, είναι ιστορικές οι στιγμές που ζούμε. Και δεν μπορούμε να λέμε στον ελληνικό λαό ότι το κρίσιμο αυτή την ώρα είναι να επιβεβαιωθεί η δική μας άποψη........."

 ενώ παρακάτω αναφέρεται στο θέμα της πρωθυπουργίας της υποθετικής αυτής κυβέρνησης απαντώντας σε ερώτηση: 

"Ερώτηση:
- Άρα, αν εσείς πάρετε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης θα επιδιώξετε συμμαχία με την Αριστερά και με ποιόν πρωθυπουργό;

 
Απάντηση:
Εμείς δε βάζουμε τέτοιου είδους προϋποθέσεις. Άμα η Αλέκα θέλει να γίνει πρωθυπουργός, ας γίνει πρωθυπουργός. Εμάς μας ενδιαφέρει το ποιά θα είναι η γραμμή, ποιά θα είναι η κατεύθυνση, ποιό θα είναι το πρόγραμμα της κυβέρνησης.  Αλλά για να μην παρεξηγηθώ, δεν υποθέτω ότι το πρόβλημα της κ. Παπαρήγα είναι αν θα γίνει η ίδια πρωθυπουργός. Νομίζω είναι άλλου είδους οι διαφωνίες, πιο πολιτικές, αλλά κατά τη γνώμη μου ανιστόρητες στη φάση την οποία βρισκόμαστε...... "

Το ζήτημα ξαναλέω δεν είναι η αξία των δηλώσεων. Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του.
Το ζήτημα είναι η υστερία και ο πανικός που ξέσπασε στο καθεστωτικό σύστημα με την ιδέα και μόνο ότι μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση χωρίς το σάπιο δικομματικό δίπολο.  
 
Την εργολαβία κατασυκοφάντησης της σκέψης αυτής και της "γραφικοποίησης" της, ανέλαβαν τα καθεστωτικά ΜΜΕ της πολιτικής ελίτ, με επικεφαλής το συγκρότημα του ΔΟΛ (Νέα, Βήμα, Mega). Άλλωστε, ο ΔΟΛ ανέκαθεν αναλάμβανε στις δύσκολες στιγμές παρόμοιες "αποστολές" (*).

Θαυμάστε λοιπόν το πρωτοσέλιδο των "σοβαρών και έγκυρων" Νέων της 27/04/2012:


Μιλάμε για μεγάλη σοβαρότητα, ειδικά αν διαβάσετε το -ανυπόγραφο, βέβαια- μονόστηλο δεξιά στο πλαίσιο. Γράφει:


Δηλαδή το ενδεχόμενο η Αριστερά να συνεργαστεί με ένα δεξιό κόμμα (εθνικιστικό!! κατά τον ΔΟΛ) είναι έγκλημα, ενώ την ίδια στιγμή η συνεργασία της ΠΑΣΟΚΟΝΟΥΔΟΥ με το ακροδεξιό ΛΑΟΣ στη κυβέρνηση Παπαδήμου,  έ αυτό δεν ήταν παρά "εθνική συμφιλίωση" ...........

Αυτά κατά τον καθεστωτικό ΔΟΛ είναι "πρόταση για γέλια" στην οποία περισσεύει "ο κομματικός παραλογισμός", ενώ η υπουργοποίηση από το ΠΑΣΟΚ του πρώην ΕΠΕΝίτη και τραμπούκου με το τσεκούρι Μ. Βορίδη και του ....γνωστού για τις δημοκρατικές του πεποιθήσεις Α. Γεωργιάδη, αυτό είναι σοβαρή πολιτική πράξη εθνικής σωτηρίας !!!

Γελοία η υποθετική πρόταση για πρωθυπουργία της Παπαρήγα, σοβαρή όμως η ιδέα του ΓΑΠ να προτείνει για πρωθυπουργό τον ....Πετσάλνικο, τότε που η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ έψαχνε για πρωθυπουργό!

Μάλιστα, κύριοι! Μας πείσατε! Εσείς είστε οι δημοκράτες. Για την αλήθεια, εσείς έχετε την "αποκλειστική αντιπροσωπεία" κάθε δημοκρατικότητας! Και φυσικά, όλοι όσοι δεν συμφωνούν μαζί σας είναι γραφικοί και ακραίοι.

Είναι δε, τόσο μεγάλη η "δημοκρατικότητά" σας που σε συνέχεια του κατάπτυστου άρθρου που δημοσιεύσατε στην ηλεκτρονική έκδοση (27/04/2012) των ΝΕΩΝ εδώ, με τίτλο "Συνασπισμός της... Αριστεράς και του Καμμένου" (!!) ΔΕΝ αντέξατε τα σχόλια των αναγνωστών που σας "έλουζαν" και -δημοκρατικά πάντα- τα κόψατε!!!!!! (δεν υπάρχει σχόλιο μετά τις 16:03 της ίδιας μέρας. Φαίνεται μάλλον ότι κανείς άλλος δεν θέλησε να σχολιάσει................)
Ο πανικός που έχει καταλάβει την πολιτική ελίτ, είναι πρωτόγνωρος τουλάχιστον στα τελευταία 40-50 χρόνια.  Ξέρουν ότι συρρικνώνονται, ξέρουν ότι χάνουν την κουτάλα.  Δεν αντέχουν καν στη σκέψη ότι μπορεί να χάσουν την εξουσία.

Βοηθήστε και συρρικνώστε τους ακόμα περισσότερο! 
Δείξτε ότι δεν μασάτε ούτε από απειλές, ούτε από προβοκάτσιες. 
Σε μια βδομάδα από σήμερα θα έχετε την ευκαιρία......

-----------------

(*) Ιούλιος του 1965: Η νόμιμα εκλεγμένη Κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου είχε ανατραπεί μετά την αποστασία κυβερνητικών βουλευτών. ΤΑ ΝΕΑ υποστηρίζουν (τι άλλο?) τη δημιουργία κυβερνητικού σχήματος των αποστατών. Οπαδοί της Ε.Κ. μαζεύονται έξω από τα γραφεία της εφημερίδας και καίνε συμβολικά φύλλα των ΝΕΩΝ. Ήταν 9 Αυγούστου 1965 (πηγή).

ΤΑ ΝΕΑ: Μια ζωή στην υποστήριξη της σάπιας πολιτικής .........."Δημοκρατικά" πάντα !!!



3 σχόλια:

  1. Μόνοι τους οι υπηρέτες του συστήματος γελοιοποιούνται.
    Ο κόσμος ξύπνησε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το αποτέλεσμα της μακρόχρονης οικονομικής φιλοσοφίας μου σε 7 γραμμές:

    1) Ελεύθερη οικονομία (καπιταλισμός)---> ολιγοπώλια (αναγκαστικά λόγω ανταγωνισμού)

    2) Ολιγοπώλια--->Καρτέλ (αυτοννόητο και αναγκαστικό επακόλουθο)

    3) Καρτέλ---> κεντρικός έλεγχος της παραγωγής από μιά ελίτ.

    4) Συγκέντρωση των διάφορων καρτέλ υπό μία ενιαία διοίκηση.

    5) Δύναμη των εννοποιημένων καρτέλ μεγαλύτερη από πολιτικές εξουσίες.

    6) Υποταγή των πολιτικών εξουσιών στα καρτέλ.

    7) Την γαμήσαμε σαν πρώτα, όμορφή μου Παναγιώτα.

    Εάν δε συνυπολογισει κανείς πως το πιό ισχυρό (λόγω κερδοφορίας και μόνο) καρτέλ, είναι αυτό που δραστηριοποιείται στον χρηματοπιστωτικό τομέα, τότε όλες οι επονομαζόμενες και "θεωρίες συνομωσίας" σε σχέση με την πιό ισχυρή οικονομική(οικογενειακή)ομάδα που ελέγχει τον πλανήτη... παύουν να είναι "θεωρίες συνομωσίας" και γίνονται ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΕΣ ορθολογικές πραγματικότητες.
    Αναπόφευκτες, στον βαθμό που η παραπάνω αλυσίδα, παραμένει αδιάσπαστη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προσωπικά, συμφωνώ 100% με την προσέγγισή σου.

      Η οικονομική ομάδα που ελέγχει τον πλανήτη (δηλ. αυτό που θα λέγαμε με παλαιότερους όρους "Μεγάλο Κεφάλαιο"), είναι μια πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που ανταποκρίνεται πλήρως στην ορθολογική αιτιοκρατία και δεν έχει καμμία σχέση με "θεωρίες συνομωσίας".
      Οι "θεωρίες συνομωσίας" δεν είναι παρά ένα ακόμη όπλο στα χέρια των ίδιων οικονομικών ομάδων που χρησιμοποιείται για να παραπλανεί τον κόσμο από την (προφανή) παγματικότητα και να τον οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα σχετικά με τα αίτια.

      Επίσης, συμφωνώ απόλυτα με το σημείο (1) όπως το τοποθετείς:
      Παρά την προπαγάνδα περι του αντιθέτου, ξεκάθαρα Ελεύθερη Αγορά = Ολιγοπώλιο!
      Έχω προσπαθήσει να το αναλύσω και σε αυτό: http://promytheas.blogspot.com/2011/11/blog-post_24.html

      Χαιρετώ!

      Διαγραφή