Αδελφές και Παλληκάρια

Η μία φωτό δείχνει τον αξέχαστο Θανάση Βέγγο από την ταινία "Το Μεγάλο Κανόνι" και η άλλη τον υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής, Χρ. Παππά. 

Και οι δύο μιμούνται τον Αδόλφο, σε μια παρόμοια πόζα. Από τη σύγκριση των δύο φωτό με αποκλειστικό κριτήριο τη γελοιότητα, θα αναγνωρίσει κανείς τον Παππά στην ασύγκριτα γελοιδέστερη εκδοχή στα αριστερά. 

Νούμερα, ψυχάκηδες, νευρωτικοί καραγκιόζηδες και θρασύδειλοι αποδείχτηκαν πλέον πέραν κάθε αμφιβολίας τα ηγετικά μέλη της ΧΑ. 

Οι δήθεν "αγανακτισμένοι κάτοικοι" της περιοχής του Αγ. Παντελεήμονα αποδείχτηκε ότι ήταν στελέχη της ΧΑ που έκρυβαν την ιδιότητά τους. Κλασικό παράδειγμα η "κυρία" Σκορδέλη που όλα τα ΜΜΕ προέβαλαν ως "αγανακτισμένο κάτοικο" να ωρύεται μπροστά στις κάμερες για την έλλειψη αστυνόμευσης. Αυτό το κοινωνικό κατακάθι, αποδείχτηκε περίτρανα ότι όχι μόνο ήταν στέλεχος της ΧΑ, αλλά και ότι σε αγαστή συνεργασία με έναν άλλον ευυπόληπτο συμπολίτη μας τον Διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος του Αγ. Παντελεήμονα κονόμαγαν χοντρά όχι μόνο σε βάρος των μεταναστών αλλά και των πραγματικών κατοίκων της περιοχής!! 

Μάλιστα ο "κύριος" Διοικητής (κατά κόσμον Θανάσης Σκάρας) ηθελημένα δεν αστυνόμευε την περιοχή ευθύνης του, άφηνε την ΧΑ να αλωνίζει ανενόχλητη, διακινούσε όπλα, ναρκωτικά, μαϊμού προϊόντα, γυναίκες και πούλαγε προστασία σε μαγαζιά αλλοδαπών και Ελλήνων, σε αγαστή συνεργασία με την ΧΑ και την "κυρία" Σκορδέλη που προφανώς μοιράζονταν τα κέρδη των δραστηριοτήτων.............. (πηγή 1, πηγή 2).

Το ίδιο αξιόλογα στελέχη της κοινωνίας μας αποδείχτηκαν και άλλοι επιφανείς Χρυσαυγίτες όπως ο μαστροπός, εκβιαστής και προστάτης μαγαζιών "κύριος" Λαγός (πηγή), όσο και ο άλλος γνήσιος απόγονος του Πλάτωνος, γνωστός διανοούμενος Γερμενής (κοινώς Καιάδας) ο οποίος λόγω της μεγάλης του αγάπης για τον Έλληνα εργαζόμενο, απασχολούσε στην οικογενειακή του επιχείρηση 15 ανασφάλιστους Αλβανούς εργάτες! (πηγή)

Αλλά είναι κάτι άλλο που μου κάνει εντύπωση.

Το πόσο ΚΟΤΕΣ είναι όλα αυτά τα ανθρωπάρια!

Όλοι τους, του αρχηγού τους συμπεριλαμβανομένου, πήγαν στον ανακριτή και άρχισαν τις κλαψομουνιές: 

"Δεν είμαι ναζιστής, ούτε φασίστας", "Δεν τον ξέρω τον Ρουπακιά", "Δεν μου ανήκει το τηλέφωνο", "Εγώ κοιμόμουν μέχρι τη μία το επόμενο μεσημέρι και δεν ήξερα για τη δολοφονία", 

και άλλα θλιβερά, που ταιριάζουν σε φοβισμένα θρασύδειλα ανθρωπάκια όπως είναι όλα τα φασιστοειδή.

Και δεν μπορώ να σταματήσω να μου έρχονται στο μυαλό μου οι ιστορικές μνήμες από τη στάση χιλιάδων Αριστερών που ενώ μπορούσαν με μία και μόνο υπογραφή να γλιτώσουν το εκτελεστικό απόσπασμα, προτίμησαν το Θάνατο από την ταπείνωση, την Αξιοπρέπεια από τον εξευτελισμό. 

Ο Ζογκλέρ με τα χρυσά αυγά

Και ξαφνικά, ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να εφαρμόσει το νόμο στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής. 

Και λέω ξαφνικά γιατί οι καταγγελίες και τα στοιχεία τόσο για την δράση της ΧΑ όσο και για τον παρακρατικό χαρακτήρα της οργάνωσης και την σύνδεσή της με Αστυνομικά κυκλώματα ήταν γνωστά και συντριπτικά εδώ και χρόνια. 

Τι ήταν αυτό λοιπόν που ανάγκασε την κυβέρνηση να κινήσει τη νομική διαδικασία για υποθέσεις που είχαν για χρόνια μπει στο "ψυγείο" της Αστυνομίας και των Δικαστικών αρχών? 

Κάποιοι θα πουν πως η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Και θα έχουν δίκιο, αλλά με μια διαφορά. Η δολοφονία δεν ώθησε την κυβέρνηση να πάρει μέτρα. Η δολοφονία ανησύχησε έντονα τους Ευρωπαϊκούς κύκλους που καταλαβαίνουν ότι δεν είναι αποδεκτό στην υφεσιακή Ελλάδα που αναλαμβάνει το επόμενο εξάμηνο την Προεδρία της ΕΕ να δραστηριοποιούνται ενεργές ναζιστικές συμμορίες με τάγματα εφόδου να οργώνουν τους δρόμους. Και είναι η Ευρώπη που εξανάγκασε τον Σαμαρά να ενεργήσει κατά της Χρυσής Αυγής.

Ας μη γελιόμαστε όμως. Η Ελληνική Κυβέρνηση αυτή τη χρονική στιγμή είναι πιο δεξιά κυβέρνηση που γνώρισε η χώρα μας μετά την Χούντα. Αν μάλιστα υπολογίσει κανείς ότι οι εξ απορρήτων σύμβουλοι, το think tank της ΝΔ, είναι κάτι τύποι σαν τον Φαήλο Κρανιδιώτη, τον Χρύσανθο Λαζαρίδη και τον Μουρούτη, τότε πολύ άνετα μπορεί να χαρακτηριστεί η Κυβέρνηση ως καθαρόαιμη Ακροδεξιά. 

Ο ίδιος ο Σαμαράς γνωστός από παλαιότερα για τις ακραίες και σκληροπυρηνικές του απόψεις (μαθητής ο ίδιος του Ε. Αβέρωφ), δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με την ΧΑ, πολλώ δε μάλλον με την Ακροδεξιά. Το τελευταίο είναι εμφανές και από το γεγονός ότι άνθρωποι των απόψεων και της προϊστορίας του Άδωνι Γεωργιάδη, του Μάκη Βορίδη και του Θανάση Πλεύρη κατέχουν υπουργικές θέσεις ή πολιτεύονται με τη ΝΔ.

Για αυτό το λόγο ο Σαμαράς δεν θα επέλεγε μόνος του εύκολα την απόφαση να χτυπήσει την ΧΑ.

Και για τον ίδιο λόγο δεν είμαι καθόλου πεισμένος ότι η κυβέρνησή του θα αναζητήσει μέχρι τέλους και θα εξαρθρώσει όλα τα παρακρατικά κυκλώματα που συνδέουν πια ανοιχτά τις υπηρεσίες της Κρατικής Ασφάλειας, την Αστυνομία και τμήματα της Δικαιοσύνης με την νεοναζιστική ΧΑ. 

Από την στιγμή όμως που αναγκάστηκε από τους Ευρωπαίους να το πράξει, έθεσε σε ενέργεια ένα σχέδιο που υπάρχει από παλιά στα συρτάρια του:

Να χρησιμοποιήσει την ΧΑ στο ρόλο προβοκάτορα ώστε να εξασφαλίσει την επιβίωση της πολιτικής ελίτ που κάνει κουμάντο για χρόνια σε αυτή τη χώρα.

Εξηγώ:

Αυτή τη στιγμή ο Σαμαράς μετά το χτύπημα κατά της ΧΑ προβάλλει στο επικοινωνιακό επίπεδο ως ο μόνος εγγυητής της σταθερότητας. Τα νέα σκληρά μέτρα που έρχονται περνάνε σε δεύτερο πλάνο και η κυβέρνηση προσφέρει μια μαγική εικόνα ασφάλειας και ομαλότητας σε εκείνους που εν πολλοίς καθορίζουν το εκάστοτε εκλογικό αποτέλεσμα, δηλ. τους μικροαστούς. 

Κυρίως όμως, η πολιτική ελίτ μέσω της κυβέρνησης αφού έχει πλέον δρομολογήσει με όχημα τα Μνημόνια την επίτευξη του στόχου της αναδιανομής του πλούτου υπέρ του πιο ισχυρού τμήματος του κεφαλαίου, θέτει στο στόχαστρο τον δεύτερο κυρίαρχο στόχο του νεο-φιλελευθερισμού: Την πάταξη κάθε αντίδρασης στις πολιτικές των ελίτ μέσα από ποινικοποίηση της μέχρι σήμερα θεμιτής πολιτικής δράσης. 

Είναι ξεκάθαρο πως επόμενος στόχος της Κυβέρνησης είναι οι αντιδράσεις του λαού όπως εκφράζονται και μέσα από την Αριστερά, αλλά όχι μόνο!!. Χαρακτηριστικά αποκαλυπτικές είναι οι δηλώσεις του Σαμαρά στην Αμερική πριν λίγες μέρες. Εκεί είπε ότι πρέπει μετά την ΧΑ να αντιμετωπιστεί και η "ακραία αντιπολίτευση (extreme opposition) που μιλάει για έξοδο από τo NATO, το ευρώ και την ΕΕ"!!!!!!!!!!! (πηγή). Τι είπε επί της ουσίας ο Πρωθυπουργός? Ότι όποιος διατυπώνει άποψη έξω από τα πλαίσια που καθορίζει η καθεστηκυία τάξη, είναι εξτρεμιστής που πρέπει να "αντιμετωπιστεί"!

Εδώ ακριβώς αποσκοπούσε η Θεωρία των δύο Άκρων που με θέρμη υποστήριζαν και υποστηρίζουν τα ακραία, μη-Καραμανλικά στοιχεία στη ΝΔ (όπως έχω ήδη διατυπώσει εδώ), και αυτός ακριβώς ήταν και ο κύριος ρόλος που κλήθηκε να παίξει η νεο-ναζιστική Χρυσή Αυγή ως δεκανίκι της ίδιας πολιτικής ελίτ (βλ. εδώ). Να βοηθήσει δηλαδή το Σύστημα να καταστείλει κάθε αντίθετη φωνή, κάθε αντίδραση καταφεύγοντας ακόμα και σε αυταρχικές, συνταγματικά αμφισβητήσιμες πράξεις.

Η κυβέρνηση παίζει επικίνδυνο παιχνίδι.

Η παρούσα κατάσταση τον βολεύει επικοινωνιακά. Εμφανίζεται ως εγγυητής της ομαλότητας και είναι σίγουρο πως θα έκανε εκλογές (με υπαρκτές πιθανότητες να κερδίσει) ΑΝ δεν του το απαγόρευε ρητά η Ευρώπη. Θα περιμένει λοιπόν να τις κάνει το Μάιο, αν του πάνε τα πράγματα καλά. Και για να το πετύχει αυτό -καθώς στο ενδιάμεσο θα είναι αναγκασμένος να επιβάλλει νέα, πιο σκληρά μέτρα- θα πρέπει να τραβήξει "άσσο" από το μανίκι. Ο Άσσος δεν θα είναι άλλος από την κατασκευή εξτρεμιστών όχι αυτή τη φορά από την πλευρά των μαφιόζικων συμμοριών της ΧΑ, αλλά από την πλευρά των αντιφρονούντων και των αντιστεκόμενων Ελλήνων.
Και για να το κάνει αυτό θα "παίξει" βρώμικο παιχνίδι με το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία.

Θέλει να κάνει τον Ζογκλέρ ισορροπώντας ανάμεσα στην ανάγκη να καταστείλει την λαϊκή αντίδραση και στην ανάγκη να κρατήσει τα προσχήματα που επιβάλλει η Δημοκρατία. 

Μια από τις "δύο" μπάλες θα του πέσει και αυτή με βεβαιότητα θα είναι η Δημοκρατία!

Γιατί η Ακροδεξιά αποτελεί πάντα δεκανίκι του συστήματος (Μέρος 2ο)

(.........συνέχεια)

Ποια είναι η δράση της ΧΑ μέχρι σήμερα? 

Έχει μήπως στραφεί κατά του Κεφαλαίου, αφού όπως λέει είναι "αντισυστημική" δύναμη? Έχει κάνει κάποιες από τις συνήθεις τραμπούκικες ενέργειές της κατά των συμφερόντων κάποιων μεγαλοεργολάβων, εκδοτών ή επιχειρηματιών? Ποιοι ήταν οι στόχοι των βίαιων ενεργειών της ως σήμερα?

Τα ερωτήματα δεν είναι δύσκολο να απαντηθούν. 

Στόχοι της ΧΑ δεν υπήρξε ποτέ ούτε το Κεφάλαιο, ούτε το πολιτικό σύστημα. Στόχοι της ΧΑ ήταν κάποιοι μετανάστες που έτρωγαν το ξύλο της αρκούδας ή ακόμα και δολοφονούνταν από την ΧΑ, απλά και μόνο γιατί είχαν σκουρόχρωμο δέρμα. Στόχοι της ΧΑ ήταν κάποιοι ξένοι μικροπωλητές λαϊκών αγορών, πιθανώς αυτοί που δεν τους έδιναν τα χρήματα της προστασίας. Και φυσικά κύριος και πρωταρχικός στόχος της ΧΑ και κάθε φασιστικής οργάνωσης είναι όσοι αντιστέκονται στην επίθεση του συστήματος και ειδικότερα ότι έχει να κάνει με την Αριστερά. 

Άλλωστε, τα πράγματα είναι πια αρκετά ξεκάθαρα μετά την δράση της ΧΑ στα ναυπηγεία του Περάματος. Σύμφωνα με δηλώσεις των στελεχών της, στόχος τους είναι να ξεβρωμίσουν τα ναυπηγεία από το ΠΑΜΕ και να βοηθηθούν οι εφοπλιστές να ναυπηγήσουν καράβια προφανώς με ημερομίσθια Κίνας.Φυσικά οι σχέσεις της ΧΑ με το εφοπλιστικό κεφάλαιο (που δεν περιορίζονται μόνο στη χρηματοδότηση....), καθόλου τυχαίες δεν είναι.....

Να λοιπόν, η πρώτη και βασικότερη υπηρεσία που προσφέρουν ιστορικά τα ακροδεξιά κινήματα στο Σύστημα. Να κάνει αυτό που δεν μπορεί να κάνει επίσημα το Αστικό Κράτος: Να ασκεί βία και τρομοκρατία απέναντι σε όποιον αντιδρά και αντιστέκεται στις βουλές του Συστήματος και της οικονομοπολιτικής ελίτ και παράλληλα να στηρίζει κυρίως έμμεσα (σε αρχικά στάδια) αλλά πολλές φορές και άμεσα (ως τελευταίο καταφύγιο, ακόμα και με ωμή βία) αυτήν την ελίτ που κατά τα άλλα καταγγέλλει στα λόγια. 

Ο δεύτερος ρόλος που επιτελεί ιστορικά η Ακροδεξιά, είναι ο πολιτικός εγκλωβισμός ανθρώπων από χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα που στερούνται κριτικής σκέψης κυρίως λόγω χαμηλού μορφωτικού επιπέδου. Άνθρωποι που λόγω ενστίκτου αυτοσυντήρησης αντιδρούν ανακλαστικά σε όσα τους συμβαίνουν και ενώ μπορούν να επιλέξουν από ένα μεγάλο φάσμα πολιτικών σχηματισμών, εγκλωβίζονται στη ΧΑ. Άνθρωποι που δυσκολεύονται να σκεφτούν κριτικά και να καταλάβουν ποιος και ποιοι μηχανισμοί τους καταδυναστεύουν, "γοητεύονται" σχεδόν από τόσο παλιά όσο και η ανθρώπινη Ιστορία από το μείγμα υπεραπλουστεύσεων και βίας που τους προσφέρει η ΧΑ, όπως για παράδειγμα ότι τα οικονομικά προβλήματα οφείλονται στους μετανάστες που απειλούν αόριστα την Ελλάδα, ότι λύση είναι να σπας στο ξύλο και να εξοντώνεις φυσικά τον "εχθρό" σου, ότι η λύση δεν είναι η φυγή προς τα μπρος (που πάντα τρομάζει) αλλά η καταφυγή σε ό,τι πιο συντηρητικό υπάρχει, όπως η Εκκλησία και ο Στρατός. 

Η Ακροδεξιά λειτουργεί σε αυτό της το ρόλο ως ανάχωμα που συγκρατά πολιτικές δυνάμεις από το να περάσουν την "άλλη όχθη", δηλ. τον πραγματικό αντισυστημισμό. 

"Ο Φασισμός είναι Καπιταλισμός σε παρακμή", έλεγε ο Λένιν και εννοούσε αυτό ακριβώς που βλέπουμε δίπλα μας. 

Κλιμάκια φασιστών να λειτουργούν μέσα στην Αστυνομία, την ΕΥΠ, αλλά και το Δικαστικό Σώμα υποστηρίζοντας (μαζί με ένα τμήμα της οικονομικής ελίτ) ένα Νεοναζιστικό φορέα, του οποίου προΐσταται ένας παλιός ΚΥΠατζής. Έναν φορέα που τρομοκρατεί όποιον αρθρώνει αντίθετο λόγο, που δολοφονεί αθώους ανθρώπους, που κάνει ότι μπορεί για να στηρίξει ένα Σύστημα σε βαθιά Κρίση. 

Ένα Σύστημα σε παρακμή.

Γιατί η Ακροδεξιά αποτελεί πάντα δεκανίκι του συστήματος (Μέρος 1ο)

Αυτοσυστήνονται ως "αντισυστημικοί". Εμφανίζονται τάχα να αντιμάχονται το "σάπιο κατεστημένο", δήθεν εκφράζοντας τον αγανακτισμένο πολίτη.

Όμως στην ουσία δεν είναι τίποτα από αυτά.

Η Ακροδεξιά υπήρξε πάντα ιστορικά το ύστατο, σίγουρο, σταθερό δεκανίκι της πολιτικο-οικονομικής ελίτ, το "μακρύ χέρι" του συστήματος, όποτε και όπου κι αν έχει εμφανιστεί στην σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας. 

Μια μικρή, στοιχειώδης αναδρομή στο φαινόμενο του Γερμανικού Ναζισμού την δεκαετία του 1920 μέχρι και το 1933 (οπότε και κατάλαβε πραξικοπηματικά την εξουσία),  μπορεί να πείσει κάθε δύσπιστο. 

Θα κάνω μόνο μερικές κομβικές αναφορές πάνω στην ιστορική εμπειρία:

Ήδη μέχρι τις αρχές των '20 η μποσελβίκικη επανάσταση στη Γερμανία έχει αποτύχει. Η αστική δημοκρατία έχει επικρατήσει και οι κομμουνιστές δεν αποτελούν απειλή. 

Το μικρό ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ σε συνεργασία με τον ήρωα στρατηγό του Α' ΠΠ Λούντερντορφ οργανώνει πραξικόπημα στις 9/11/1923. Το πραξικόπημα αποτυγχάνει. Ο Χίτλερ συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε 5 χρόνια φυλακή. Αποφυλακίζεται μετά από 9 μήνες! Το κόμμα του τίθεται σε παρανομία, αλλά μέχρι το 1928 νομιμοποιείται ξανά για να πάρει στις εκλογές 2,6% την ίδια ώρα που το ΚΚΓ είχε το 10,6% των ψήφων. 

Μεσολαβεί το οικονομικό κραχ του 1929 που ισοπεδώνει την παραπαίουσα μετά τον Α' ΠΠ Γερμανική οικονομία, και οι Ναζί αυξάνουν την δύναμή τους από 18 % σε 37% από το 1930 ως  το 1932. Στις ίδιες εκλογές το ΚΚΓ αυξάνει οριακά δυνάμεις σε 13% το 1930 και 17% το 1932. Το μεγάλο εκλογικό κέρδος των Ναζί προκύπτει σε κυρίως βάρος των Σοσιαλδημοκρατών που από 30% το 1928 πέφτουν στο 20% το 1932, μαζεύοντας παράλληλα ψήφους από τα υπόλοιπα συντηρητικά, εθνικιστικά, μοναρχικά κόμματα που σταδιακά συρρικνώνονται. 

Το 1932 κατεβαίνει στις προεδρικές εκλογές, χάνει με διαφορά από τον συντηρητικό Χίντεμπουργκ, αλλά κερδίζει πλέον ανοιχτά την υποστήριξη του βιομηχανικού κεφαλαίου και των αστών πολιτικών όπως Φον Πάπεν και ο Χουγκενμπεργκ που βλέπουν στον Χίτλερ τον "δικό τους άνθρωπο" σε μια ασταθή πολιτική σκήνη όπου τα "παραδοσιακά" κόμματα έχουν αποδυναμωθεί. Οι ίδιοι κύκλοι πείθουν τον συντηρητικό πρώην στρατάρχη Πρόεδρο Χίντεμπουργκ να ορίσει τον Χίτλερ καγκελάριο, όπως και γίνεται το 1933. Οι Ναζί πια καταλαμβάνουν τον κρατικό μηχανισμό και αμέσως με τη χρήση "Ταγμάτων Εφόδου" ξεκινάν διώξεις και περιορισμούς πρωτίστως κατά της Αριστεράς, στήνοντας την προβοκάτσια της πυρπόλησης του Κοινοβουλίου (Ραϊχσταγκ) που προκαλούν οι ίδιοι και αποδίδουν ψευδώς στους Κομμουνιστές. Από κει και πέρα, οι Ναζί γαντζώνονται στην εξουσία, "στήνουν" τις επόμενες εκλογές και καταργούν κάθε δημοκρατικό θεσμό. Τα υπόλοιπα (υποθέτω) είναι γνωστά......

Τρεις είναι οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν τους Ναζί στην εξουσία και είναι σημαντικό να τους απαριθμήσω γιατί κάθε ομοιότητα με το σήμερα ΔΕΝ είναι συμπτωματική:

1. Το μεγάλο οικονομικό κραχ του 1929 και η τραγική 'Υφεση που ακολούθησε στη Γερμανία

2. Οι εξευτελιστικοί οικονομικοί και εθνικοί όροι που επιβλήθηκαν στη Γερμανία μετά τον Α' ΠΠ, που σε συνδυασμό με την Ύφεση εξευτέλισαν την εθνική περηφάνια των Γερμανών

και

3. Ο εναγκαλισμός των Ναζί από το Γερμανικό κεφάλαιο και τη Γερμανική μεγαλοαστική τάξη, που όχι μόνο ποτέ δεν περιόρισαν ή τιμώρησαν τον πραξικοπηματία Χίτλερ του 1923, αλλά αντίθετα τον ανέθρεψαν οικονομικά και πολιτικά κατορθώνοντας τελικά να τον φέρουν στην εξουσία ως αμύντορα των δικών τους συμφερόντων.

Αν τώρα μεταφέρει κανείς τα 3 παραπάνω αίτια στην σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα προσθέτοντας και το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει γιατί γιγαντώθηκε το πρόβλημα με τους φασίστες της ΧΑ.

Όσον αφορά τα αίτια 1 και 2 που συνδέονται με την οικονομική κρίση και την μείωση της εθνικής ανεξαρτησίας αυτής της χώρας, δεν νομίζω ότι χρειάζονται περαιτέρω εξηγήσεις.
Αυτό που ίσως χρήζει ανάλυσης είναι η σύνδεση ΧΑ, του Κράτους και του πολιτικού συστήματος.

Ας ξεκινήσω με τον Αρχηγό, τον "κύριο" Μιχαλολιάκο.Ο ευγενής αυτός άνθρωπος έχει πολύ συγκεκριμένη προϊστορία. Σταχυολογώ:

Συλλαμβάνεται το 1976 διότι ξυλοκόπησε δημοσιογράφους που κάλυπταν την κηδεία του αρχιβασανιστή της Χούντας Μάλλιου.
Συμμετέχει το 1978 σε σειρά τυφλών βομβιστικών επιθέσεων σε αθηναϊκά σινεμά που διέπραταν το "αμάρτημα" να παίζουν Σοβιετικές ταινίες. Στη σειρά αυτών των επιθέσεων τραυματίζονται συνολικά 33 θεατές, ένας δε απ' αυτούς από βόμβα που εκρήγνυται στις 11/3/1978 στον κινηματογράφο ΕΛΛΗ χάνει και τα δύο του πόδια........... Ενώ στην αρχή κατηγορείται για κακούργημα που μπορεί να επιφέρει ακόμα και ισόβια κάθειρξη, το Κράτος μετατρέπει την κατηγορία σε ....πλημμέλημα και ο συγκεκριμένος "κύριος" καταδικάζεται (αφού πρώτα καρφώσει τους συνενόχους του) στην εξοντωτική ποινή των 13 μηνών, από την οποία εκτίει 11 μήνες και επιστρέφει "σωφρονισμένος" πλέον στην κοινωνία....

Στη συνέχεια, το Κράτος ευγνωμωνόντας τον κύριο αυτό για την "προσφορά" του, τον εντάσσει ήδη από το 1982 στο μισθολόγιο της ΚΥΠ όπου συγκαταλέγονται και άλλα πληρωμένα συστημικά πρακτοράκια, όπως ο έτερος Φύρερ κος Κώστας Πλεύρης. Το έγγραφο που το αποδεικνύει υπάρχει στα wikileaks (πηγή) και είναι αυτό.

Με τη διπλή πλέον ιδιότητα του βομβιστή και του ΚΥΠατζή, ο κος Μιχαλολιάκος εντάσσεται το 1984 στην ΕΠΕΝ (το Χουντικό κόμμα της Μεταπολίτευσης) και αναλαμβάνει επικεφαλής της νεολαίας, αλλά αποχωρεί και ιδρύει το 1985 την ΧΑ, που όμως ξεκινά ουσιαστική πολιτική δράση μετά το 1993.
(Σημ.: Τον Μιχαλολιάκο στην νεολαία της ΕΠΕΝ διαδέχθηκε ο Μάκης ο Βορίδης ο Υπουργός....)

Στις "φωτεινές" στιγμές της ΧΑ και της Κρατικής προστασίας που αυτή απολαμβάνει, είναι η Υπόθεση της δολοφονικής επίθεσης στον τότε φοιτητή Δημήτρη Κουσουρή στις 16/06/1998.
Δράστης το πρωτοπαλίκαρο του Μιχαλολιάκου, ένας μπετόβλακας με το όνομα Αντώνης Ανδρουτσόπουλος, περισσότερο γνωστός με το "ηρωικό" παρατσούκλι "Περίανδρος". Το θύμα, ο Κουσουρής, διέφυγε από θαύμα το θάνατο και ο Ανδρουτσόπουλος τη σύλληψη για 8 συνεχόμενα χρόνια. Επίσημα, είχε διαφύγει στη ........Βενεζουέλα. Η αλήθεια είναι ότι υπό την προστασία της μισής Αστυνομίας κρύβονταν. Εμφανίστηκε δημόσια το 1999 στην κηδεία του Δικτάτορα Παπαδόπουλου, αλλά έπεσε σε ....τυφλούς αστυνομικούς. Τελικά παραδόθηκε το 2005 και καταδικάστηκε σε 21 χρόνια για τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας. Το 2009 δικάστηκε η έφεση, οι τρεις ανθρωποκτονίες έγιναν .........μία και τα 21 χρόνια κατέληξαν 12. Από πέρυσι κυκλοφορεί ελεύθερος. Δικηγόρος υπεράσπισής του ο κος Μιχαλόλιας, γνωστός ποινικολόγος και αδελφός του Μιχαλολιάκου. Η αίθουσα του Εφετείου το 2009 ήταν κατάμεστη από φασίστες ΧΑυγίτες που ασκούσαν πίεση στους ενόρκους ενώ ο Πρόεδρος έκανε την πάπια.....

Ο "διάδοχος" του Περίανδρου, ο κλαρινογαμπρός με τη σβάστικα τατουάζ στο μπράτσο, o Ηλίας ο Κασιδιάρης κατηγορήθηκε για συνέργεια σε ληστεία που συνέβη τον Οκτώβριο του 2007 στην Πανεπιστημιούπολη. Ένας άλλος πρόεδρος, αυτός του δικαστηρίου που τον δίκασε μετά από πολλές αναβολές το 2013, και πάλι επέτρεψε να πλημμυρίσει η δικαστική αίθουσα από φουσκωτούς ΧΑυγίτες, και και πάλι επέτρεψε τις απειλές των ΧΑυγιτών προς τους μάρτυρες, και τελικά το δικαστήριό του αθώωσε τον καϋμένο τον Ηλία, δεχόμενο την άποψη ότι η βασική μάρτυρας κατηγορίας και καθηγήτρια Πανεπιστημίου είναι αναξιόπιστη αφού ήταν οπαδός του Σύριζα καθώς κάποτε λέει είχε υπογράψει μια δήλωση διαμαρτυρίας υπέρ φοιτητών..........

Παράλληλα, εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια κάποιοι γνωστοί - άγνωστοι διαλύουν κάθε ειρηνική διαδήλωση σε πλήρη και αγαστή συνεργασία με τις δυνάμεις της Αστυνομίας, όπως αποκαλύπτουν εδώ και χρόνια ΔΕΚΑΔΕΣ βίντεο στο Youtube. Και φυσικά οι δυνάμεις της Κρατικής Ασφάλειας αδυνατούν να συλλάβουν έστω έναν από τους γνωστούς - αγνώστους, όπως αδυνατούν εν μέσω ενός δρόμου (της Σταδίου) πλημμυρισμένου από κάμερες να ταυτοποιήσουν τους δολοφόνους της Marfin........

Και ενώ το φασιστικό μόρφωμα που πια αισθάνεται πιο δυνατό από ποτέ, ξεκινά δεκάδες βιαιοπραγίες κατά μεταναστών με αποτέλεσμα ακόμα και το θάνατο (π.χ. 17/01/2013), το αυτί ΚΑΝΕΝΟΣ Υπουργού, Δικαστικού, Αστυνομικού ή άλλου Κρατικού παράγοντα εδώ και χρόνια ΔΕΝ ίδρωσε! 

Μέχρι που άρχισε να δολοφονεί και Έλληνες................................ 

(συνεχίζεται....)

Με μπλε και πράσινους κόκους ...και στο βάθος η χρυσή εφεδρεία!

Το πρόβλημα κλασικό.

Έχεις δύο παρόμοια προϊόντα που στην ουσία έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα, αλλά πρέπει να τα κάνεις να ξεχωρίσουν για να κερδίσεις το καταναλωτικό κοινό.

Η διαφήμιση παλιά και η λύση παλαιότερη.

Νάτη η μεγάλη ιδέα:
Το τάδε απορρυπαντικό διαφέρει από τα άλλα γιατί διαθέτει κάτι άλλο που ο ανταγωνισμός δεν έχει: Μπλε και Πράσινους κόκκους!

Η διαφορά αυτή, ασήμαντη για την αποτελεσματικότητα της ικανότητας καθαρισμού, τίποτε περισσότερο από λίγοι παραπάνω κόκκοι βαμμένοι με μπογιά, είναι ικανοί για να κάνουν το προϊόν να ξεχωρίζει δραματικά από τον άχρωμο ανταγωνισμό. Είναι η διαφορά που θα κάνει το προϊόν με τους κόκκους να διακριθεί έναντι του αντίπαλου προϊόντος.

Σήμερα το διαφημιστικό τρικ έχει μεταφερθεί σε άλλα, σύγχρονα προϊόντα. Στα πολιτικά κόμματα.
 
Στην Ελλάδα, η ΝΔ και η ΠΑΣΟΚΟΡΗΜΑΔ δεν έχουν πια καμία διαφορά στα πολιτικά ζητήματα.
ΝΑΙ σε όλα όσα λένε οι δανειστές, ΝΑΙ σε όλα όσα ζητάει το Κεφάλαιο.
Η εικόνα όμως που εκπέμπουν προς τους ψηφοφόρους πρέπει να τα κάνει να διαφέρουν. Σε αντίθετη περίπτωση ο ψηφοφόρος είτε απλά θα μπερδευτεί, είτε στη χειρότερη περίπτωση θα απαξιώσει και τους δύο.
Ποια λοιπόν είναι η λύση?
Να δημιουργηθούν τέτοιες τεχνητές διαφορές ανάμεσα στα κόμματα - προϊόντα, ικανές ώστε αυτά να ξεχωρίζουν. 
Και δεν πρόκειται φυσικά για διαφορές ουσίας, γιατί τέτοιες δεν μπορούν να υπάρξουν πια ανάμεσά τους. 
Πρόκειται για ανούσιες διαφορές, όπως οι μπλέ & κόκκινοι κόκκοι στα απορυπαντικά, όπως το διαφορετικό χρώμα στο μπουκάλι της μπύρας....... 

Έτσι η ΝΔ επέλεξε να ντύσει το προϊόν της με αναφορές στην πατρίδα, στην Παναγιά και τη βοήθειά της, στα σώματα ασφαλείας και το στρατό, σε κάθε τι που θα ερεθίσει θετικά τον κλασικό μαλάκα συντηρητικό ψηφοφόρο και η ΠΑΣΟΚΟΡΗΜΑΔ επέλεξε την ετικέτα που μιλάει για κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών και των αρχαίων ελληνικών από τα σχολεία, ώστε να ερεθίσει θετικά τον κλασικό μαλάκα προοδευτικό ψηφοφόρο. 

Και βάζω το χαρακτηρισμό "μαλάκας" γιατί αν το καλοσκεφτείς, ουδείς σοβαρός συντηρητικός ψηφοφόρος θα εμπνευστεί από αναφορές στην "βοήθεια της Παναγιάς" και ουδείς σοβαρός προοδευτικός ψηφοφόρος θα εμπνευστεί από την προοπτική κατάργησης των αρχαίων ελληνικών από τα σχολεία.

Αυτή είναι η πραγματικότητα με απλά λόγια. Marketing και τίποτε περισσότερο.

Και ποιος καλύτερος για να προβοκάρει και να διαφημίσει τη νέα συσκευασία που κάνει την ΠΑΣΟΚΟΡΗΜΑΔ να ξεχωρίζει, από την κα Ρεπούση, το κλασικό παράδειγμα νεο-έλληνα που ανελήχθη χωρίς ουσιαστικά προσόντα, παρά μόνο την υποστήριξη από την "παρέα" της, κάποιους οσφυοκάμπτες ψευτοπροοδευτικούς που κάνουν καριέρα πουλώντας υποκριτικά δήθεν ακτιβισμό περί τα "ανθρώπινα δικαιώματα" κινούμενοι με αξιοθαύμαστη ευελιξία χελιού από τις παρυφές της ΝΔ μέχρι τις παρυφές του Σύριζα.

Καλό λοιπον το κόλπο του marketing που εφαρμόζουν τα κόμματα της κυβέρνησης, αλλά μάλλον "λίγο". 

Τα τρικ δεν πιάνουν, τα κουκιά δεν βγαίνουν, ο Σύριζα έχει πάρει κεφάλι άσχετα με ότι παρουσιάζουν οι δημοσκοπήσεις και κάπου εκεί -όλως τυχαία- βγαίνει το αρχιπαπαγαλάκι ο Μπαμπίνο Παπαδημητρίου να μας πει ότι η ΝΔ θα μπορούσε να συνεργαστεί με το "σοβαρό" τμήμα της Χρυσής Αυγής...... 

Έχει ξαναγίνει. Σε άλλες εποχές, με άλλα χαρακτηριστικά, αλλά έχει ξαναγίνει. 

Το 1974 ο Καραμανλής για να στήσει την μεταπολιτευτική συντηρητική παράταξη, απορρόφησε στη ΝΔ το συντηρητικό κομμάτι της Ένωσης Κέντρου (π.χ. Μιχάλη Παπακωνσταντίνου) και κεντρώα κόμματα ή στελέχη που μέχρι τότε τον ....έχεζαν πατόκορφα, όπως το Κόμμα Φιλελευθέρων του πατρός Μητσοτάκη. 

Τότε το ονόμασαν "Διεύρυνση", σήμερα θα βρουν κάποιον αντίστοιχο ευφημισμό για να απορροφήσουν τμήμα της Χρυσής Αυγής. 'Αλλωστε αυτή φαίνεται η μόνη λύση για να ξανακάνει η ΝΔ κυβέρνηση μετά τις εκλογές όποτε και να γίνουν αυτές. 

Όσον αφορά την ΧΑ, σε επόμενη ανάρτηση θα αναφερθώ σε μεγαλύτερη έκταση και βάθος.

Ζεστός Μήνας Αύγουστος.....

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι....
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Στίχοι-ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης
Ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Να με θυμάσαι
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας
Ερμηνεία: Μελίνα Μερκούρη

Τα ήσυχα βράδια
Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος (....με τα ψηλα ρεβερ!)
Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
Ερμηνεία: Αρλέτα

Το καλοκαίρι θα 'ρθει
Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς
Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
Ερμηνεία: Φοίβος Δεληβοριάς

Η χαμένη αξιοπρέπεια

Κάπου εκεί στα τέλη της δεκαετίας του '80 η μπάλα χάθηκε και στην Ελλάδα.... 

Βέβαια η ομογενοποίηση των ψυχών και των αξιών είχε αρχίσει από πιο παλιά σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Η Ευρώπη είχε ήδη πάψει να παράγει ιδέες από τα τέλη της δεκαετίας του '60, το ενδιαφέρον για την πολιτική και τα κοινά άρχισε σταθερά να χάνει έδαφος στην ίδια ήπειρο μετά τη (σχεδιασμένη για αυτό) δολοφονία του Άλντο Μόρο στην Ιταλία το 1978, ο ευρωπαϊκός πολιτισμός έσβηνε ήδη μετά τη δεκαετία του '80 στα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά κέντρα.

Τη θέση τους κατέλαβαν οι "ιδέες", η "πολιτική" και η "κουλτούρα" που αναφέρουμε συνήθως ως Αμερικάνικη, στην ουσία όμως είναι οι ιδέες, η πολιτική και η κουλτούρα της Παγκοσμιοποίησης.

"Ein Volk, ein Reich, ein Führer" (ένας Λαός, ένα Κράτος, ένας Ηγέτης) έλεγαν παλιά οι Ναζί στη Γερμανία, αλλά το σύνθημα αυτό είναι σήμερα το πρόταγμα της Παγκοσμιοποίησης, το πρόταγμα του Νεο-φιλελευθερισμού. 

Ένας Ηγέτης μπορεί να μην υπάρχει, υπάρχει όμως ένα παρόμοιο κράτος παντού που εφαρμόζει τις ίδιες ιδεοληπτικές οικονομικές θεωρίες, και Πολιτικοί-Καρμπόν που μιλάνε, φέρονται και ασκούν πολιτική με ίδιο και απαράλλαχτο τρόπο.

Και γίναμε όλοι ένα........ Όλοι για τη μάσα, όλοι για τα φράγκα, όλοι για την πάρτη μας, με τον ίδιο τρόπο ζωής, την ίδια (υπο)κουλτούρα, την ίδια (χαμένη) αισθητική, την ίδια (άδεια) "ψυχή".Και όσον αφορά τις Αξίες, αντικαταστάθηκαν όλες από τηη μια, τη μοναδική, απόλυτη, υπέρτατη Αξία, το ΚΕΡΔΟΣ!

Είναι τόσο βίαιη και απόλυτη η ισοπέδωση της διαφορετικότητας των ανθρώπων και των πολιτισμών που ακόμα και χαμηλού "κινδύνου" δραστηριότητες έχουν περάσει από την βαριά πρέσα της εξομάλυνσης. Ζούμε την εποχή που η Εθνική Βραζιλίας παίζει την ίδια μπάλα όπως και η Εθνική Ιταλίας, ένα αυτοκίνητο της FIAT είναι ίδιας ποιότητας και δυνατότητας με ένα VW, ένας πιτσιρικάς σε μια παραλία της Κυανής Ακτής στη Γαλλία ακούει το ίδιο (χαζοπόπ) τραγούδι που ακούει και ο αντίστοιχος πιτσιρικάς στη Λούτσα.

Εδώ στην Ελλάδα, η φθίνουσα πορεία μετά το τέλος της δεκαετίας του '80 είναι σταθερά επιταχυνόμενη. 

Στον πολιτισμό, στο κυρίαρχο δηλαδή συστατικό της "Ελληνικής ταυτότητας", το λαϊκό τραγούδι αντικαταστάθηκε από το Σκυλοτσιφτετέλι, η μουσική ποίηση από τους Καρβελοφοίβους, το έντεχνο ενός Μούτση, Μικρούτσικου, Λοίζου, Σαββόπουλου από κάτι μίζερους κλαψομούνηδες τύπου Μάλαμα, ο κινηματογράφος του Αγγελόπουλου, του Κούνδουρου, του Νικολαΐδη, από το "Safe Sex" και την "Πολίτικη Κουζίνα", ο πεζός λόγος ενός Τσίρκα, ενός Μουρσελλά, ενός Ταχτσή από κάτι "λογοτεχνήματα" του τύπου "Οι μάγισσες της Σμύρνης" και "Όχι πια σεξ, μόνο φίλοι".

Η ομορφούλα η Μαρία η κόρη του μπακάλη απ' το Αιγάλεω έγινε "Μαρί" αφού πρώτα παντρεύτηκε ένα ραμολιμέντο που κατέχει μεγάλο κανάλι και ασχολείται πλέον με .....φιλανθρωπίες, ο Μήτσος από το Περιστέρι, έβαλε αεροτομή στο Golf και μιμείται τον .... Stan, ενώ ακόμα και η λαϊκή κωμική σάτιρα του Χάρυ Κλυν αντικαταστάθηκε από τις απίστευτα χαμηλού επιπέδου γελοιότητες του ...Σεφερλή.

Ο νεο-Έλληνας έπεσε σε καλά στημένη παγίδα, σαν έτοιμος από καιρό.....

Πίστεψε τα λόγια των "εκσυγχρονιστών" των Σημίτη & Co. ότι ξαφνικά έγινε οικονομικά ισχυρός, ότι πλέον με το σκληρό € θα μεταμορφωθεί σε Γερμανός, ότι δεν τρέχει τίποτα αν έχει 20 φουσκωμένες πιστωτικές και 3 διακοποδάνεια να τρέχουν. Και όχι μόνο: Ο νεο-Έλληνας οδηγήθηκε έντεχνα και σταθερά με τεχνικές που κάνουν τον Γκέμπελς να μοιάζει ερασιτέχνης, στο να δανειστεί με δόση πάνω από το μισό εισόδημά του για να αποκτήσει σπίτι 120 κατ' ελάχιστο τετραγωνικών, δεύτερο και τρίτο αυτοκίνητο και ένα πορτοφόλι πιστωτικές, την ίδια ώρα που έχανε τις αποταμιεύσεις του στο Χρηματιστήριο το 1999 χωρίς να ακουστεί ψίθυρος για τη ληστεία. 

Και όταν η Μεγάλη Φούσκα έσκασε, άφησε πίσω της έναν λαό ημι-ηλίθιο και αποβλακωμένο που ακόμα δεν έχει κατ' ελάχιστο συνειδητοποιήσει σε τι κατάσταση βρίσκεται και τι τον περιμένει μπροστά. Και πως να ήταν αλλιώς για έναν λαό που έχει πια χάσει τη ψυχή και την αξιοπρέπειά του.

Έναν λαό σε πλήρη σύγχυση με ανύπαρκτη κριτική σκέψη, έναν λαό που περνάει τη Βίσση για Σταρ, τον Χατζηγιάννη για σπουδαίο καλλιτέχνη, τον Βύρωνα Πολύδωρα για "Λόγιο", τον Β. Βενιζέλο για ισορροπημένο άνθρωπο, τη Χρυσή Αυγή για αντισυστημική δύναμη, τον Τ. Θεοδωρακόπουλο για διανοούμενο, τον Πρετεντέρη για δημοσιογράφο και ΤΑ ΝΕΑ για εφημερίδα.

Έναν λαό με 1.500.000 ανέργους από τους οποίους ούτε το 10% δεν έχει κατέβει στο δρόμο, με ανύπαρκτες προοπτικές για τα επόμενα τουλάχιστον 10 χρόνια (και λίγα λέω), που όμως τσιμπάει με τη μία στα διάφορα success story. 

Το μόνο που τον προβληματίζει φαίνεται να είναι αν στην περίπτωση που ξαναγυρίσει στη Δραχμή θα μπορεί να αγοράσει LCD 52" και κυρίως αν η Αριστερά έχει 100% εγγυημένα αποτελεσματικό πρόγραμμα (ενώ είναι σχεδόν βέβαιος ότι οι κυβερνώντες που ψηφίζουν έχουν). Κατά τα άλλα, στέκεται παθητικός θεατής και βλέπει τα ..........τρένα να περνούν

Η σύγχυση όμως θα παράγει αποτελέσματα. Άσχημα αποτελέσματα που θα λουστούμε όλοι και μάλιστα αρκετά σύντομα. 

Γιατί δεν χρειάζονται "αντιρατσιστικά" νομοσχέδια

• Γιατί ο ρατσισμός είναι ιδεολογία. Συγκεκριμένα είναι η ιδεολογικοποίηση του μίσους που πηγάζει από τα φοβικά ενστίκτα του Ανθρώπου. Και οι μισάνθρωπες ιδεολογίες αντιμετωπίζονται ριζικά μέσα στη κοινωνία με τον ορθό λόγο, την πολιτική πάλη και -κυρίως- με Παιδεία, γιατί είναι πρωτίστως ζήτημα Παιδείας. Όχι με ποινικά μέτρα. Εκτός αν θέλουμε να λέμε υποκριτικά ότι κάνουμε κάτι εναντίον του ρατσισμού, χωρίς στην ουσία να βλέπουμε το πρόβλημα.

• Γιατί οι ιδέες όσο και  ανόητες, απεχθείς, ή απάνθρωπες και να 'ναι, ΔΕΝ πρέπει να διώκονται! Αν νομιμοποιήσουμε και αποδεχθούμε την ποινική αντιμετώπιση των ιδεών ανοίγουμε άσχημα μονοπάτια.... Πολύ άσχημα μονοπάτια που οδηγούν καρφί στον Ολοκληρωτισμό. Έστω ότι σήμερα ποινικοποιούμε τις ρατσιστικές ιδέες. Στο μέλλον ποιος διασφαλίζει ότι δεν θα ποινικοποιηθούν οι ιδέες της Δημοκρατίας, του Κομμουνισμού ή ακόμα και του Χριστιανισμού για παράδειγμα?

• Γιατί αν θέλεις, αν σ' ενδιαφέρει ειλικρινά να τσακίσεις τους ρατσιστές για τις πράξεις τους, απλά εφαρμόζεις το ποινικό δίκαιο. Μαντρώνεις το κάθε πιθηκοειδές που σπάει με το "έτσι γουστάρω" πάγκους μικροπωλητών ή μαχαιρώνει όποιον βρει μπροστά σου με σκούρο δέρμα, επί τόπου και χωρίς πολλά λόγια. Και για να το κάνεις αυτό αρκεί ο ποινικός νόμος, δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω. 

• Γιατί αν έχεις σοβαρές ενδείξεις ότι το Α ή το Β κόμμα ή πολιτική οργάνωση, προβαίνει σε ρατσιστικές επιθέσεις, πράξεις ή ενέργειες (που είναι ποινικά κολάσιμες) βάζεις την αστυνομία μαζί με τον εισαγγελέα να κάνει κάθε τόσο και από μιά "επίσκεψη" στα γραφεία του. Όπως ακριβώς έχει κάνει η αστυνομία τόσες και τόσες φορές σε γραφεία αντιεξουσιαστικών οργανώσεων ή σε καταλήψεις. Αλήθεια, στα γραφεία της Χρυσής Αυγής έχει κάνει ποτέ έλεγχο η Αστυνομία?????... Πως είπατε????? Δείτε στο βίντεο πως ο μπράβος με το όνομα Παναγιώταρος κάνει επίδειξη στα γραφεία της ΧΑ των μπαστουνιών του μπειζμπολ(!!!!) που διαθέτει η οργάνωση. Να θυμίζω ότι όταν στην Βίλλα Αμαλία είχαν βρεθεί δυό στηλιάρια, τα καθεστωτικά ΜΜΕ τσίριζαν για τα "όπλα" των τρομοκρατών....

• Γιατί αν θέλεις να αποδυναμώσεις τις ρατσιστικές οργανώσεις, κόβεις μαχαίρι τiς διασυνδέσεις ακροδεξιάς - Κράτους - Mηχανισμών καταστολής. Τέλος η προστασία της ΧΑ από την Αστυνομία, τέλος η ασυλία της ΧΑ από τα όργανα της τάξης. Αν το πολιτικό σύστημα το θέλει, η ΧΑ τελειώνει σε 48 ώρες. Αλλά δεν το θέλει... 

Και τέλος, γιατί αν θέλεις να χτυπήσεις το Φασισμό και την μήτρα του τον ρατσισμό, εξαλείφεις τα αίτια που τον τροφοδοτούν. Φτιάχνεις μια κοινωνία με ευημερία, συνοχή και αξιοπρέπεια. Μια κοινωνία βυθισμένη στη φτώχεια, την ύφεση και την εξαθλίωση, καλλιεργεί τις φοβίες, τα πιο πρωτόγονα συναισθήματα, τον ατομισμό και εν τέλει τον Φασισμό. 

Αυτό διδάσκει η Ιστορία.

Τι ανάπτυξη θέλουμε? Η περίπτωση του λιμανιού στο Τυμπάκι.

Ελευσίνα σήμερα: Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα....

Κάποτε 20χλμ μακριά από την Αθήνα, υπήρχε μια μικρή πόλη πάνω στη θάλασσα, η Ελευσίνα. Πίσω της απλώνονταν μια μικρή εύφορη πεδιάδα, το Θριάσιο Πεδίο. Η πόλη αυτή υπήρξε στο μακρινό παρελθόν ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της Αρχαίας Ελλάδας, μέγιστο θρησκευτικό κέντρο της αρχαιότητας. Ο τόπος ήταν ευλογημένος: Ήρεμα νερά, ελαιώνες, και η παρουσία της Περσεφόνης να στεφανώνει τη φύση και τους ανθρώπους βγαίνοντας από τα έγκατα της Γης κάθε άνοιξη. 

Τα χρόνια πέρασαν, τα φτηνά εργατικά χέρια μετά την καταστροφή του 1922 πολλαπλασιάστηκαν και κατά συνέπεια τα πρώτα εργοστάσια εμφανίστηκαν στην Ελευσίνα λόγω του φυσικού της λιμανιού και της γειτνίασης με την πρωτεύουσα. 

Και μετά ήρθε ο Πόλεμος και ο Εμφύλιος που πίσω τους άφησαν μαι Ελλάδα ερείπιο... 

Στις μεταπολεμικές δεκαετίες αρχίσαμε να μιλάμε και να αναζητούμε την Ανάπτυξη που θα μας έβγαζε πια από το τέλμα.

Ίσως τότε να μην γνωρίζαμε..... 

Να μην γνωρίζαμε ούτε καν σε παγκόσμιο επίπεδο, τι σημαίνει νέφος, τι σημαίνει ρύπανση, τι σημαίνει περιβάλλον, τι σημαίνει ποιότητα ζωής, τι σημαίνει αειφορία.
Το αποτέλεσμα της "ανάπτυξης" γνωστό: Η Ελευσίνα γέμισε με διυλιστήρια πετρελαίου, χαλυβουργική βιομηχανία, τσιμεντοβιομηχανίες, ναυπηγεία, διαλυτήρια πλοίων και το Θριάσιο Πεδίο με βιομηχανικές μονάδες και ένα στρατιωτικό αεροδρόμιο, τα περισσότερα από αυτά χτισμένα πρόχειρα και άναρχα, δίπλα στα σπίτια των κατοίκων και τις αρχαιότητες.

Αποτέλεσμα: Η Ελευσίνα σήμερα βουλιάζει στην ρύπανση και την υποβάθμιση. Η ήρεμη θάλασσα μπροστά της είναι πλεον η πιο ρυπασμένη θαλάσσια περιοχή στην Ελλάδα. Οι αρχαιότητές της πνίγονται από τσιμινιέρες και παλιοσίδερα. 

-----------------------------------

 

Τυμπάκι: Μια τεράστια αμμουδιά και στο βάθος ο Ψηλορείτης

Στην νότια Κρήτη, στις ακτές του ζεστού Λιβυκού Πελάγους βρίσκεται μια άλλη περιοχή, η περιοχή της Μεσσαράς. Πρόκειται για μιά τεράστια πεδιάδα ανάμεσα σε ψηλα βουνά που καταλήγει σε μια εξίσου τεράστια αμμουδερή παραλία μήκους 10χλμ. Στην κατάληξή της υπάρχει μια αγροτική κωμόπολη, το Τυμπάκι. 

Η Μεσσαρά είναι ίσως η περιοχή με τη μεγαλύτερη παραγωγή κηπευτικών από θερμοκήπια στην Ελλάδα. Πλούσια γη, με μάλλον πλούσιους αγρότες - καλλιεργητές θερμοκηπιακών ειδών (κυρίως ντομάτες) σε χιλιάδες στρέμματα. Το κλίμα ιδανικό, νερά σχετικά άφθονα (τα τελευταία χρόνια υπάρχει όμως πρόβλημα υπεράντλησης). Τι πιο ιδανικό για να αναπτυχθεί μια πραγματικά καινοτόμος και παραγωγική μορφή αγροτικής παραγωγής όπως για παράδειγμα οι βιολογικές καλλιέργειες!?.

Το αρχαίο λιμάνι του Κομμού και στο βάθος το Τυμπάκι

Η Μεσσαρά όμως είναι και μία από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές περιοχές παγκοσμίως. Εκεί βρίσκεται το μινωϊκό παλάτι της Φαιστού (1700 π.χ.), αλλά και το επίνειό της στη θέση Κομμός (οι ανασκαφές εκεί είναι ακόμη σε εξέλιξη), καθώς και ο διάδοχος της Φαιστού μινωϊκός οικισμός στη θέση Αγ. Τριάδα. Ένα από τα παλαιότερα δείγματα εξελιγμένου πολιτισμού στην Ευρώπη βρίσκονται ακριβώς εδώ. Πρόκειται για τους πρωτομινωϊκούς τάφους κυρίως στο χωριό Καμηλάρι. 

Μάταλα: Λίγα χιλιόμετρα πιο πίσω έρχεται η ...ανάπτυξη

Δεν είναι όμως μόνο αυτό.
Η περιοχή είναι και τουριστικό κέντρο, όχι τόσο αναπτυγμένο όσο θα μπορούσε, αλλά με μεγάλες προοπτικές και δυνατότητες. Άλλωστε εδώ βρίσκεται και ένα από τα πιό γνωστά σημεία αναφοράς (landmarks) του Ελληνικού τουρισμού, ο κόλπος και ο βράχος στα Μάταλα. Οι δυνατότητες ποιοτικής τουριστικής ανάπτυξης γίνονται ακόμα μεγαλύτερες, αφού σε λίγο καιρό πρόκειται  να κλείσει ένα μικρό στρατιωτικό αεροδρόμιο στην περιοχή, το οποίο κόβει μέχρι σήμερα την αμμουδερή παραλία στα δύο, καταλαμβάνοντας μεγάλο τμήμα της.

Και βέβαια, η περιοχή έχει και ιδιαίτερο οικολογικό ενδιαφέρον. Είναι ενταγμένη στο δίκτυο NATURA 2000 (GR4310004, GR4310012, GR4310007) γιατί είναι καταφύγιο ορνιθοπανίδας ενώ είναι διαπιστωμένα τόπος αναπαραγωγής της Χελώνας Caretta-Caretta. 

Να λοιπόν θα έλεγε κανείς, ένας ιδανικός τόπος που μέχρι σήμερα έχει γλιτώσει εν πολλοίς την κατάρα του αυθαιρέτου και του φτηνού τουρισμού, και η οποία διαθέτει τεράστιες δυνατότητες αγροτικής και τουριστικής και ανάπτυξης, παγκόσμιας εμβέλειας αρχαιολογικό ενδιαφέρον και μεγάλη οικολογική σημασία. 

Ιδού ένας ιδανικός τόπος που διαθέτει ό,τι ακριβώς χρειάζεται για την ανάπτυξη ενός άλλου σύγχρονου και ανταγωνιστικού μοντέλου ποιοτικής ανάπτυξης (σε συνδιασμό με την υφιστάμενη ιδιαίτερα κερδοφόρα αγροτική παραγωγή), στηριγμένη στον αρχαιολογικό, οικολογικό αγροτουρισμό σε αναζήτηση τουριστών υψηλού επιπέδου που ψάχνουν για υπηρεσίες υψηλής ποιότητας.  

Όμως, η Ελλάδα βιώνει και πάλι μια καταστροφή, όπως και τότε μετά τον Πόλεμο............

Τα ζητήματα που τίθενται είναι λίγο πολύ τα ίδια, όπως την εποχή που η Ελευσίνα ήταν ένας μικρός παράδεισος. Ανάπτυξη είναι και πάλι το αίτημα. Ανάπτυξη γρήγορα και πάση θυσία για να φύγουμε από το νέο τέλμα.
Όμως αντί να ακολουθήσουμε το αειφόρο μοντέλο που μόλις περιέγραψα, φαίνεται ότι ακολουθούμε και πάλι τα ίδια, παλιά, αναχρονιστικά και ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΑ βήματα του παρελθόντος.

Να τι ονειρεύεται η κυβέρνηση για τον Κόλπο της Μεσσαράς.

Να πως αντιλαμβάνεται την ανάπτυξη:

Τα φαραωνικά σχέδια περιλαμβάνουν την δημιουργία ενός τεράστιου διαμετακομιστικού λιμανιού που θα χρησιμεύει για την μεταφόρτωση containers που θα έρχονται με πλοία (μιλάμε για πλοία 300+ μέτρων μήκους...) από την Κίνα και θα μοιράζονται με άλλα πλοία σε διάφορους ευρωπαϊκούς προορισμούς. Μιλάμε για περίπου 1.000.000 containers ετησίως (νεώτερες πληροφορίες μιλάνε για 2.000.000 ....), ένας αριθμός περίπου ίσος με όσα διακινεί η COSCO στον Πειραιά.........

Τα αποτελέσματα και η πλήρης αλλοίωση του τοπίου και του περιβάλλοντος που θα επέλθει δεν είναι δύσκολο να τα φανταστεί κανείς. Πλήρης μεταβολή των χρήσεων γης στην περιοχή, τσιμεντοποίηση της ακτής, ρύπανση θάλασσας και ακτών,  ηχορύπανση, κλπ, κλπ....

Αντί λοιπόν η εμπειρία της Ελευσίνας, (αλλά και του Περάματος, του Ικονίου, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης) να μας αποτρέψει από μία τραγική επανάληψη της καταστροφής, η κυβερνώντες προσπαθούν για άλλη μια φορά να ικανοποιήσουν τα οικονομικά συμφέροντα των γνωστών οικογενειών της Κρήτης που για χρόνια λυμαίνονται το νησί με ένα τρόπο λειτουργίας που αντίστοιχο βρίσκει κανείς μόνο στη Σικελική Μαφία.  

Και για να γίνει αυτό πρέπει το Τυμπάκι να γίνει Ελευσίνα και η Μεσσαρά Θριάσιο!

Τα ψέματα που αραδιάζουν στον ντόπιο πληθυσμό ξεπερνούν κάθε όριο. 

Θα τα καταρρίψω λοιπόν ένα προς ένα:

1. Το λιμάνι θα διευκολύνει την απευθείας μεταφορά των αγροτικών προϊόντων στις Ευρωπαϊκές αγορές.

Ψέμα!

Το λιμάνι θα είναι "κλειστού" τύπου ώστε τα κινέζικα κοντέινερ να μην φορολογούνται κατά τη διάρκεια της μεταφόρτωσης. Καμμία άλλη δραστηριότητα δεν θα είναι επιτρεπτή. 

Αλλά και έτσι να μην ήταν, μήπως σήμερα το λιμάνι του Ηρακλείου (1 ώρα δρόμος από τη Μεσσαρά) δεν εξυπηρετεί την περιοχή? Έχει κάτι να κερδίσει ο αγρότης αν γλιτώσει τα μεταφορικά μιας ώρας δρόμου? Και επιπλέον, ποιά από τα προϊόντα που παράγει η περιοχή (οπωροκηπευτικά) μεταφέρονται στην Ευρώπη με ......καράβια?!?!?!
 

2. Το λιμάνι θα προσελκύσει Τουρισμό και θα φέρει κρουαζερόπλοια.

Ψέμα!

Ποιος τουρίστας θα κάνει διακοπές ακριβώς δίπλα σε μια ζώνη λιμανιού μεταφόρτωσης? Ποιος τουρίστας θα θελήσει να κάνει μπάνιο σε ρυπασμένη θάλασσα? Ποιός τουρίστας κάνει μπάνιο σήμερα στην Ελευσίνα?

Ποιό κρουαζερόπλοιο κάνει στάση στο Πέραμα για να κάνει στάση και στη Μεσσαρά? Δεν θα προτιμήσει το Ηράκλειο από τις αποβάθρες με τα εκατομμύρια κοντέινερς? 

Η μόνη αλήθεια είναι ότι το λιμάνι θα καταστρέψει την υφιστάμενη τουριστική δραστηριότητα και θα στερήσει από τους κατοίκους κάθε μελλοντική δυνατότητα τουριστικής ανάπτυξης. 
 

3. Το λιμάνι θα φέρει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας

Ψέμα!

Οι λίγες θέσεις εργασίας (περίπου 1000 υπολογίζονται) θα αφορούν τεχνικό προσωπικό που θα δουλεύει στις αποβάθρες. Πόσες όμως χιλιάδες θέσεις εργασίας θα χαθούν από την αγροτική γη που θα τσιμεντωθεί και από τις υφιστάμενες τουριστικές μονάδες που θα κλείσουν?

4. Το λιμάνι θα δημιουργήσει νέες δραστηριότητες στη γύρω περιοχή που θα σχετίζονται με την εξυπηρέτηση των πληρωμάτων και των φορτοεκφορτωτών. 

Άψογο επιχείρημα!

Οι μόνες νέες "δραστηριότητες" που θα αναπτυχθούν στην περιοχή θα είναι κωλόμπαρα για την εξυπηρέτηση των πηγμένων ναυτών της COSCO και των χαμηλά αμοιβόμενων εργατών. 

Αν οι κάτοικοι της περιοχής θέλουν να ανταλλάξουν για τα παιδιά τους τις σημερινές κερδοφόρες και με μεγάλες προοπτικές αγροτικές και τουριστικές τους δραστηριότητες με μελλοντικές χαμηλά αμοιβόμενες θέσεις εργασίες σε κωλόμπαρα (κονσομασιόν, σερβιτόροι), με γειά τους με χαρά τους!!

5. Το λιμάνι θα προσφέρει έσοδα στο Δημόσιο από τη φορολόγησή του και τον ΦΠΑ.

Ψέμα!

Το λιμάνι όπως προείπα θα είναι "κλειστού" τύπου. Θα έχει ειδικό φορολογικό καθεστώς, διαφορετικά δεν υπήρχε περίπτωση οι Κινέζοι να ενδιαφερθούν για αυτό.  
Ακόμα και τα όποια έσοδα που θα ειπράξει το Δημόσιο θα είναι πολύ μικρότερα από τα διαφυγόντα έσοδα λόγω της μειωμένης αγροτικής και τουριστικής δραστηριότητας που το ίδιο το λιμάνι θα προκαλέσει. 

Αν μετά απ' όλα αυτά και χωρίς να αναφερθώ επί της ουσίας στα τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα υπάρχει έστω και ένας κάτοικος της περιοχής που να επιθυμεί το φαραωνικό αυτό έργο..... τότε η ηλιθιότητα αποδεικνύεται ανίκητη!

Τέλος, θα μπορούσε να πει κάποιος: "καλά ρε φίλε, όλη η Ελλάδα είναι ένα μνημείο της φύσης, να μην γίνει πουθενά ένα τέτοιο έργο?? ".

Κι όμως! Υπάρχει τέτοιο ολοκληρωμένο έργο που το έχει πληρώσει χοντρά ο Ελληνικός λαός και η ΕΕ, όμως παραμένει έρημο. Είναι το Λιμάνι του Αστακού στην Αιτωλ/νία, έκτασης 1500 στρεμμάτων που μέχρι σήμερα είναι παντελώς αναξιοποίητο (πηγή)!! Εκεί όμως φαίνεται δεν υπάρχουν τα συμφέροντα των Βαρδινο-Κεφαλλο- .......γιώργηδων για να πιέσουν.

-----------------------------

Ας το πάρουν όλοι χαμπάρι:
 

Το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας που θα την οδηγήσει στην Ανάπτυξη είναι η ιστορία της, ο πολιτισμός της, το περιβάλλον της, η αγροτική της παραγωγή και η ποιότητα των επιστημόνων της. 

Η Μεσσαρά είναι ένα ιδανικός τόπος που μπορεί πιλοτικά να δείξει τις Ελληνικές δυνατότητες σε αυτούς τους τομείς. 
Έχει ό,τι ακριβώς χρειάζεται για την ανάπτυξη ενός άλλου σύγχρονου και ανταγωνιστικού μοντέλου ποιοτικής και βιώσιμης ανάπτυξης. 

Ας μην επαναλάβουμε ξανά τα λάθη του παρελθόντος, τα λάθη της Ελευσίνας, τα λάθη του μετεμφυλιακού καθεστώτος. 
 

Ας πάμε επιτέλους μπροστά! 

Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική σου μελαγχολία, κα Δημουλά!

"Η ζωή αλλάζει

δίχως να κοιτάζει

τη δική σου μελαγχολία",

έλεγε κάποτε ο Σαββόπουλος ............

Ο λόγος με αφορμή τη πρόσφατη βαβούρα πέριξ των δηλώσεων της ποιήτριας Κικής Δημουλά που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων (αρνητικών και θετικών) μιλώντας σε εκδήλωση σχετικά με την Κυψέλη, όπου έχει περάσει τα 76 από τα 81 χρόνια της ζωής της. Τα σχόλια στα οποία επικεντρώθηκε η κριτική αφορούν το τρόπο που εκείνη ερμηνεύει την συμβίωση των Ελλήνων κατοίκων της Κυψέλης με τους πολυάριθμους μετανάστες που έχουν συγκεντρωθεί στην περιοχή τα τελευταία 20 χρόνια.

Οι απόψεις που εξέφρασε η κα Δημουλά δεν είναι τίποτε από αυτά που θα διαβάσετε από τους διάφορους σχολιαστές του Τύπου και του Διαδικτύου.
Οι απόψεις που εξέφρασε η κα Δημουλά δεν είναι ούτε "ρατσιστικές", ούτε "φιλομεταναστευτικές", ούτε "ρεαλιστικές απεικονίσεις" τις πραγματικότητας.

Είναι απλά τα λόγια ενός υπέργηρου ανθρώπου που αναπολεί το παρελθόν και αδυνατεί να αντιληφθεί και να ζήσει το παρόν.



Σταχυολογώ τα πιο ενδιαφέροντα κατά τη γνώμη μου σχόλιά της σε σχέση με την Κυψέλη και τους μετανάστες, προσπαθώντας να ξεχωρίσω την πραγματικότητα από τις (σχεδόν πάντα) εξιδανικευμένες αναμνήσεις και την αλήθεια από τους ευσεβείς πόθους :
(με πλάγια γράμματα οι αυθεντικές δηλώσεις - με κανονικά γράμματα τα δικά μου σχόλια. Πηγή κειμένου εδώ. )

1. Η Κυψέλη ήταν παράδεισος, η οδός Πυθίας που έζησα ήταν ωραίες μονοκατοικίες με κήπους όλα τα σπίτια, γνώριμοι οι κάτοικοι πάρα πολύ, γραφική η Φωκίωνος Νέγρη όπου κατηφόριζα για το Γυμνάσιο το 6ο για την οδό Επτανήσου.

Τώρα έχουν φυτρώσει πάρα πολλά καφενεία εκεί ,τέλος πάντων έζησα εκεί αφού ήταν του πατέρα μου το σπίτι, μετά παντρεύτηκα το 1954, πήγα δυο γωνίες παρακάτω έζησα και εκεί για 15 χρόνια με μια συνεχή νοσταλγία καθώς άρχισαν να χαλάνε τα πράγματα στην περιοχή να φυτρώνουνε οι πολυκατοικίες οι άχαρες και να γκρεμίζονται εικόνες στην ουσία όχι σπίτια, εικόνες που είχαμε επί χρόνια ενστερνιστεί και άρχισα να γκρινιάζω και να λέω: "Θεέ μου θα φύγω από εδώ θα πάω κάπου αλλού".

Σωστά τα λέει η ποιήτρια.
Μόνο που αυτό που περιγράφει τελείωσε κάπου εκεί στα 1960. 

Μετά άρχισε η "ανοικοδόμηση", η αντιπαροχή και οι ωραίοι κήποι γίναν "ακάλυπτοι", "θυρωρεία" και "πυλωτές". 

Η Φωκίωνος Νέγρη (που μέχρι τον πόλεμο περίπου ήταν .....ρέμα!), γέμισε καφετέριες και καφενεία μετά τα τέλη της δεκαετίας του '50 και πεζοδρομήθηκε κάπου τη δεκαετία του '80 επί δημαρχίας Δ. Μπέη.
Όλη την εικοσαετία 1950 - 1970 η Φωκίωνος Νέγρη ήταν στέκι καλλιτεχνών (στο γνωστό "πατάρι" του Φλόκα σύχναζαν από Χατζιδάκι, Γκάτσο και Καμπανέλλη μέχρι Καλουτά και Σαπφώ Νοταρά).

Την περίοδο αυτή, η Κυψέλη ήταν το ταχύτατα αναπτυσσόμενο οικιστικά τμήμα της Αθήνας που κατακλύζονταν από οικογένειες μεσοαστικού προφίλ, κάτι σαν τα Βόρεια Προάστια της δεκαετίας του '90 για να σας δώσω ένα μέτρο σύγκρισης.


2. Μην ξεχνάμε πως οι ξένοι που βρέθηκαν εδώ ήταν λόγω της φτώχειας των χωρών εκείνων. Ήλθαν να ζήσουν εδώ πέρα. Οι ξένοι (οι Αλβανοί τουλάχιστον) επιστρέφουν βέβαια στις πατρίδες τους. Το μόνο που κάνω για την Κυψέλη είναι να ζω ακόμη εκεί.
Θα πρέπει να το πούμε πάντως και αυτό, πρέπει να πω όμως ότι είναι και ένας συνεχής κίνδυνος, κινδυνεύουν οι ντόπιοι από κλοπές φοβερές ακόμη και στον δρόμο.
Σας λέω ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο πράγμα: Πυθίας 42 ήταν το πατρικό μου όπου ζει σε ένα διαμέρισμα η αδελφή μου. Δύο φορές την πήγαν στο νοσοκομείο, δύο φορές την παραμόρφωσε ένας έξω από το σπίτι διότι δεν έβρισκε τα κλειδιά για να μπει μέσα…
Την πρώτη φορά και εκείνη και τον άνδρα της επί δύο ώρες τους έκλεισαν το στόμα, τους έκλεισαν στο μπάνιο και έκλεβαν το σπίτι ανενόχλητοι.
Περιορισμένα περιστατικά ναι αλλά ο φόβος είναι απεριόριστος. Δεν θέλω να πω ότι οι ξένοι της Κυψέλης είναι και ληστές.

Η Κυψέλη έπαψε να είναι η μεσοαστική Αθηναϊκή συνοικία και μαζί της η Φωκίωνος Νέγρη έπαψε να είναι ένα δεύτερο Κολωνάκι κάπου εκεί στο τέλος της δεκαετίας του '80.

Οι λόγοι απλοί: Ακμή και Παρακμή.

Οι πολυκατοικίες είχαν πια παλιώσει, ελεύθερος οικοδομήσιμος χώρος δεν υπήρχε όπως στο παρελθόν, το νέφος και η κυκλοφορία στο κέντρο της πόλης ήταν πια εφιαλτικά, και οι μεσοαστοί οικογενειάρχες των επόμενων γενεών με εισοδήματα που άρχιζαν σιγά-σιγά να ανεβαίνουν αναζητούσαν κατοικία σε άλλες νεόκτιστες, πιο φρέσκες πιο μοδάτες περιοχές στην περιφέρεια της downtown Αθηναϊκής μητρόπολης. Οι δυναμικά αναπτυσσόμενοι αυτοί πληθυσμοί μετακινήθηκαν οριστικά σε Μαρούσι, Χαλάνδρι, Βριλήσσια, Αργυρούπολη, Γλυφάδα, κλπ.

Η Κυψέλη απέμεινε μια περιοχή με κατοίκους που δεν μπόρεσαν για οικονομικούς και μόνο λόγους να ακολουθήσουν την νέα πραγματικότητα, δηλαδή ανθρώπους με χαμηλότερα εισοδήματα και υπερήλικες συνταξιούχους.
Ως φυσική συνέπεια η πληθυσμιακή πίεση μειώθηκε, οι αξίες των ακινήτων έπεσαν, η περιοχή υποβαθμίστηκε και κάπου εκεί (μέσα δεκαετίας '90) εμφανίζεται το κύμα της μετανάστευσης από αλλοδαπούς που κατακλύζουν τα παλιά, άδεια και -πλέον- φτηνά ακίνητα της περιοχής.
Η Κυψέλη "φτωχαίνει" ταξικά και αναπότρεπτα η ταξική "παρακμή" φέρνει μαζί την παραβατικότητα και το έγκλημα. 

Αυτή είναι η απλή, καθαρή αλήθεια.


3. Πάντως εάν πάει κανείς στην πλατεία της Κυψέλης, δεν έχει χώρο να πατήσει. Στα δε παγκάκια κάθονται άνθρωποι ξένοι - πολύ φυσικό βέβαια πώς να περάσουν την ώρα τους - και παίζουν κάτι δικά τους χαρτιά και με χαρτάκια γεμίζει ο τόπος.
Βεβαίως οι Κυψελιώτες έχουν εκτοπιστεί, αυτό είναι μια πραγματικότητα, βεβαίως τους αγάπαμε τους ξένους αφού φύγαν από εκεί για έλθουν και να ζήσουν να δουλέψουν αλλά κάπως πρέπει να μοιραστούν οι χώροι.
..........................
Εγώ συνήθισα με τους ξένους, να ξυπνώ και να τους βλέπω. Έχω συναντήσει πολλούς μαύρους με καρότσια του σούπερ μάρκετ… έχει όμως κι έναν μόδιστρο πακιστανό η γειτονιά μου που δεν τον φτάνει κανείς στο διόρθωμα, Φαέθοντος βρίσκεται… και ανδρικά και γυναικεία.

Η φύση δεν αγαπά το κενό.
Όταν οι Έλληνες εγκατέλειψαν την περιοχή, έφτασαν οι αλλοδαποί μετανάστες να καλύψουν το κενό. Ο μετανάστης δεν έχει χρήματα. Θα καταφύγει εκεί που κυριαρχεί η υποβάθμιση.
Οι ξένοι είναι το κερασάκι στην τούρτα της παρακμής της Κυψέλης. Όπως ακριβώς και στα Πατήσια, στην Αχαρνών, στον Άγιο Παντελεήμωνα, στην Πλατεία Αττικής, στον Κολωνό.



4. Είναι περιοχή μετάβασης η Κυψέλη, όλοι σχεδόν έχουν ζήσει εδώ. Φιλόξενη περιοχή.
Μετάβασης, διότι κρίθηκε αυτομάτως επειδή ήταν προσιτή, δεν μπορούσαμε να πάμε στο Κολωνάκι.
Μακάρι να μην υπήρχε αυτό το θέμα της πείνας, μακάρι οι φυλές του κόσμου να ήταν ανακατωμένες, εδώ πια είναι ένα πρόβλημα πώς συντηρούνται αυτοί οι άνθρωποι. 

Κάποτε ήταν έτσι.
Ναι, όλοι σχεδόν είχαν ζήσει εδώ.
Όλοι όσους θυμάται από τα νιάτα της η κα Δημουλά. Όχι γιατί η περιοχή ήταν "φιλόξενη", αλλά γιατί όταν η κα Δημουλά ήταν νέα, ήταν νέα και η περιοχή, νέοι και οι κατοικοί της.
Και οι νέοι της εποχής, οι μεσοαστοί της εποχής, επέλεγαν την Κυψέλη αντί για το Κολωνάκι για οικονομικούς δηλ. ταξικούς λόγους.
Σήμερα για τους ίδιους οικονομικούς δηλ. ταξικούς λόγους την περιοχή την επιλέγουν οι μετανάστες. 
Αν το αντιληφθούμε αυτό τα πράγματα είναι απλά. 

Αν πάλι επιμένουμε να ζούμε με την μελαγχολική ανάμνηση του νεανικού μας παρελθόντος, τότε είμαστε απλά η φωνή ενός γέρου που ζει με τις αναμνήσεις.......

"Η ζωή αλλάζει

δίχως να κοιτάζει

τη δική σου μελαγχολία",

έλεγε κάποτε ο Σαββόπουλος προσθέτοντας

"κι έρχεται η στιγμή

για ν' αποφασίσεις

με ποιους θα πας

και ποιους θ' αφήσεις"

Υ.Γ.: Το κείμενο το γράφω με την εμπειρία που μου επιτρέπουν τα τελευταία 40 χρόνια της ζωής μου που πέρασα μεταξύ Πλ Αμερικής - Φωκίωνος Νέγρη - Πλ. Κυψέλης. "Πάνω-κάτω η Πατησίων" που ΄λεγε και μια άλλη ποιήτρια: Η Κατερίνα Γώγου.

Μανωλάδα: Εικόνες από το Μέλλον......

Τα πρόσφατα γεγονότα στη Μανωλάδα είναι γνωστά. Όπως γνωστά επίσης πρέπει να είναι και τα παλαιότερα περιστατικά, πάλι στην ίδια περιοχή, πάλι με τα ίδια θύματα, πάλι με τους ίδιους θύτες.
(Όποιος έχει ξεχάσει μπορεί να απλά φρεσκάρει τη μνήμη του εδώ). 

Οι εικόνες θα μπορούσε εύστοχα να πει κάποιος, θυμίζουν το ιστορικό παρελθόν. Δούλοι, αφεντικά και δουλέμποροι σε ένα ματωμένο κουβάρι απ' αυτά που έχει χορτάσει αυτός ο πλανήτης.

Το μεγαλύτερο μέρος της κοινής γνώμης θα καταδικάσει τις πράξεις των πιστολάδων και των  τσιφλικάδων - αφεντικών τους. Θα υπάρξουν όμως και κάποιοι (βλέπεις πάντα υπάρχουν "κάποιοι".....) που θα βρουν αιτιολογημένες τις πράξεις αφού "τι θα 'πρεπε να κάνουν τρεις άνθρωποι απέναντι σε 200 εξαγριωμένους? Φοβήθηκαν και πυροβόλησαν!". Όπως θα "βρεθούν" και δυο-τρία καδρόνια στον τόπο του εγκλήματος, ώστε να βρεθεί και ένας δικαστής που μετά από κάποια χρόνια που θα γίνει η δίκη (και ενώ το συμβάν θα έχει ξεχαστεί), θα αναγνωρίσει στους εγκληματίες το ελαφρυντικό της άμυνας....... 

Αλλά δεν θα ήθελα να μιλήσω για το περιστατικό.

Το περιστατικό μοιάζει ίσως να μην έχει σχέση με τη δική μας πραγματικότητα. 

Οι περισσότεροι θα νομίζουν πως το θέμα αφορά απλά κάποιους μετανάστες που ψάχνουν να βρουν ένα παράνομο μεροκάματο και κάποιους μεγαλοαγρότες που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν αυτή τη κατάσταση και πάντως κάποιους άλλους και όχι εμάς!

Ο Μπέρτολντ Μπρεχτ όμως είχε πει το παρακάτω που μόνο κλισέ δεν είναι:

" Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος. Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός. 
Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα, αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου ..."

Μήπως σήμερα οι Μετανάστες και αύριο εμείς? Γι αυτό λοιπόν θα ήθελα να μιλήσω.

Η Μανωλάδα φίλοι μου ΕΙΝΑΙ το Μέλλον που μας επιφυλάσσουν:

• Είναι η Ελλάδα της Ανεργίας, 
• Είναι η Ελλάδα που ο εργαζόμενος των 500€ θεωρείται "προνομιούχος" απέναντι στον άνεργο, 
• Είναι η Ελλάδα των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών με τη μειωμένη φορολογία των επιχειρήσεων και τα ανύπαρκτα εργατικά δικαιώματα, 
• Είναι η Ελλάδα της ανασφάλιστης και απλήρωτης εργασίας,
• Είναι η Ελλάδα των "εγγυημένων" συντάξεων των 300€ μετά από 40 χρόνια εργασίας
• Είναι -κυρίως- η Ελλάδα που της στέρησαν την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Και σε όσους ίσως με βρίσκουν υπερβολικό, θα τους προτείνω ένα παιχνίδι:

Φαντάζομαι, το γνωστό "λαγό"(*) του νεο-φιλελευθερισμού, φερέλπιδα πολιτικό και πρόεδρο του κόμματος "Δημιουργία Ξανά", κ. Θ. Τζήμερο, θα τον ξέρετε.
Το παιχνίδι που προτείνω είναι απλό.
Θα αντιγράψω παρακάτω θέσεις του κόμματος του κου Τζήμερου από την επίσημη ιστοσελίδα του. Πρόκειται για τις προτάσεις του για το Μεταναστευτικό ζήτημα και κάποια σχετικά επιχειρήματα.
Αυτό που θα κάνω είναι να τροποποιήσω το κείμενο, αλλάζοντας κυρίως τη λέξη "μετανάστης" με τη λέξη "άνεργος". Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Πάμε λοιπόν:

Λέει ο Τζήμερος.....

Να χρησιμοποιηθούν όσοι μετανάστες άνεργοι δεν μπορούν να απελαθούν βρουν εργασία για φτηνό εργατικό δυναμικό σε ειδικές οικονομικές ζώνες που ταυτόχρονα θα είναι και περιοχές διαμονής τους. Διαφωνούμε με τις «φιλελεύθερες» απόψεις πως κάθε εργαζόμενος, είτε είναι μετανάστης είτε «ντόπιος», έχει τα ίδια εργασιακά δικαιώματα, διότι είναι ανεφάρμοστες στην πράξη

..... και προσθέτει στα επιχειρήματά του, ερωτήσεις του τύπου "τι είναι προτιμότερο":

1. Να μην έχει ένας μετανάστης άνεργος κανένα εισόδημα, άρα να είναι εν δυνάμει εγκληματίας ή να έχει ένα, μικρό έστω, εισόδημα που θα του έδινε τη δυνατότητα να εξασφαλίσει την επιβίωσή του;
2. Να είναι γκέτο το κέντρο της Αθήνας και το λιμάνι της Πάτρας ή να δημιουργηθούν συνοικισμοί μεταναστών ανέργων (θελετε να τους ονομάσετε γκέτο; ονομάστε τους!) δίπλα σε βιομηχανικές ζώνες ή σε ζώνες αγροτικής παραγωγής;
3. Να μένει ένας μετανάστης άνεργος στο δρόμο και να κινδυνεύει και η υγεία του ίδιου και η δημόσια υγεία ή να ζει σε προκατασκευασμένα σπίτια χαμηλού κόστους π.χ. κοντέινερς, που μπορεί να του εξασφαλίσει ακόμα και η βιομηχανία στην οποία θα εργάζεται;
4. Να φεύγουν ελληνικές επιχειρήσεις και να εγκαθίστανται σε γειτονικές χώρες με χαμηλούς μισθούς, ή να μένουν εδώ και να βρίσκουν φτηνό εργατικό δυναμικό μεταξύ των μεταναστών ανέργων?

Είναι ξεκάθαρο? Παίζει ο Τζήμερος το ρόλο του "λαγού"(*) του νεο-φιλελευθερισμού? Τι λέτε? Αμφιβάλλετε πως αυτά ακριβώς τα επιχειρήματα θα αρχίσουμε να ακούμε σε λίγο?

Η ιστορία της Μανωλάδας είναι μια ιστορία που έρχεται από το παρελθόν και προβάλλεται στο μέλλον. 

Και όπως είχε πει και πάλι ο Μπ. Μπρέχτ:

"Είδα το παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα νέο."

(*) Σε αγώνες δρόμου μεγάλων αποστάσεων, οι διοργανωτές βάζουν ένα "δεύτερο", ασήμαντο αθλητή να ηγηθεί της κούρσας στην αρχή για να δώσει πιό γρήγορο τέμπο στον αγώνα και γιά να μπορέσουν οι πρωταθλητές να φέρουν καλύτερους χρόνους. Εδώ στο ρόλου του λαγού ο Τζήμερος και στο ρόλο των πρωταθλητών οι πολιτικοί που κάνουν το κουμάντο....

Οι παρασιτικοί "Αδιάφθοροι"

Κάποτε τα ΜΜΕ τον παρουσίαζαν ως το πρόσωπο που το όνομά του και μόνο έφερνε τρόμο στην Ελληνική πολιτική ελίτ.

Κάποτε μας τον πλάσαραν ως το νέο, αδιάφθορο πρόσωπο, τον επιτυχημένο επιχειρηματία, που θα ανέτρεπε (όπως παλιότερα στην Ιταλία ο Μπερλουσκόνι) το σάπιο πολιτικό κατεστημένο και θα έφερνε μια νέα, φρέσκια πνοή στην Ελληνική πολιτική ζωή. 

Ο ίδιος την εποχή της μιντιακής του προώθησης δεν δίσταζε να κάνει και μηνύσεις απέναντι σε όποιον πολιτικό τολμούσε να επικρίνει την επιχειρηματική του δραστηριότητα (χαρακτηριστική περίπτωση η υποβολή μήνυσης κατά του Τσίπρα, βλ. εδώ κι εδώ), ενώ περίφημες έχουν μείνει και οι παρουσίες του στο Ελληνικό Κοινοβούλιο όπου ξέχεζε το "ετοιμοθάνατο διαπλεκόμενο πολιτικο-οικονομικό σύστημα" όπως το αποκαλούσε (πηγή).

Ο λόγος για τον γνωστό "επιχειρηματία" που ξαναβρέθηκε πρόσφατα στην επικαιρότητα λόγω της σημαντικής ανάμιξης που έχει στην ευρω-ληστεία κατά της Κύπρου, αφού υπήρξε Διευθύνων Σύμβουλος της Τράπεζας με τα πολλά ονόματα Popular - Λαικής - Marfin - MIG (όπως θες πες την) που βάρεσε κανόνι στη Κύπρο, παρασέρνοντας όλη τη Κυπριακή οικονομία στο χάος. Περισσότερα για το Μεγάλο Κόλπο στην εν λόγω τράπεζα μπορείτε να διαβάσετε εδώ και εδώ.
(Μεταξύ άλλων έχει ενδιαφέρον και ο χαρακτηρισμός για την Popular Bank από περιοδικό των Financial Times ως “Τράπεζα της Xρονιάς" στην Κύπρο για το 2010..........!!!!)
 

Το θέμα όμως ΔΕΝ είναι αυτό.
Το θέμα είναι ποιοι είναι όλοι αυτοί οι κύριοι που παρουσιάζονται ως οι αδιάφθοροι εκπρόσωποι της Ελληνικής επιχειρηματική ελίτ.
Ο εν λόγω κύριος, μιας και μιλάμε για αυτόν, καταρχήν ΔΕΝ είναι επιχειρηματίας.
Ο εν λόγω κύριος δεν διαχειρίζεται δικά του χρήματα, αλλά είναι ένας δικηγόρος που κάποιοι (πιθανολογείται Αραβική πηγή, βλ. Dubai) του ανέθεσαν κεφάλαια για να διαχειριστεί.
Ο εν λόγω κυρίως δεν έχει κάνει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ουσιαστική επένδυση, αλλά αρκείται στο να κερδίζει από την αγοραπωλησία μετοχών και επιχειρήσεων.

Ας θυμηθούμε λίγες από τις "επιχειρηματικές" του κινήσεις:
Υπό την ομπρέλα του ομίλου Marfin Investment Group (MIG) που ελέγχει την τράπεζα Marfin-Egnatia στην Ελλάδα και -μέχρι πρότινος- την Popular Bank στη Κύπρο:

• Αγοράζει το 20% των μετοχών του ΟΤΕ από το Δημόσιο και τις μεταπουλά στην Deutche Telecom με σημαντικό κέρδος φυσικά (2008).
• Μπαίνει ως μεγαλομέτοχος στον Παναθηναϊκό (ενώ πριν είχε δοκιμάσει να κάνει το ίδιο στον ΠΑΟΚ), κίνηση που χρησιμοποιείται διεθνώς για όσους μεγαλοκαρχαρίες επιδιώκουν "λαϊκή" υποστήριξη στις κατοπινές τους βλέψεις (π.χ Κοσκωτάς/Κόκκαλης-Ολυμπιακός, Μελισσανίδης-ΑΕΚ, Μπερλουσκόνι-Μίλαν, κ.ά,). Φεύγει από τον Παναθηναικό όταν βλέπει ότι θα χάσει χρήματα.....
• Αγοράζει από τον εφοπλιστή Παναγόπουλο την ναυτιλιακή Attica Group - Superfast (2007) και ανοίγει συνεργασίες στην ακτοπλοΐα με την ΑΝΕΚ που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα.
• Αγοράζει υπό την ομπρέλα της μαμάς εταιρείας Vivartia ό,τι σχεδόν πωλείται στο χώρο των τροφίμων στην Ελλάδα και κατέχει σήμερα τη ΔΕΛΤΑ, τα Goody's, τα Flocafe, τη Chicita, τα Everest, τον Μπαρμπα-Στάθη κ.ά,. Ο όμιλος κατηγορείται ότι σε συνεργασία με την πολυεθνική Nestle, τη ΦΑΓΕ και την Όλυμπος έχουν φτιάξει καρτέλ που ελέγχει τις τιμές πώλησης του γάλακτος στην Ελλάδα (2007) (πηγή). Σήμερα, έξι χρόνια μετά οι τιμές στο γάλα ΔΕΝ έχουν πέσει........
• Αγοράζει τον όμιλο Υγεία, Λητώ, Μητέρα, Biocheck και μπαίνει μαζικά και στο χώρο της ιδιωτικής ιατρικής (2006)
• Και φυσικά αγοράζει το 2009 από το Ελληνικό Δημόσιο την Ολυμπιακή και από Olympic Airlines την μετονομάζει (για να μην φορτωθεί τα χρέη της παλιάς εταιρείας) σε Olympic Air. 

Εδώ στο τελευταίο θα ήθελα να σταθώ γιατί πρέπει να καταλάβουμε μερικά βασικά ζητήματα γύρω από το θέμα της Ολυμπιακής που δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο πως λειτουργεί το παρασιτικό κεφάλαιο.

Λοιπόν, η Ολυμπιακή δεν πωλήθηκε ποτέ!
Η Ολυμπιακή έκλεισε και η MIG αγόρασε από το Ελληνικό Δημόσιο το "σήμα" της εταιρείας (το επονομαζόμενο brand name).
Η MIG δεν αγόρασε τα αεροπλάνα της παλιάς Ολυμπιακής, αλλά πήρε καινούργια.
Η MIG δεν κράτησε το προσωπικό της παλιάς Ολυμπιακής, αλλά προσέλαβε νέο.
Η MIG δεν κράτησε τους πτητικούς προορισμούς της παλιάς Ολυμπιακής, αλλά παρέδωσε πλήρως τους προορισμούς εξωτερικού στην "ανταγωνίστρια" Aegean, κατάργησε τα δρομολόγια προς ΗΠΑ, και κράτησε μόνο τις κερδοφόρες γραμμές εσωτερικού (Αθήνα - Θεσσαλονίκη- Ηράκλειο) και τις άγονες εσωτερικές γραμμές οι οποίες επιδοτούνται από το Ελληνικό Δημόσιο.
Η MIG αγόρασε το όνομα "Ολυμπιακή" και έφτιαξε μία νέα μικρή περιορισμένου πτητικού έργου εταιρεία που πετάει σε προορισμούς εξωτερικού μόνο στα Βαλκάνια ενώ επιδοτείται για τις πτήσεις εσωτερικού πλην των κερδοφόρων. Και μετά από αυτά και παρά τις κρατικές επιδοτήσεις, συνεχίζει να εμφανίζει ζημίες, όπως και ο ανταγωνιστής της η Aegean.......

Και ερχόμαστε στο καυτό ζήτημα. Οι σχέσεις Ολυμπιακής - Aegean.
Το ζήτημα είναι απλό και δεν θα σας κουράσω.
Εξαρχής σκοπός ήταν η δημιουργία καρτέλ και όλα αυτό δείχνουν. Αναλυτικά:

1. Ολυμπιακή και Aegean έχουν τους ίδιους τύπους αεροσκαφών (Airbus οικογένειας A3xx) ώστε να μην έχουν ανάγκη πολλαπλών τεχνικών υποδομών.
2.  Ολυμπιακή και Aegean έχουν μοιράσει τους προορισμούς. Ολυμπιακή στο επιδοτούμενο εσωτερικό, Aegean σε προορισμούς Ευρώπης (Λονδίνο, Παρίσι, Ρώμη, Μαδρίτη, Βιέννη, Βουδαπέστη) ενώ
3. Ολυμπιακή και Aegean μοιράζονται τις κερδοφόρες πτήσεις εσωτερικού είτε με πτήσεις κοινού κωδικού, είτε με χρονικά εναλλασσόμενα δρομολόγια, ώστε να αποφύγουν τον άμεσο ανταγωνισμό. 
4.  Ενώ από την αρχή της λειτουργίας της η Aegean εντάχθηκε στην αεροπορική συνεργασία της Star Alliance (όπου μετέχει και η Lufthansa που έχει ...πολύ καλές σχέσεις με την Aegean), η Ολυμπιακή προτίμησε να μην ενταχθεί στην ανταγωνιστική ένωση της Sky Team. Γιατί άραγε?
(πηγή1, πηγή2)

Βέβαια, Ολυμπιακή και Aegean επιχείρησαν για πρώτη φορά την επίσημη συνένωση (2010) αλλά δεν τους το επέτρεψε η ΕΕ λόγω δημιουργίας μονοπωλίου και κατάργησης του ανταγωνισμού (πηγή).
Όμως, οι παρασιτικοί αδιάφθοροι της Ελληνικής επιχειρηματικής ελίτ, δεν θα το άφηναν αυτό έτσι.
Ενώ λοιπόν η Ολυμπιακή είχε συνεργασία με την Cyprus Airways με πτήσεις κοινού κωδικού στην Κύπρο αλλά και στο εσωτερικό (πάλι μπροστά μας η Κύπρος και οι προνομιακές σχέσεις της με την MIG.....), ξαφνικά διακόπτει τη συνεργασία(!) ενώ ανακοινώνει εκ νέου τη πρόθεση συνένωσης με την Aegean!

Τι έχει συμβεί?

Η Cyprus Airways ανακοινώνει πλέον αυτόνομα τη δρομολόγηση πτήσεων στο εσωτερικό της Ελλάδας και η πρόταση για τη συνένωση Ολυμπιακής και Aegean εμφανίζεται ξανά στο προσκήνιο προβάλοντας το επιχείρημα προς την ΕΕ ότι τώρα δεν πρόκειται για ίδρυση μονοπωλίου αφού και άλλη εταιρεία (δηλ. η Cyprus Airways) δραστηριοποιείται πλέον στο εσωτερικό της Ελλάδας!!!!

Και έτσι,.........

• και η συνένωση σε καρτέλ θα γίνει 
• και τα παράσιτα της Ελληνικής επιχειρηματικής ελίτ θα εξυπηρετήσουν πάλι τα συμφέροντά τους,
• και ο ανταγωνισμός για τον οποίον τόσο υποκριτικά κόπτεται η νεο-φιλελεύθερη θεωρία θα πάει άλλη μια φορά ...περίπατο 
• και το κόστος θα το πληρώσει ο Έλληνας καταναλωτής, όπως το κόστος του πάρτυ που έκαναν τα ίδια παρασιτικά κυκλώματα στον τραπεζικό τομέα θα το πληρώσει τώρα ο Κυπριακός λαός........

Χαρείτε τους "επιχειρηματίες" που κάνουν κουμάντο στο μέλλον μας!