Στην προηγούμενη ανάρτηση προσπάθησα να δείξω γιατί η εφαρμογή των νεο-φιλελεύθερων ιδεών στις Δυτικές κοινωνίες επιβλήθηκε ουσιαστικά τα τελευταία 20 χρόνια, αλλά και γιατί αυτές οι ιδέες εγγενώς περιέχουν ιδεοληπτικά στοιχεία.
Εκτός όμως από αυτό, θα πρέπει να προσθέσω ότι ο νεο-φιλελευθερισμός έφερε ουσιαστικά μαζί του την κατάργηση της Πολιτικής, γιατί Πολιτική έξω από την κοινωνία παύει να είναι Πολιτική. Πολιτική είναι εκείνη η διαδικασία κατά την οποία οι κοινωνικές ομάδες των πολιτών διαμορφώνουν συλλογικές αποφάσεις. Αυτή η διαδικασία όμως έχει σταδιακά αντικατασταθεί από τη λειτουργία κλειστών ελίτ που ονομάζουν εαυτούς "τεχνοκράτες" και οι οποίοι λαμβάνουν τις αποφάσεις αντί των πολιτών, περιφερόμενοι ως αυθεντίες από επιχειρήσεις σε κυβερνήσεις και αντίστροφα εφαρμόζοντας παντού και πάντα τις ίδιες ιδέες ανεξάρτητα από τις ιδιαιτερότητες της κάθε περίπτωσης. Και μάλιστα οι ιδέες που πλασάρουν, παρά το βαρύγδουπο "ένδυμα" τους, δεν είναι παρά προσεγγίσεις απλοϊκού βεληνεκούς, απλό εργαλείο εξυπηρέτησης συμφερόντων εκτός της κοινωνίας.
Ζούμε στην εποχή αποθέωσης της Λογιστικής θεώρησης της Οικονομίας, αφού η άσκηση οικονομικής πολιτικής από μία απο-πολιτικοποιημένη "Πολιτική", δεν είναι τίποτα άλλο από Λογιστική.
Για να το πω και πιο απλά, δεν χρειαζόμαστε τον κο Παπακωνσταντίνου ή τον κο Αλογοσκούφη να έρθουν από το βαρύγδουπο και μακρινό London School of Economics για να μας πουν ότι "για να βελτιωθεί το έλλειμμα, σας κόβω τις συντάξεις και τα φάρμακα". Αυτό θα μας το έλεγε και ο πιο μέτριος πρωτοετής φοιτητής Λογιστικής του ΤΕΙ Κολοπετινίτσας.... Υπουργός Οικονομικών πρέπει να είναι ένας άνθρωπος που θα μας προτείνει αυτά που οι "πολλοί" δεν βλέπουν. Αλλιώς ας βάλουμε Υπουργό Οικονομικών τον Μπαρμπα-Μήτσο με το μπακαλοτέφτερο! Τα ίδια θα μας έλεγε και θα μας στοιχίσει και φτηνότερα......... Οι πολιτικοί δεν αρκεί να είναι τεχνοκράτες. Πρέπει να έχουν όραμα και να βρίσκουν λύσεις και δράσεις που να εξασφαλίζουν την κοινωνική βιωσιμότητα και όχι την ευημερία των αριθμών.
Σήμερα όμως στο βωμό του κέρδους, ακόμα και η τεχνοκρατική αντίληψη των πραγμάτων έχει "θεολογικοποιηθεί". Πάρτε για παράδειγμα μερικά από τα νεο-φιλελεύθερα οικονομικά Δόγματα:
"Το κεφάλαιο πρέπει να διακινείται ελεύθερα, χωρίς εθνικούς φραγμούς και περιορισμούς"
Παλαιότερα όπως θα θυμάστε το κάθε Κράτος μπορούσε στα πλαίσια του λεγόμενου "Προστατευτισμού", να επιβάλει δασμούς στην εισαγωγή συγκεκριμένων προϊόντων για να προστατέψει την δική του παραγωγή. Πχ οι ΗΠΑ επέβαλαν δασμούς στην εισαγωγή Γιαπωνέζικων αυτοκινήτων ή η Ελλάδα επέβαλε δασμούς σε εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα.
Αποτέλεσμα: Αδυναμία πια για τη χάραξη εθνικής οικονομικής πολιτικής με στόχο την ανάπτυξη επιλεγμένων κλάδων της οικονομίας.
Ή άλλο νεότευκτο Δόγμα:
"Το Κράτος απαγορεύεται να επιδοτεί δικές του επιχειρηματικές δραστηριότητες"
Έτσι, η ΕΕ θα επιβάλει ποινή στο Κράτος εκείνο που τόλμησε να επιδοτήσει δική του επιχείρηση (π.χ. περίπτωση Ελληνικού Δημοσίου και Ολυμπιακής). Αντίθετα, κανείς δεν πρόκειται να επιβάλει πρόστιμο σε εκείνο τον ιδιωτικό όμιλο επιχειρήσεων που αποφασίζει επιχειρηματικά να χρηματοδοτήσει μία από τις επιχειρήσεις του ομίλου, καθώς αυτό θα ήταν παράλογο.
Αποτέλεσμα: Το νέο οικονομικό Δόγμα απαγορεύει ετσιθελικά στο Κράτος να ανταγωνιστεί τον Ιδιωτικό τομέα, ακόμα και στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.
Αυτά και πολλά άλλα νεο-φιλελεύθερα Δόγματα δεν εδράζονται σε κάποιες οικονομικής φύσεως αναγκαιότητες. Είναι ιδεολογικές θέσεις, βαθιά Ιδεοληπτικές, που έχουν μετατρέψει την σύγχρονη νεο-φιλελεύθερη οικονομική σκέψη σε Θρησκεία, όπως παλαιότερα αντίστοιχα κομμουνιστικά Δόγματα είχαν ανάγει τον Κομμουνισμό σε Θρησκεία.
Προσέξετε τώρα κάτι που είναι λογικά αναμενόμενο:
Δηλαδή το απόλυτα εύλογο γεγονός ότι όταν σε μιά οικονομία εφαρμόζεις Δόγματα αντί για Πολιτικές, η ίδια η οικονομία οδηγείται σε παραλογισμούς.
Πάρτε παράδειγμα τι γίνεται με την ελεύθερη διακίνηση επιχειρήσεων. Έστω μία αυτοκινητοβιομηχανία της Γαλλίας. Οι ιδιοκτήτες ακολουθώντας το βασικό νεο-φιλελεύθερο Θεολογικό Δόγμα "Το Κέρδος πάνω από όλα" και ελεύθεροι από Κρατικό έλεγχο, αποφασίζουν για να έχουν μικρότερο εργατικό κόστος και άρα μεγαλύτερο κέδρος, να μεταφέρουν το εργοστάσιό τους στην Ινδοκίνα, κρατώντας την τιμή των ΙΧ που παράγουν στο ίδιο περίπου επίπεδο ώστε να μεγιστοποιηθεί το κέρδος της εταιρείας. Παράλληλα, οι Γάλλοι εργάτες απολύονται και μένουν άνεργοι, άρα εκμηδενίζεται η αγοραστική τους δύναμη. Ταυτόχρονα, τα εξαιρετικά χαμηλά μεροκάματα που θα λαμβάνουν πλέον οι εργάτες του εργοστασίου στην Ινδοκίνα, δεν επαρκούν για να ανάγουν το εισόδημά τους σε Ευρωπαϊκά επίπεδα.
Δημιουργείται έτσι ένα βασικότατο ζήτημα: Ποιός θα αγοράσει το προϊόν που παράγεται? Ο ένας εργάτης (ο Γάλλος) θα είναι πιά άνεργος και ο δεύτερος (ο Βιετναμέζος) ούτε από μακριά δεν θα μπορέσει να πληρώσει το κόστος αγοράς.
Άρα, Κρίση στην κατανάλωση και άρα Κρίση στην οικονομία παραγωγής ....
Αποτέλεσμα: Όλες (ή σχεδόν όλες) οι παραγωγικές δραστηριότητες φθίνουν παγκοσμίως και αντικαθίστανται ταχύτατα (τουλάχιστον στις αναπτυγμένες χώρες) από οικονομίες χρηματοπιστωτικού και όχι παραγωγικού κεφαλαίου. Δηλαδή, στις Φούσκες που βλέπουμε να σκάνε γύρω μας είτε μιλάμε για τις ΗΠΑ, είτε την Βρετανία, είτε την Ιταλία, είτε την .....Ελλαδίτσα!
Κι όλα αυτά γιατί η οικονομικές πολιτικές κυριαρχούνται από Θρησκευτικά πλέον Δόγματα και Ιδεοληψίες....
Τι μέλλει γενέσθαι? Βάθεμα της Κρίσης, Πόλεμος ή και άλλα, έχουν κατά καιρούς ακουστεί.
Ένα όμως είναι σίγουρο. Τα κοινωνικά, ατομικά και δημοκρατικά δικαιώματα θα νοιώσουν την επέλαση των ιεροεξεταστικών ορδών της νέας Θρησκείας. Το πρώτο βήμα έγινε στις ΗΠΑ μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου με τα γνωστά Patriot Acts, που θίγουν με πρωτοφανή τρόπο τα ατομικά δικαιώματα.
Όμως το ζήτημα έχει και συνέχεια. Πρόσφατα, στις Πολιτείες των ΗΠΑ που έχουν Ρεπουμπλικάνο Κυβερνήτη (πχ Ohio, Wiskonsin, Ν. Hampshire, κ.ά.) γίνεται προσπάθεια (η οποία βέβαια θα πετύχει) για να απαγορευτεί στους Δημόσιους Υπαλλήλους να διεκδικούν συλλογικά τα αιτήματά τους (όπως πχ οι συμβάσεις εργασίας), απαγορεύοντας τους ακόμα και να κατέβουν σε απεργία!!!!! (Πηγή) Και φυσικά οι ΔΥ είναι μόνο η αρχή. με μαθηματική βεβαιότητα παρόμοια μέτρα θα επεκταθούν και στους εργαζόμενους του Ιδιωτικού Τομέα.
Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα.
Η Νέα Θρησκεία του Νεο-Φιλελευθερισμού θα επιβληθεί όπως και οι παλαιότερες και με τη βία και με την καταπάτηση της ελευθερίας, αφού αυτή είναι η βούληση του Θεού, .........συγγνώμη των Αγορών ήθελα να πω .........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου